tambayo schreef op donderdag 30 april 2009, 9:08:
> Dit is niet de eerste keer dat de stalhouder tegen mij uitvaart
> of mij iets verbied wat de anderen wel mogen. Ook zij snappen
> de reden niet. En in discussie gaan met een boer van 83 die
> altijd alle beslissingen heeft genomen is geen optie voor een
> stadsmeisje wat is komen aanwaaien. Daarnaast, ben ik sociaal
> al niet sterk en heb ik ook de emontionele kracht niet om met
> deze meneer in gesprek te gaan. Als ik hem zie krijg ik al
> buikpijn, laat staan een gesprek als dat.
Tsja... een stijfkoppig Drents boertje van 83 hoef je idd niets te vertellen. Is een oude rot in het vak...

Maar... een gesprek uit de weg gaan is niet de oplossing. Overal 'laat je wat' en 'overal vind je wat'. Enkel door de ervaring met mijn eczemer weet ik wat je bedoeld, daarvoor had ik misschien ook mijn schouders opgehaald. Vooral voor een stadsmeisje (zoals jij zegt te zijn) Laat dat imago/zelfbeeld los en praat tegen hem vanuit jou ervaring, jou kennis over eczeem ('t is al rot genoeg)
En daarnaast.. is dit een pracht mogelijkheid op zelf sterker op je benen te komen staan, ga de confrontatie aan. Wat heb je te verliezen. 'Nee' heb je en 'ja' kun je krijgen. Ik zou zeggen 'ga ervoor'.. ga voor het welzijn van jou paard. Je weet waar je het voor doet! Ook al is het met knikkende knieën en buikpijn... (je komt hier zelf vast sterker uit) Succes!!!