Ik krijg niet zo snel een idee hoe je het kan oplossen echter voor de volgende keer mischien niet abrupt spenen. Het spenen met afrastering ertussen bevalt bij ons erg goed. De merries op een iets kale weide zodat het opdrogen van de melkgift wat makkelijker gaat, de veulens op een weide met genoeg gras zodat ze minder snel door het draad of houten hek richting mama gaan. Wij houden dan ook nog een tante bij de veulens die ze opvoed en steun geeft. Zolang de veulens in het zicht blijven zijn de merries veel rustiger en vaak zijn ze ook al een beetje zat met 11 maanden en vooral bij hengstjes. Geheel wegtrekken geeft stress bij beide partijen en geeft vaak een dip in de weerstand en groei bij het veulen.

Marleen den Arend schreef op maandag 18 mei 2009, 13:09:


Jemig, kon dat nu niet anders? Arme merrie!
Waren ze al wel eens uit elkaars zicht geweest? Zodat ze leerden dat uit het zicht , nog niets definitiefs heeft.
Zo niet, ik zou hem terughalen en op een geleidelijke manier opnieuw beginnen?
Of eerst spenen met een draad ertussen, zoals Nathalie zo mooi beschrijft op dit forum. Nu heeft de merrei alles tegelijk|: een pijnlijke uier en het veulen kwijt.

Een van de vreselijke dingen van de meeste paardenlevens: dat abrupte, meestal te vroege spenen!

Moniek

muriel schreef op maandag 18 mei 2009, 13:25:


Dank voor je reactie.

Denk je dat het afscheid nemen voor Donanta makkelijker zou zijn geweest als Bandido niet meer bij haar had gedronken?
Het missen wordt daar toch niet minder van?

Moniek schreef op maandag 18 mei 2009, 13:29:


Ik ben al heel vaak met Donanta weg geweest hoor. Dat ging ook prima. Ook Bandido heeft al een klein ommetje gemaakt zonder zijn mams. Ging ook prima. Eigenlijk fop je je paard toch als je eerst leert dat uit het zicht niet betekent dat hij nooit meer terugkomt, terwijl dat nu toch wel het geval is? Uitendelijk gaat ze hem toch missen, of niet? Die pijnlijke uier is natuurlijk een peuleschil in vergelijking me het missen.
Ik denk niet dater ook maar 1 dag zou komen dat ze hem minder zou missen bij afscheid dan nu het geval is. Maar hoe ga ik daar mee om?

Het is een veulen van bijna een jaar oud en met hem gaat het dus uitstekend. Mama heeft gewoon verdriet, daar vraag ik advies of steun voor.

Ik vind je "Jemig, kon dat nu niet anders" heel vervelend. We hebben er heel erg naartoe gewerkt en zijn er zo goed mogelijk mee omgegaan. Wil ik toch even kwijt.

Esther schreef op maandag 18 mei 2009, 9:58:


Gaat dit bij alle (on)kruiden zo?
Ik steek bijvoorbeeld zuring en boterbloem uit de grond (met wortel en al), maar heeft dit bij deze planten dan wel of juist geen zin?

Marleen den Arend schreef op maandag 18 mei 2009, 13:36:


Als het mijn paard was zou ik Bandido direct terughalen en ze na een paar dagen samen uit elkaar zetten in verschillende weides. Eerst 1 draad ertussen, en dan de ruimte ertussen steeds groter maken. Allebei hun eigen leven oppakken zonder dat de scheiding klapbam is, snap je.

Op deze manier spenen is echt heel erg hard en heel erg zielig, je voelt dat zelf ook aan. Ik weet dat Bandido en Donanta er nog goed afkomen omdat B al 11 maanden is maar hun verdriet is er niet minder om en als je ze elk eerst hun eigen leven laat leiden dan maakt dat enorm veel verschil, echt.

Karin schreef op zaterdag 16 mei 2009, 18:36:


neen hoor en ik hoop dat ze op zijn minst gouden sterretjes beloven bij een val in plaats van zwarte sterretjes lol!
Myr

Marleen den Arend schreef op maandag 18 mei 2009, 13:36:


Je vraagt advies of steun. Voor het verdriet van de merrie toch? Vandaar mijn jemig.

Ik heb niet veel ervaring met spenen: slechts twee keer. In beide gevallen geen enkel probleem, ook niet bij de merrie. Het eerste veulen was elf maanden en het tweede ruim een jaar. In beide gevallen was het een zeer geleidelijk proces.
Dus het enige advies dat ik kan geven is dat van de geleidelijkheid (de overgang van een ommetje naar altijd is ook wel erg groot) en dan komt er dus een dag dat het helemaal zo erg niet is, ook niet voor mama.

Overigens lijkt het me ook beter om de moeder weg te halen en het veulen op de plek te laten.

Moniek

Galina vs schreef op maandag 18 mei 2009, 12:29:


hela ik was er ook en had een boeiende dag maar heb ook de eerste act gemist en soms moest ik kiezen tussen twee dingen maar ik ben sowieso fan van wat de 2L7 brengen omdat ik een maand met paard en al vorig jaar bij hen opleiding heb gevolgd in grondwerk. Zij zijn goe bezig en hebben vooral respect voor elk niveau van ruiter. Jossi Reynaerts kwam me ook erg goed over zonder een uitpakker te zijn en Evaatje, den Steve mag er zijn hé maar ik vind Josii absoluut ook erg mannelijk overkomen zulle!!!!!! En een naaktact???? Was dat voor 14u, dan was ik er niet en was het later hoe kan ik DIE aankondiging dan gemist hebben????Zat ik zeker ook te tetteren met alle oudbekenden en of nieuwe bekenden. Enfin twas een leuke dag en volgend jaar kom ik terug maar hoop dan dat ze bitrijders mijden niet uit fanatisme maar omdat we toch een beetje voor een bepaalde zaak staan.
Myr

Moniek schreef op maandag 18 mei 2009, 13:59:


Of je brengt de merrie naar het veulen (bij Franca) en voert daar het idee van Ilona uit.

Moniek schreef op maandag 18 mei 2009, 14:06:


Dacht ik ook al aan, maar het punt is dat Bandido al een keer door het draad gegaan is om naar zijn mama te gaan. Er kunnen ook grote ongelukken gebeuren op die manier.

Daarnaast, Donanta zou Flor, haar zusje, ook zo uitzinnig behinneken als ze weg zou gaan.

Mijn vraag gaat dus eigenlijk meer om het afscheid dan om het spenen. Donanta is blijkbaar nogal erg zorgzaam, bezorgd en betrokken. Flor is niet haar veulen, maar daarbij heeft ze het ook.

Marleen den Arend schreef op maandag 18 mei 2009, 14:19:


Ik zou alleen graag willen dat Donanta weet dat Bandido niet dood is, maar dat hij op een andere plek staat met vriendjes. Is het dan een slecht idee haar dat te laten zien, of creeer ik dan weer andere problemen?