Aafke schreef op zaterdag 6 juni 2009, 8:36:


Oopsie 5010

Spirithorses schreef op vrijdag 5 juni 2009, 22:10:


Ik zie de paarden regelmatig klei likken. Steeds op dezelfde plek. Als we een ritje maken komen we langs een moerasige plek waar de paarden allemaal graag stoppen om de klei te likken.
Onlangs had 1 van de paarden een lelijke wond die erg heeft gebloed. Ik zag haar en een andere merrie daarna het bloed oplikken, ook heel vreemd leek mij. Ik zie ook wel interesse in likken aan de hoeftang, en denk aan ijzergebrek.

Peter Donck schreef op vrijdag 5 juni 2009, 23:45:


Ik ook, aan beide kanten inhoudelijke onzin, en verder.. de ene zoekt de ander en de ander zoekt de een? Boeiend is het alvast niet.

En, Monique, snijdt het allemaal een beetje hout voor je?

Hoi Trudy

Dank je wel voor je reactie.

Ik stuur je reactie door naar de eigenaarse van de pony.

Misschien heb je inderdaad wel gelijk.

Groetjes Linda

Anja Seijn schreef op vrijdag 5 juni 2009, 18:27:


Oh we wapperen wat af met zijn tweeen. hahaha... Ben al meteen begonnen. Eerst natuurlijk de dvd bekeken en meteen volop aan het lezen en begonnen met de basis. Ze lijkt het heel erg snel op te pakken, maar ik moet de sessies kort houden, anders wordt het snel teveel voor haar. Dit is natuurlijk ook volkomen nieuw voor haar; geen strijd, druk of wat dan ook... alleen beloning. Dat moet ze echt even verwerken. Maar ik denk dat het voor haar een hele positieve ervaring gaat worden.

Wat al geweldig is.... ik kon haar met het halster of met de druk van vingers makkelijk achteruit laten lopen of voorhand laten wijken, maar met ritmische beweging of gewoon op haar aflopen (zonder aan te raken) ging dat niet. Dan schoot ze onmiddellijk in de verdediging. Heel apart.
Maar nu we de ' beleefdheid' met clickeren mee pakken, is het vandaag al geen echt probleem meer. Ik click, doe stap naar haar toe voor de voer beloning en ze gaat stapje naar achteren met gebogen hoofd (richting beloning) ivp met oren in de nek, neus omhoog en nek als beton.
Persoonlijk vind ik dat al een geweldige overwinning, het feit dat ik blijkbaar niet meer zo als bedreiging overkom.

Maar ik blijf jullie wel aan de kop zeuren hierover als jullie het leuk vinden om te horen. Hihi (waar zitten die smileys toch??? es zoeken....)

Peter Donck schreef op zaterdag 6 juni 2009, 0:15:


verdurrie nou toch.!
Kneem mn woorden terug.