Patricia ter Haar schreef op dinsdag 9 juni 2009, 13:47:


Ik zou het echt niet meer weten Patricia .Ik houd dit niet bij ,ik vermoed als je op mijn naam gaat zoeken dat je het wel tegenkomt (en ik weet het ,het zijn véél berichtjes ) . Het is niet echt een fenomeen hoor ,je legt gewoon je benen waar de hengst zijn merrie (liefdevol ) omklemt met zijn voorbenen waarneer hij haar dekt ,hierop kantelt zij haar bekken EN paren doe je niet al lopend (of je moet aan speciale conditietraining doen)

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 9 juni 2009, 13:36:


Lul niet vent - 't is Maneige
Want: ik citeer een TITEL in antiek frans. Ik kan er ook niets aan doen dat er Maneige staat

[knip]


Dit ben ik wel met je eens. Is er eigenlijk door de bank genomen wel veel veranderd sinds Xenophon?

Patricia ter Haar schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:24:


Niks. Gewoon accepteren dat ze met haar hoofd tijdelijk even ergens anders is en haar de eerste dagen met rust laten. Haar zijkant (flanken, buik) zijn haar errogene zones en zij zal tegen de kuitdruk ingaan want dat vindt ze lekker nu.
Onze Puck is ook zo'n sloerie en als ze hengstig is, is ze niet op haar best. Jammer voor haar, voor ons, maar zo is het nou eenmaal....

Groet, Pien

e m kraak schreef op dinsdag 9 juni 2009, 13:57:


Nu hebben we een inhoudelijke lijn te pakken
Mag ik een klein beetje concluderen dat de huidige grootmeesters KFH, Becker, Beran etc. etc. allemaal voortborduren op eeuwenoude principes maar dan in een hedendaags jasje? Of ga ik nu met de welbekende oerhollandse rampestamp benen door een porseleinkast?

joop schreef op dinsdag 9 juni 2009, 10:13:


Mee eens. Als het duidelijk is dat hij er last van heeft, misschien nog wat ontspannen buitenritjes ermee maken, maar wel op voorwaarde dat dit geen zware belasting voor hem is. Dus: geen attributen zoals slof etc. en een lichte ruiter.
Persoonlijk, als ik zou merken dat mijn 19-jarige (die trouwens gisteren nog de vliegende gekte had samen met zijn halsbrekende toeren uithalende maatje!!) er last van zou hebben, tsja... vind ik niet leuk... maar dan is het wel definitief afgelopen met berijden. En geloof me... ik zou dat vreselijk missen!
En wandelen met hem... rust roest, dus ik denk idd. dat als ze helemaal niets meer doen, ze nog stijver worden. Handpaard... is misschien ook nog een optie...

Groetjes,

Wil.

e m kraak schreef op dinsdag 9 juni 2009, 13:57:


Ik lul niet ,ik heb gewoon een nieuwe versie in hedendaags frans .en nee , er is niet zovéél verandert .Daarom ook dat dat griekje behoorlijk imposant mag genoemd worden. Miljoenen trainers NA hem weten nog altijd niet beter Zeg Egon ,ist ni door de "band" genomen ?

stumperd schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:25:


Ja lekker he?? We hebben nu echt een goede hooileverancier gevonden!
Van de 'wetlands', dat is land wat najaar/winter echt zeiknat is... vrij dicht aan zee.
De grond heeft een soort lemige structuur, kleiachtig... en is altijd eigenlijk vochtig.
Man, als je dit ruikt!!!! Het zijn ontzettend veel grassoorten, en allemaal wilde granen. Denk dat het zo ingezaaid is ooit.... ruikt lekker zoetig...
Er liggen daar zeker zo'n 10 hectare's die gemaaid worden/zijn.
Eindelijk weer hooi zoals het hoort. En ze fretuh!!!! )
Zelfs Chaser wordt weer ietsje dikker.... hehe....

Leuk: vond 2 prachtige witte aronskelken aan de slootkant... schitterend in bloei.
Die komen hier veelvuldig in het wild voor....
Ik doe heel graag aan herplantingsprojecten )

van lennep schreef op maandag 8 juni 2009, 20:09:


Super Esther!
Met extra beweging zal Namkje wel moeten afvallen hè.
Ben stiekem wel jaloers want ik durf het ni, 't is hier nu ook ni bepaald een rustig stukje om het eens uit te proberen. Toch weet ik dat het allemaal in mijn eigen kopke zit, hoofdsmurfen, bah

van lennep schreef op dinsdag 9 juni 2009, 11:42:


Haha.. (oeps, sorry hoor!) HEEL GOED GEDAAN ESTHER!!!!!

e m kraak schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:00:


Precies. Je kunt je afvragen wie er een beter leven heeft.
Niet dat ik vóór stierenvechten ben, zeker niet!
Maar arena stieren lopen wel vrij rond over vele hectares land.
Ze hebben dan een paar minuten stress in de arena, gaan daar dood óf net buiten de ring waar de toeschouwers het nét niet kunnen zien...
De jaren die ze hebben zijn stierwaardig.
Opgesloten en opgefokt in stallen dus niet!

Die dieren hebben nooit de vrijheid gezien, laat staan een vers grassprietje gegeten...

Marleen den Arend schreef op zaterdag 6 juni 2009, 13:45:


Zal ik hem gewoon Kees gaan noemen?

Zowel Ingenioso en Nolasco hebben geen naweeën gehad met betrekking tot de castratie, geen zwelling, geen kwetsuren, helemaal niets.
Maar ze lopen bij mij ook buiten hé, dan blijven ze in beweging en dat is alleen maar goed voor ze.
Ik vind wel dat iets magerder zijn geworden, dus het kleunt er behoorlijk in zo'n ingreep. Maar ook dat komt wel weer dik in orde!

Nolasco gaat a.s. vrijdag voor een paar weken naar het Balingehof, vriend John Erb. Hier zal Nolasco door werk én aandacht zijn geestelijke tik te boven moeten komen en de nodige herstelwerkzaamheden wat betreft zijn opvoeding moeten doorlopen. Hij heeft langdurig opgesloten gestaan, heeft hierdoor een paar "tics", van het ene voorbeen op het andere voorbeen, slaan met de voorbenen, steigeren etc. etc. Ook heeft hij, volgens mij, behoorlijke tikken op zijn hoofd gekregen. Je mag er niet of nauwelijks aankomen. Bij het halsteren gooit hij zijn hoofd in de lucht, wordt zenuwachtig ... kortom een angstig dier wat met zichzelf af en toe geen raad weet.
Vader heeft gedurende de afgelopen 1,5 jaar een knop om weten te zetten, een soort "overlevingsmodus" en geniet nu met volle teugen van zijn vrijheid, de aandacht en de verzorging. Het is een slim en leergierig dier én zeer beleefd. Onvoorstelbaar wat zijn gehoor compenseert, zo "kijkt" hij onze kat na als die achter hem in de bak loopt. Als je het niet weet zou je zeggen dat hij hem ziet, maar vervolgens stoot hij zich weer aan de waterbak, dus is het echt het geluid wat een kat dan blijkbaar nog weet te produceren bij het lopen in het zand!

Anja Seijn schreef op dinsdag 9 juni 2009, 14:32:


Mooi Anja... doe John en Monja vooral nog mijn groeten!

Kees vind ik nogal ingrijpend, niet?

Wil schreef op dinsdag 9 juni 2009, 14:37:


Jij kent ook goddomme iedereen hé? Mijn paardentandarts, John en Monya ... klein wereldje!
Ik zal ze de groeten van je doen, hoor!

Eva Saegerman schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:36:


Hartelijk dank Eva!!,zal haar mailtje sturen.
Misschien toch familie van elkaar.

Groetjes Conny