Martina schreef op woensdag 3 juni 2009, 11:43:
> Het is mij 1x overkomen, van een te gulzig gegeten pluk hooi.
> Heb de
DA meteen gebeld die zei dat als het na een half uur nog
> niet over was ik terug moest bellen. Na 20 min. was het over,
> kliniek kies ik voor het laatste (maar heb dan ook de
> financiele mogelijkheden hiervoor). 3 dagen vind ik belachelijk
> lang. Die had ik ingepakt en weggebracht naar iemand die het
> misschien wel lukt.
Het financiële plaatje buiten beschouwing gelaten. (Dat moet ieder voor zich beslissen
) Vraag ik mij oprecht af, wie er allemaal meteen aan de telefoon zou hangen?
De eerste keer dat pony het had en het duurde mij wat te lang, heb ik uiteraard ook even gebeld. (Omwille van de eerdere ervaringen met die vriendin haar pony en paard, wist ik wel wat het was dus daarom dat ik het wel even had aangekeken.) Toen had de pony het ongeveer een uurtje en werd toch gezegd dat ik het nog maar even verder moest aanzien.
Nog een uur later was het dan inderdaad over. En hij heeft het nog wel eens een paar uur gehad, maar ook wel eens 10 minuutjes.
Tja, waar ligt de grens?
Bij mij toch wel op enkele uren denk ik of het paard moest het heel benauwd krijgen ofzo.
Mijn pony bleef er altijd heel rustig onder. Die stopte dan plots met eten, begon te kwijlen en na een tijdje komt er ook rotzooi uit z'n neus en verder stond die gewoon rustig, bijna apatisch met z'n hals gestrekt wat te kokhalsen.(Of iets wat erop lijkt.)
Ik kan me wel inbeelden dat als je niet wat het is ofzo, dat je dan in paniek raakt. Erg aangenaam ziet het er niet uit.
En de reactie van het paard zelf, zal ook wel meewegen in je beslissing?
Warboel
