Liesbeth Q schreef op donderdag 25 juni 2009, 8:59:


pfffff, nu moet ik toch wel even eerst een diep ademen, om je niet zomaar verrot te schelden...... mag niet, want ik ken je niet. maar je eerste indruk heb je door dit bericht wel gemaakt !!
wat doe jij eigenlijk op dit forum vraag ik me af ?????

ontspoord van één of ander tradi theekransje ?

ik kan mij niet moeien met de situatie, want ik ken het paard niet en de hele situatie niet, maar ik weet wel dat ELK paard vééééééééél liever 24/7 buiten staat met soortgenoten, dan verdorie in een celleke van 3 op 3 (of bij de hele dure stallen heb je zeker 3 op 4, haha) waar ze met een beetje geluk net het buurpaard kunnen zien en héél misschien besnuffelen.
Ja gij daar zelf maar eens wat in zitten mediteren, je mag er een uurtje per dag uit en dan binden we je wel vast in een stapmolen he ?!!

komaan zeg, wa ne flauwekul verkoop jij? een paard dat gestressed geraakt van zonder BIT (is met een T !) te rijden.
Tja, een dier dat elke dag klop krijgt, zou dat gestresseerd raken als hij bij een nieuwe baas ineens geen slaag meer krijgt?

excuus, excuus voor mijn uitval, nog eens ik ken je niet..... maar op dit forum zal je toch écht wel met andere argumenten moeten aandraven hoor !

Katrien

pacha schreef op woensdag 24 juni 2009, 21:18:


seg, kleuter, zou jij aub een beetje op je woorden willen letten???
wij zeggen hier soort zoekt soort, als jouw vriendin van hetzelfde kaliber is, haha. ik wens jullie nog vele leuke avondjes, met jullie tweetjes, ergens op een ver eiland !

ciao, Katrien

Ilma Meijer schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:11:


Jawel , maar niet zelfgekweekte !

Gr Esther

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:12:


Leuk! Het begint een beetje te lijken op de invasie van nietswetende dames die hier eenmalig kwamen vertellen dat Michiel zijn paard aan het mishandelen was door het zelf te bekappen. En waarom hij er toch niet hun smid een ijzer onder liet slaan, want die had er voor geleerd

Spirithorses schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:12:


Zeer spijtig, ik maak ook wel mee dat de eigenaar beslist de adviezen van de DA te volgen en te laten inslapen. Jaren indoctrinatie dat hoefbevangenheid een lijdensweg zonder eind betekent geeft toch de doorslag in veel gevallen. Gebrek aan inzicht en kortzichtigheid, dat leidt nog steeds tot de dood van veel paarden. Gelukkig heb je nu wel weer tijd voor je eigen paarden.

Cedric Coucke schreef op donderdag 25 juni 2009, 8:59:


Jammer jongen, je hebt je best gedaan. Soms win je wat en soms verlies je wat. Het is niet anders.

van lennep schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:22:


Ik ken iemand die de eieren van haar kippen weggooit en uit de supermarkt nieuwe meeneemt

Britt Claeys schreef op donderdag 25 juni 2009, 0:23:


Dacht eerder 12 of iets in die trend

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:17:


ik hol hier weer achter de feiten....ik zie dat Britt , Pien, Eddy en Herman.....hier ook al allemaal op hebben gereageerd, en een beetje 'volwassener' dan ikzelf. Mijn impulsief kantje kwam weer boven, gebeurt telkens als ik ergens 'onrecht' voel (of denk te voelen).
Idd, Jacqueline, je hebt perfect gereageerd, de rest is niet voor op het forum, moeten jullie onderling maar regelen, niet?
vind het nog steeds gek dat sommige tradi's (sorry dat ik hen zo noem) zich hier inloggen...... die snappen toch geen moer van onze overtuigingen?

allez, werk ze vandaag. En Jacqueline, ons Tony'tje is er ook gekomen, nadat de 2de huurder het 'afbolde'. Dat laatste ponytje is er maar 3 weken geweest. Begon net te wennen aan de omgeving en mijn paard, toen besloten zijn eigenaars hem alweer te verkopen, want het was toch een 'miskoop'.....
Mijn Jeanneke treurde zoooo erg dat ik het niet meer kon aanzien. omwille van klein budget is het een klein ponytje geworden..... (ok, gezien extra afspanning, opletten met voeding....was dat miss niet de budgetvriendelijkste keuze, hihi). Principe is hetzelfde, wat er nu nog gebeurt (in totaal zijn ze met zes op onze wei) Jeanneke en Tony blijven samen. (allez bij leven en welzijn he !!)

veel geluk op je zoektocht. je vind vast een geschikt maatje voor Player !
Katrien

Cedric Coucke schreef op donderdag 25 juni 2009, 8:59:


Shit Cedric....... dat is rot Wel, als je in de toekomst zou kunnen kijken zou je misschien zien dat het toch de beste keuze is omdat het dier iets erbij heeft dat we niet kunnen genezen en dat we niet kennen, dat hij dus niet alleen bevangen is en dat hij dus niet beter wordt. Houd dat maar in gedachten, dan is het minder pijnlijk..... Sterkte!

Katrien Imbrechts schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:12:


Die meiden brengen het misschien niet zo netjes en beschaafd maar van dit bericht ga ik minstens even hard over m'n nek.
De openingspost begon reeds met een sneer richting de eigenaresse van het paard. Ook al sluiten hun ideëen niet helemaal aan bij deze site, waarom zouden ze dan niet het recht hebben te reageren? Dat paard is de afgelopen tijd immers al zeer uitgebreid besproken op dit forum.

En tja, Ik snap die meiden eigenlijk wel. Ik post hier niet vaak meer, maar lees soms nog mee. Maar wat ik de afgelopen maanden over dit paardje heb zien passeren, moest ik de eigenaresse zijn, ik zou ook allerminst kunnen lachen met de houding van de weide-eigenaar.
Meer nog, ik had waarschijnlijk de eerste week alweer mijn biezen genomen.
Ik heb zelf 3 paarden, 2 daarvan staan bij mij thuis en de 3de staat bij een kennis.
En als er voor mij één reden zou zijn om mijn paard daar weg te halen, dan zou dat bemoeizucht zijn. Zo heb ik afgelopen winter ook wel eens een aanvaring gehad met die kennis waarbij ze mij dingen wilde opleggen. (In dit geval ging het over mijn zieke paard, de keuze van een DA en wat in haar ogen moest gebeuren.) Gelukkig zag zij wel in dat ze te ver ging en verontschuldigde ze zich daarvoor.
Iets wat ik (zo te lezen) de TS hier, nog niet snel zie doen.
Natuurlijk bedoelt Jacqueline het goed en doet ze alles omdat ze gelooft dat dit het beste is voor het paard. Maar dat is toch helemaal niet aan haar?
Het is nu eenmaal niet haar paard. En tips geven is goed, maar je moet toch wel wat afstand bewaren? Uiteindelihjk ligt d everantwoordelijkheid wel bij de eigenaar. En van wat ik al gelezen heb van Jaqueline op dit forum (over Sioux en voorheen ook met de hoefbevangen pony) daar krijg ik de kriebels van. En misschien is ze in t' echte een hele aardige dame. Maar uit wat ze hier schrijft, merk ik toch dat ze moeite heeft om die afstand te bewaren. (kan ook mijn interpretatie zijn? Maar dit is iets wat ik al erg lang zo aanvoel. Daarom ben ik eigenlijk ook niet verbaasd over het verhaal van deze meisjes.)

groetjes
Ans

Arabesk schreef op donderdag 25 juni 2009, 0:24:


Heb je mijn email ontvangen met aanvullingen voor de manegelijst? Heb nog een aantal paardvriendelijke maneges
Valt me op dat al die stallen 'gezellig' zijn en dat de paarden 'tot de knieën in het stro' staan en ze pochen met het aantal uren dat de paarden buiten staan.
Wat moet er nog veel gebeurenGrr

Liesbeth Q schreef op donderdag 25 juni 2009, 8:59:


Volgens mij heb jij geen stem, jij hebt m al langer geleden 'weggedaan'

Ilona Kooistra schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:42:


Bedankt allemaal, doet me goed te weten dat er gelijkgestemde vrienden zijn die dit begrijpen ,had het alleen moeilijk want heb 2 weken geleden mijn labrador moeten laten inslapen wegens ouderdom 15,5 jaar en om hem waardig te laten inslapen ,wou niet meer eten en heeft me enorm geleerd in mijn leven( kmoet zien dak mijn tranen kan bedwingen want ben in de pralktijk aant werken) zelfs tijdens zijn laatste minuten(wat een gentleman)

pfoeeeee!!!!

Cedric

Ans Jondral schreef op donderdag 25 juni 2009, 9:50:


Ja Ans,
wil hier even op reageren.
Het uitgangspunt voor mij was dat ik eigenlijk geen huurder meer wilde, juist voor al deze redenen. Eigenaresse van S heeft me zelf gecontacteerd met de smeekbede of ze terug mocht komen met haar nieuwe paard want het was zo goed bij mij en ze had zo'n spijt dat ze ooit ws weggegaan en dat zou nooit meer gebeuren. Ze kende me dus al goed genoeg. We hebben afspraken gemaakt, alleen als ze akkoord ging daarmee, mocht ze terugkomen.
Die afspraken zijn nu met de voeten getreden op een erg laffe manier.

De eigenaresse vroeg continu mijn mening en mijn inzichten aangaande Sioux.
Sioux zakte door zijn achterbenen van de pijn maar ze wilde het niet zien. Ik kan mijn hoofd dan niet wegdraaien, ik ben dan bemoeizuchtig, dat is zo.
Door omstandigheden heb ik de laatste 6 tot 8 weken, ben het kwijt hoe lang precies, alleen voor Sioux gezorgd. Dat is mij gevraagd en ik ben akkoord gegaan, wel heb ik gevraagd mij te vertrouwen en gezegd dat ik het een grote verantwoordelijkheid vond. De eigenares was niet in staat om dagelijks voor haar paard te zorgen en kwam maximum één keer per week langs om haar paard te zien.
Ze had erg geldige redenen hiervoor; dat staat niet ter discussie.
Je hebt wel gelijk dat ik moeilijk afstand kon nemen, heb dat echter wel gedaan. Als ik hier raad kwam vragen over Sioux dan was dat om zeker goed advies te kunnen geven aan eigenares. Ze vroeg me er immers constant om.
Wat de gezondheid van Sioux betreft heb ik wel mijn DA achter me die in de wolken was hoezeer het beestje bekwam bij mij.

En eigenlijk....
Mijn openingspost was geen sneer naar de eigenares.
Het was mijn persoonlijke belevenis, als je goed leest was het eigenlijk een korte verklaring waarom ik dringend op zoek ben naar eeen adoptiepony.
Heb geen zin in een inquisitie hier.
Vind de toon marginaal worden.
Ik zorg goed voor al mijn dieren, beter dan goed zelfs.
Dieren waarvoor ik verantwoordelijk ben gesteld, zorg ik even goed voor.
Ik probeer daar een balans te vinden in hetgeen ik vaststel en de mening van de eigenares.