Nils Vellinga schreef op zondag 24 mei 2009, 8:15:


ok dan ga ik nu eerst wassen met tea tree shampoo,kijken of dat de jeuk een beetje verzacht.
ik vraag me af of het exceem is,hij is nog steeds aan het verharen en dat wil niet erg lukken,dus vermoed (en hoop) dat de jeuk daar vandaan komt.

Isabel van der Made schreef op zondag 24 mei 2009, 0:17:


Hooow, blijf even praten voor jezelf Ik ben het er helemaal nog niet zo mee eens dat dit niet de juiste aanpak zou zijn.
Ik vind Michiel zijn leerweg een zeer interessante en pas aan het eind van die weg, kun je zeggen of het de juiste was of niet.
'Het zachte water vormt de hardste steen.' is een eeuwenoude uitspraak.
Dat Michiel veel meer van zichzelf vraagt , meer geduld, meer consequentie, meer creativiteit dan degenen die hier schrijven " geef meer leiding" of zich aan de hand van preform karakterschetsjes laten voorschrijven hoeveel meer of minder druk een paard nodig heeft
is duidelijk.

Piet schreef op zondag 24 mei 2009, 9:11:


Ik praat toch voor mezelf!
Het lijkt niet de juiste aanpak. Schrijf ik.
En ik schrijf nergens dat hij meer druk moet geven.
Lijkt me (alweer) dat druk niet zal helpen, althans niet de soort druk die jij voor ogen hebt.

Maar ik heb je al eerder geschreven dat druk vele vormen heeft, en snoeppies verdienen staat vrij hoog op de ladder van druk, in mijn boekje.

Oplossing voor stakende paarden in het algemeen!!!! zonder karakterschetsjes die nu opeens ook al niet meer mogen, is dat paard liever bij jou is dan bij vriendjes in de wei. Of je dat bereikt door stil te gaan staan tot je een ons weegt, vind ik op z'n minst discutabel.

Isabel van der Made schreef op zondag 24 mei 2009, 9:31:


"Ik denk dat we het eens zijn dat het niet de juiste aanpak lijkt", ok misschien heb ik dat verkeerd gelezen, maar ik ben het dus niet eens, maar misschien gold 'we' alleen voor degenen die op dat moment schreven.
Als we niet meer met beloningen zouden mogen werken omdat we dat als te veel druk op zouden vatten, welke maatschappij blijft er dan over?
Alles valt of staat met beloning, van de vroegste verzamelaar die als beloning voor zijn gegraaf een paar eetbare wortels vond, tot alles wat we nu doen. Wat zou er over blijven? Alleen maar de angst voor straf?
Van mij mag je best naar je paard kijken en dan gaan bestuderen hoe het overeenkomt met wat onze lieve heer Pat Parelli verordonneert zodat je langs die weg leert hoe je er mee om moet gaan hoor. Ik heb gewoon van nature een bloedhekel aan zulke regeltjes denk ik. Kan me ook niet goed voorstellen dat jij dat nodig hebt. Maar misschien vergis ik me in het onweerlegbare nut ervan.
En als laatste zin, omdat het veel te mooi weer is om hier een halve dag achter mijn PC te hangen: Het is juist door mensen die halverwege opgeven dat een paard denkt: "zie je wel, als ik maar even langer dan mijn baas wacht, hoef ik niet". Hele slimme jongens die paarden! Als ze kunnen faken, dat ze gaan hoesten, ergens ontzettend bang voor zijn, desnoods kreupel lopen omdat ze dan "niet meer hoeven" dan kunnen ze dat ook.
Daarom schreef ik al dat Michiel veel meer van zichzelf vraagt, meer geduld, meer consequent zijn en meer creativiteit en ben ik heel benieuwd naar hoe het verder zal gaan.

Piet schreef op zondag 24 mei 2009, 11:42:


Oh, ja, ik bedoelde Trea en ik.


Ik ben ook klaar computeren nu, we hebben het er misschien nog wel over, eens zullen we het nooit worden.

Spirithorses schreef op zaterdag 2 mei 2009, 9:17:


Hoi Allemaal,
Even een up date.
Het gaat super goed met de luzerne mix in combinatie met het vele hooi ('s avonds in haar loopstal) en overdag weidegang. Ze glimpt als een spiegeltje en blijft nu lekker rond. Ondanks dat ze met regelmaat nu aan het werk is. Ze moest er in het begin wel wat aan wennen. Maar naar 2 dagen was haar bak helemaal schoon en leeg.
Ze krijgt nu 2 volle gele voerscheppen (verdeelt over 2 voerbeurten). Ben zeer tevreden.
Groetjes Patricia

Spirithorses schreef op zondag 24 mei 2009, 8:35:


Ik kan niet zoveel met je opmerkingen. Jur zijn probleem was anders dan jij denkt. Volgens Eddy was het fysieke pijn door een vette wei en daarom wilde Jur steeds minder beweging en mochten we niet rijden van Josien onze trainster en kreeg hij daarom nog minder beweging dan goed voor hem was. Mijn beperking met hem was het niet juist inschatten van dit probleem en helaas had mijn trainster het ook mis met hem. Jur is zeker een makkelijk paard gedrags technisch gezien, een super makkelijk paard zelfs. Waar we heel veel plezier en rijden mee gedaan hebben. Ook je gedachten over Luna en mij zitten er naast naar mijn gevoel.

Groet, Michiel

Hallo,

Ik rij mijn haflinger buiten in het bos onder het zadel bitloos.
Weet iemand of ik dan verzekerd ben?

Ik hoop dar iemand mij antwoord kan geven.

Bedankt,
Vriendelijke groet,
Kelly