Anja Seijn schreef op zondag 3 mei 2009, 21:00:


Ik denk dat je het één niet los kunt zien van het ander.
Bij veel paarden is ontzettend veel te verbeteren aan ondermeer de omstandigheden waaronder ze gehouden worden, de voeding, natuurlijk bekappen, maar er blijven te veel vragen over om .com te ontkennen.

Steffi Hermans schreef op zondag 3 mei 2009, 19:20:


Dit gedrag zie je wel vaker bij jonge hengstjes. Meestal gaat het vanzelf weer over, vaak ook heeft bijten op zeer jonge leeftijd te maken met het krijgen van tanden. Schoppen zie je vaak als reaktie op aanraking aan de achterkant. Niet blijven aaien als-ie loopt te schoppen he, want dan belon je dat.

Wat ook helpt: hand op het kontje of tegen de hals en effe kordaat van je weg duwen, je van hem weg draaien en hem verder even negeren. Voorál niet kroelen, kriebelen als hij loopt te schoppen of te bijten want dan beloon je dat gedrag alleen maar.

En belonen als-ie je niet bijt natuurlijk.

Groet, Pien

Britt Claeys schreef op zondag 3 mei 2009, 17:07:


Toen ik het filmpje bekeek, leek het mij meer dat ze hem wegstuurt, haar kudde beschermt tegen de indringer, dan dat ze avances maakt.
De geluidjes die ze maakt, hebben niet altijd vriendelijke betekenis. Branco blijft braaf op een afstand, omdat hij nog niet wordt toegelaten.

Hoop ook dat ze snel herstelt.

Bij mijn pony kan ik geen haren zomaar uittrekken. Het lijkt ook helemaal niet op schimmel want ik weet hoe dat er uit ziet omdat ze dat dus al vaker heeft gehad. Dit is echt anders. Luizen zie ik ook niet zitten. Heb nu het kleine beetje extra voeding dat ze kreeg gestopt (handje natures best, magnesium, wortels), misschien dat dat wat helpt.

http://smg.photobucket.com/albums/v344/piet55/?action=view¤t=P1011346.flv
Spanning op de singel is nog wat spannend.
Af en toe wordt ze nog beloond om terug te komen naar waar ze vastgebonden staat. Geen gehang aub !

http://smg.photobucket.com/albums/v344/piet55/?action=view¤t=P1011345.flv
Een van de overblijfselen van haar ongeluk als veulen.
Alles binnen de rand die ik aanwijs is keihard , voelt aan als bot.
zou dit bindweefsel kunnen zijn? Het voelt aan alsof het tussen vlees en vel zit. Het is absoluut niet pijnlijk, ze vindt het lekker om daar gemasseerd te worden.

http://smg.photobucket.com/albums/v344/piet55/?action=view¤t=P1011342.flv
Voetje geven.
Geen gezwaai, geschraap, gemep en naar je toekomen meer.
Ik twijfel heel erg over die verdoving volgende week, maar haar voeten zijn echt heel erg, misschien wel té om bekappen nog langer uit te stellen.

Spirithorses schreef op zondag 3 mei 2009, 21:25:


Bij Bandido is het ook vanzelf over gegaan. Natuurlijk niet aangemoedigd of beloond en hem af en toe even weggestuurd. Had ook nog een flostouw (voor honden) voor hem gekocht om aan te bieden om dan daar maar in te bijten Hij maakte daar niet echt gebruik van, maar wie weet.

pientol schreef op zondag 3 mei 2009, 21:48:


In al die jaren dat ik mijn paarden/pony's heb, ben ik een paar keer verhuisd, en naarmate de wei rijker, armer, droger, natter was hadden ze meer/minder last van jeuk in de lente. Als je zegt dat je pony er nu een jaar staat en ze dan misschien nu het eerste jonge gras eet van dit jaar op die weide, dan is dat misschien toch de oorzaak?
Mijn pony heeft nu ook wat last, maar gelukkig blijft het bij wat door de war geschuurde manen zonder wondjes.
Hopelijk vind je snel de juiste oorzaak, want jeuk is zo een miserie hé!!

Groetjes
Sibyl

Sieta schreef op zondag 3 mei 2009, 22:18:


Zou ik dus niet doen. Zo leer je hem dat hij ergens in mag bijten. Of dat nou een touw of een mouw is. Als-ie 'straks' hengst is krijg je dat stereoptiepe dat hengsten altijd overal in willen bijten ('tja, tis nou eenmaal een hengst he"). Elk paard, ook een hengst, mag best leren dat er niet gebeten mag worden. Dat doettie maar met z'n vriendjes. Mijn twee hengsten bijten niet, ik tolereer dat ook beslist niet van ze. Zouden ze het wel proberen dan mogen ze een paar meter in z'n achteruit.

Groet, Pien

Piet schreef op zondag 3 mei 2009, 21:49:


Dagtaak erbij Piet! Ze heeft heel weinig balans nog. Dat kán een reden zijn, haar eigen onzekerheid, om de voeten niet te geven.
Ze zwalkt ook echt he? Wat je op het 2 filmpje laat zien: ik zou het echt niet weten!
Lijkt ingekapseld trauma??? Weet 'n DA het ook niet?

Als je de voorvoeten wel zou kunnen bekappen, zou ik niet sederen.
Achter valt toch nog wel mee? Ja, het is te lang... maar zou nog even kunnen wachten. Natuurlijk zijn wij allemaal hier wel echte je-weet-wels he?

Isabel van der Made schreef op zondag 3 mei 2009, 21:35:


Kan zijn wat je zegt maar het totaalbeeld staat ni op het filmpje (kwas altijd net iets te traag natuurlijk ). Wat ze heel de tijd deed was, nadat ze merkte dat Branco toch ging lopen als ze te dicht kwam, stilletjes al grazend naar hem gaan, hem ondertussen in het oog houdend. Vanaf de moment dat Branco ging lopen, liep ze even achter hem aan maar gaf het al snel terug op om dan opnieuw hetzelfde te doen. Schitterend om te zien eigenlijk Op dit filmpje geeft ze het per toeval op nadat Branco de anderen gepasseerd is maar dat was ni altijd het geval.
Het geluidje dat ze maakte daarstraks kent iedereen wel, de diepe 'huhuhu'. 't Is te hopen dat het een vriendelijke betekenis is want zo wordt ik soms ook begroet

Het gaat al beter met haar, daarjuist waren haar passen al ruimer. Ik denk dat ik juist na de trap ben aangekomen want de wond was nog vers, dermee dat ze zo kramakkelig zal gestapt hebben, 't zal effe hebben pijn gedaan.

Toen ik op de wei aankwam, kwamen ze met 4 afgelopen. Jean en Branco hebben voor de eerste keer contact gehad dat ik weet (neuzeneuzeke). Tja, Jean is een merrie dus na een paar seconden ne piep. De Nobody der als beschermeling direct naartoe om Branco weg te jagen. Geen achtervolgingen ni meer, als hij 5m verder ging staan was het ok.

Zalig toch om paarden te observeren, veel beter dan tv

Grietsje schreef op zondag 3 mei 2009, 18:31:


Hoeveel gras een paard kan eten met graaskorf hangt ook af van de hoeveelheid gras die op de wei staat. Halflang gras is optimaal. Is het gras erg lang dan drukken ze het plat en is het moeilijk eten, is het gras kort dan komen ze er haast niet bij en mijn paard trekt dan de pollen uit de grond. Ik vind dan pollen gras met zand en al in de graaskorf, dus of het nu goed helpt tegen zand, daarvan ben ik niet erg overtuigd. Het is ook mijn ervaring dat ze even met een graaskorf moeten leren omgaan, dat duurt een paar dagen. Ik heb ook gras door het gat gestopt, maar nu kan ze er uitstekend mee overweg en vind ik eigenlijk dat ze nog teveel gras binnenkrijgt.
Misschien toch nog even volhouden, je paard leert het vast wel.

Moniek schreef op vrijdag 17 april 2009, 12:35:


Hai, het paad staat bij het Amsterdamse bos aan de rand van Aalsmeer

Peter Donck schreef op dinsdag 28 april 2009, 21:54:


Is dit dan typisch aan palomino?
Player is een kastanjebruine merrie met zwarte staart en manen. In de winter is ze een pak donkerder van kleur dan in de zomer, in de winter dus kastanjebruin, in de zomer glanzend goudbruin.
Ik merk ook aan haar dat het verharen energie kost, ze vermagert daar inderdaad van . Geef haar ook wat extra om energietekort aan te vullen. Nu staat ze nagenoeg helemaal in haar zomervacht en is ze weer mooi op gewicht.

Wil schreef op zondag 3 mei 2009, 22:38:


Ik heb nog geen enkele reden om aan te nemen dat ik juist die voorvoeten al zou kunnen bekappen, Wil. In het begin was het : "nee, mijn voeten horen op de grond" en het eerste wat ze deed was haar gewicht naar je toe verplaatsen om haar pootje terug te krijgen. Ging je daar niet mee akkoord dan was het vechten en geloof me, dat wint zij omdat ze al haar middelen dan ook gebruikt. Nu begint ze mee te werken en erop te vertrouwen dat ik haar help in balans te blijven, maar het is allemaal nog heel fragiel. Ik kén paarden met trauma's. Mijn grootste leermeester staat per slot van rekening hier. Dat gaat een stuk verder dan dat ze gewoon ergens bang voor zijn. Als ik haar overvraag het je een dikke kans dat ik weer een hele poos terug bij af ben. Dus voordat ze minimaal een minuut met haar been omhoog kan blijven staan en ze daarbij zichzelf in balans houdt, ga ik niet liggen duvelen aan die voeten. Of het moet niet tot haar doordringen, suf als ze is. Daarom denk ik aan een verdoving op de wei, mocht ze omkieperen dat ze zichzelf niet verwondt of bezeert en dan knip, knip, overal een paar cm rand af.
Die achtervoeten zijn wel vrij lang, maar hebben geen haast. Ik heb het gevoel dat wanneer ik me daaar even op concentreer ze die wel wil laten doen, omdat ze zichzelf dan met haar 2 steunpilaren van voren in evenwicht houdt.
Ja door het plaatsen van dat filmpje met die keiharde schijf hoop ik dat iemand me daar iets meer over kan vertellen.
Ik hoop ergens deze week mijn veearts naar haar te kunnen laten kijken en te kunnen overleggen over die verdoving.

Spirithorses schreef op zaterdag 2 mei 2009, 0:08:


Er hebben nu al heel wat mensen op mijn advertentie gereageerd - gewoon schrikbarend wat er allemaal aangeboden wordt, varieerend van agressieve shetlanderhengstjes die jarenlang alleen in een stal gestaan hebben maar ooooo zo lief zijn en Euro 900 moeten kosten want de fokwaarde he... tot grote volwassen paarden met allerlei blessures waardoor ze niet meer gereden kunnen worden en de eigenaar wil beslist rijden of paarden met rare kronkels die ronduit gevaarlijk zijn.
De klapper was een paard met notabene een schouderblessure. Daar ben ik echt van geschrokken. Nee dank je, ik wil geen tweede Indy, van haar schouderblessure heb ik jarenlang genoten en geen trek meer in.

Moest ik even kwijt.

Monique