Ellen2 schreef op woensdag 27 mei 2009, 14:38:
> eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 mei 2009, 13:41:
>
>> Piet schreef op woensdag 27 mei 2009, 12:52:

>
> zekerheid en vertrouwen dat paard WIL luisteren/samenwerken
> niet in jezelf denken "oei, zal hij wel luisteren naar mij" =
> paard weet dat al
Precies. Als jij goed en betrouwbaar leiderschap uitstraalt en dat verdiend hebt, zal paard gewoon meelopen.
Constante druk is voor mij: de vraag blijft..... en gewoon echt heel consequent zijn en blijven. Vooruit proberen te denken en kunnen inschatten waar het eventueel problemen zou kunnen opleveren... te merken aan o.a. staartspanning (lekker windjes laten!). Probeer juist op die momenten zelfverzekerd in het rond te kijken en te laten zien aan je paard dat JIJ oplet... JIJ bent de leider, hij hoeft alleen maar te volgen en bij je te zijn. Daar is ie veilig en nergens anders.
Van nature wil een paard helemaal geen leider zijn, tis toch veel gemakkelijker voor hem (kan ook een haar zijn) als iemand anders dat doet?
Ach ja.... en dan sta je weleens ene half uur voor een greppel met welgeteld 1 liter water..... terwijl normaliter een brede beek geen probleem is...
Dialoog: Nee, maar dat vreselijke plasje water daar in de diepte dan???
Tsja.... en tóch gaan we daar overheen!
Tomdiedomdoempompiedom...... we blijven gewoon staan hoor, want we gaan niet links- ook niet rechtsaf.... niet achteruit.... maar dóór.
Shit...... het werd een ontiegelijke noodsprong, maar hij ging er overheen!
En dan kun je hem weer de hemel inprijzen, het knapste, beste, liefste en slimste paard ter wereld.... hij helemaal blij!
De volgende keer zal ie hooguit nog nadenken, de herinnering oproepen aan die ene liter water... misschien nog wat aarzelen... maar hij gaat er overheen.
De derde keer denkt ie: oh, dat stomme plasje water.... ach ja... dat ken ik al!
Wil.