Nolasco ... tja ... Nolasco
Ik heb maandag 4 mei bezoek gehad van John Erb van 't Balingehof. Zij doen heel veel met "probleempaarden" en ik heb vorig jaar een weekje bij ze doorgebracht ter lering en vermaak ....
John wilde de heren zo snel mogelijk zien omdat paarden snel kunnen herstellen en foto's vaak een vertekend beeld geven.
Hij was vol van Ingenioso en het blind slaan, mwah ... daar zette hij ook zijn vraagtekens bij.
Nolasco, dat vond hij een boef van het goede soort! Dominantie van 1-10, is bij deze jongeheer een 6! Er is tot op heden niets mee gedaan.
John heeft Nolasco een touwhalstertje om gedaan en heeft hem mee naar buiten genomen ...
Onderstaand zijn verslag:
Nolasco is een boefje van het goede soort... echt een 3 jarig hengstje wat je een beetje scant en daarna kijkt of en hoe hij je kan imponeren. Ik zei het bij binnenkomst al

Hij is gelet op de omstandigheden nog in een heel goede conditie en kijkt helder uit de ogen. Ik had natuurlijk de update gehad over zijn gedrag vandaag. Zonder dat ik er erg in had was ik hem aan het pesten op zijn neus en Ed en Anja vroegen zich af waarom ik dat deed. Ik heb geen idee, ik volg mijn weg en mijn gevoel en soms doe ik dingen zonder nadenken die grote impact blijken te hebben... Na dat ik de jonge man even had bekeken, hebben we er een touwhalster aangeknoopt en heb ik hem even meegenomen naar de bak.
Tijdens het lopen naar de bak, was ieder al verwonderd dat het zo rustig verliep. Hij liep aan een los touwtje naast me, niet ideaal, maar er was genoeg vertrouwen. In de bak was zijn aandacht gelijk op de andere paarden gericht en was ik niet meer in the picture. Met een paar snelle bewegingen liet ik hem een beetje schrikken... na het schrikken draaide hij naar me toe en ontspande ik toen hij op een meter of 3 afstand stond. Hij liep de eerste 3 keer eigenlijk weer gewoon op me af en ik herhaalde de oefening een keer of 2. zijn reacties waren minder fel en mijn hulpen konden ook gelijk veel kleiner gemaakt worden. Hij respecteerde de afstand en ik kon beginnen met de beloningen.... Daarna ging het allemaal heel snel. Aan het touw kon ik met hem spelen en zonder dat het touw strak kwam kon ik hem besturen. Ik heb hem nog even los gelaten en los met hem gespeeld en hij ontpopte zich als een jongetje dat ademloos naar opa luistert......
Aan een los touwtje kon ik hem terugbrengen naar de stal volledig ontspannen...... toppertje in de dop..... Anja heeft al toegezegd dat hij een paar weken na de de laproscopische ingreep een tijdje op het Balingehof mag spelen...... Ik kijk er naar uit
Ik doe vanaf dit moment dezelfde oefeningen en speel wat met hem. Hij vindt het leuk en begint weer een beetje paard te worden.
Leuk hè?