eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 juni 2009, 17:48:


Hoe dan ook het is eigenbelang, jou gehoorzamen is eigenbelang ingesleten door dat duizendenmalen te doen waardoor het sterker is dan jou omverlopen om naar de merrie te gaan.

Michiel

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 juni 2009, 17:48:


Als je tussen Ilias en een hengstige merrie gaat staan met een opgestoken vingertje ben je een treiterkop.

Julia el Mecky schreef op zondag 14 juni 2009, 15:09:


Misschien kan je er honing doorheen doen. Dat bevat naast de suiker ook nog goede stoffen zoals propolis.

Julia el Mecky schreef op zondag 14 juni 2009, 15:47:


Nou die nature's best van pavo kun je ook wel in de kliko gooien, daar zitten genoeg suikers en zetmeel in. Helaas ben ik er in het verleden ook in getrapt. Het is nl. helemaal niet geschikt voor bevangengevoelige paarden!! Net zoals die pavokoeken, ja ook dus ongeschikt. Ondertussen wordt het je gewoon aangepraat in de winkel helaas. Wat ik al niet in die kliko heb gegooid door de jaren heen, door mijn eigen naieviteit helaas.

Onze collega's zitten ook niet stil, dit aardige filmpje van swedish hoofschool

http://www.youtube.com/watch?v=ptTvFUvJE90&feature=channel

Coralie schreef op maandag 27 april 2009, 19:01:


Ik werk de hoeven van mijn paard iedere week bij. En de steunsels zijn dan ook weer flink gegroeid en weer scheef over de zool aan het groeien.
Het lijkt er soms op dat dit nog sneller gaat als het veel geregend heeft en de hoeven zachter zijn geworden.
Zijn er meer mensen die dit opmerken?
Coralie

vagebond schreef op zondag 14 juni 2009, 18:20:


Honing is inderdaad ook een goed idee.

Hoi Vagebond,
ik zou graag geen muesli geven, maar ik moet wel, omdat hij bepaalde dingen moet eten die hij zonder de muesli niet eet.
Hij heeft vroeger altijd 3 kilo biks gehad. Nu is het een klein koffiebekertje muesli, niet echt gezond natuurlijk, maar kan bij hem niet veel kwaad denk ik. (Hij is overigens niet bevangengevoelig gelukkig).

Helms Cindy schreef op zondag 14 juni 2009, 16:44:


Cindy, jij hebt volgens mij voor 99% gelijk met het woord "vertrouwen"!!!
Wij hebben dat hier gezien met onze Indy. Daar was in 't begin niet mee te rijden. Wij waren natuurlijk beginners (5 zomers terug). Steigeren, sneller, nog sneller, niet kunnen stilstaan en dan terug steigeren. Gerd is er tientallen keren afgekatapulteerd. Beetje bij beetje heeft zij vertrouwen gekregen in ons en in de hele situatie bij ons. Waarschijnlijk niet in ons "horsemanship" want dat hadden we niet in huis .
Wel in ons geduld en in "ons" vertrouwen. Indy is een superpaardje geworden: van niets bang, lief, braaf, geduldig...
Wij mogen haar links en rechts snoepjes geven, Indy wordt er nooit hebberig van.
Indy is echt een toppaardje. Zet er een bange ruiter op en die wil haar kopen. Indy geeft ondertussen heel veel vertrouwen terug aan de ruiter.

Maar... ik denk dat er toch nog minstens 1% "respect" in de lucht blijft hangen. Misschien zelfs in de allerslechtste betekenis van dit woord. Maar... Indy heeft minstens 10 keer zoveel respect voor Mel... so what!!!

Marianne

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 juni 2009, 17:39:


vertrouwen kan ik niet afdwingen, respect wel. Maar ik wil tegen niemands schenen stampen, dat is gewoon mijn gedacht

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 juni 2009, 17:48:


Respect, geen vertrouwen. Waarom zou hij vertrouwen moeten hebben als het op merries aankomt? Vertrouwt hij je daarin dat jij wel weet wat goede merries voor hem zijn en welke niet bv? T'is dat hij respecteert dat jij zijn meerdere zijt. T'is daarom dat hij je op dat ogenblik niet omverloopt en de merries maar laat voor wat ze zijn. Of ben ik grellig abuis?

marianne laenen schreef op zondag 14 juni 2009, 20:08:


Tussen jonge hengsten kan je niet rondlopen zonder dat ze respect voor je eigen ruimte hebben. Maar ik geef toe ... hier bij mij thuis is dat deels afgedwongen. Benny heeft nog steeds een Litteken op zijn abdomen van de toen 1jarige Invierno (bijtwonde). Dit was niet gewoon eens knoepen, neen dat was toen een regelrechte aanval omdat Benny niet waardig genoeg was volgens hem om iets van hem gedaan te krijgen. Als we het daarbij gelaten hadden, was dat nu geen paard meer om aan te komen. Er is geen slag of stoot aan te pas gekomen, maar dat paard heeft moeten leren wijken (achteruitgaan) voor druk (zijnde stemverhoging, lichaamstaal, zwierende touw, flapperende ellebogen, vinger omhoog). Maar dat heeft niets met het vertrouwen in ons te maken. Dat had hij immers al van dag 1. Dat respect voor onze eigen ruimte hadden wij echter nodig om veilig te zijn bij hem. Vertrouwen in ons heeft hij nodig om zich veilig bij ons te voelen.

Michiel schreef op zondag 14 juni 2009, 18:03:


Nope

joop schreef op zondag 14 juni 2009, 18:12:


Nope !

Helms Cindy schreef op zondag 14 juni 2009, 20:16:


Grellig dus

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 juni 2009, 17:23:


Ok.. dan begreep ik jou verkeerd. Maar.... Winsor deed dit twee jaar geleden wel (toen we hem net kregen) Uit angst voor allerlei 'toeters en bellen' die er voor ons niet waren. Hij was toen in staat dwars over je heen te denderen. Angst opgebouwd door ervaringen met da en andere mensen... Die ervaring destijds met hem is 'blijven hangen'. Pure angst die pas na weken/maanden wegebde. Heb nu volledig vertrouwen in hem, volgens mij is het wederzijds. Ons wereldje wordt steeds groter. Hij laat zich overal heen leiden, blijft netjes stappen/lopen waar ik wil dat hij loopt.