Ans Jondral schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:50:
>
> Die meiden brengen het misschien niet zo netjes en beschaafd
> maar van dit bericht ga ik minstens even hard over m'n nek.

> ook niet verbaasd over het verhaal van deze meisjes.)
>
> groetjes
> Ans
Ja Ans,
wil hier even op reageren.
Het uitgangspunt voor mij was dat ik eigenlijk geen huurder meer wilde, juist voor al deze redenen. Eigenaresse van S heeft me zelf gecontacteerd met de smeekbede of ze terug mocht komen met haar nieuwe paard want het was zo goed bij mij en ze had zo'n spijt dat ze ooit ws weggegaan en dat zou nooit meer gebeuren. Ze kende me dus al goed genoeg. We hebben afspraken gemaakt, alleen als ze akkoord ging daarmee, mocht ze terugkomen.
Die afspraken zijn nu met de voeten getreden op een erg laffe manier.
De eigenaresse vroeg continu mijn mening en mijn inzichten aangaande Sioux.
Sioux zakte door zijn achterbenen van de pijn maar ze wilde het niet zien. Ik kan mijn hoofd dan niet wegdraaien, ik ben dan bemoeizuchtig, dat is zo.
Door omstandigheden heb ik de laatste 6 tot 8 weken, ben het kwijt hoe lang precies, alleen voor Sioux gezorgd. Dat is mij gevraagd en ik ben akkoord gegaan, wel heb ik gevraagd mij te vertrouwen en gezegd dat ik het een grote verantwoordelijkheid vond. De eigenares was niet in staat om dagelijks voor haar paard te zorgen en kwam maximum één keer per week langs om haar paard te zien.
Ze had erg geldige redenen hiervoor; dat staat niet ter discussie.
Je hebt wel gelijk dat ik moeilijk afstand kon nemen, heb dat echter wel gedaan. Als ik hier raad kwam vragen over Sioux dan was dat om zeker goed advies te kunnen geven aan eigenares. Ze vroeg me er immers constant om.
Wat de gezondheid van Sioux betreft heb ik wel mijn
DA achter me die in de wolken was hoezeer het beestje bekwam bij mij.
En eigenlijk....
Mijn openingspost was geen sneer naar de eigenares.
Het was mijn persoonlijke belevenis, als je goed leest was het eigenlijk een korte verklaring waarom ik dringend op zoek ben naar eeen adoptiepony.
Heb geen zin in een inquisitie hier.
Vind de toon marginaal worden.
Ik zorg goed voor al mijn dieren, beter dan goed zelfs.
Dieren waarvoor ik verantwoordelijk ben gesteld, zorg ik even goed voor.
Ik probeer daar een balans te vinden in hetgeen ik vaststel en de mening van de eigenares.