Peter Donck schreef op woensdag, 17 november 2004, 9:33:

Trudy schreef op woensdag, 17 november 2004, 10:18:


Een elleboogstoot of menselijk achteruit trappen zoals ik dat doe, heeft niks met agressie te maken. Wij tweebeners leggen dat uit als "geweld" maar is voor een paard zo te zien heel "natuurlijk" gedrag.
(Oké, oké, wat is natuurlijk gedrag in een omheinde gecontroleerde situatie, maar daar heb ik het nu niet over) . Als ik alleen al zie hoe ze onderling te keer kunnen gaan, nou daar is mijn rubberlaars niets tegen.


Agressiviteit vind ik wanneer je vanuit kwaadheid handelt, dat is iets heel anders, ben ik met je eens. Groet, Pien

HOI peter ,die Mevr is gewoon Richard ,die zich nu weer verstopt achter de naam van zijn Paard YOLA Ik noem hem nu maar gewoon LOLAHAHAHA

Coralie schreef op Wed, 17 Nov 2004 08:58:06:


Hoi Coralie, Ik vind dit maar een gevaarlijke tip om een hengstje achter je te laten lopen, nl als je recht voor een paard staat dan kan ie jou niet zien, als ie achter je loopt en hij mocht ergens van schrikken dan springt ie onbewust bovenop je. En wat als ie bewust jou wilt grijpen op welke manier dan ook? hij is nog jong en in ontwikkeling. Ik zou eerder hem een armlengte naast mij nemen zodat ik hem schuin in de gaten kan houden en eventueel het halstertouw gebruiken om hem te corrigeren en de afstand van mij houdt, is veel veiliger !!!

Groetjes Bianca

Trudy schreef op woensdag, 17 november 2004, 10:18:


Ja echt goed! want hier gaat het om, op durven te treden zonder dat je boos bent want dan doe je het niet op de goede manier, en Eerlijkheid tegenover een paard staat voor alles! ook al moet je hem daarvoor een flinke mep verkopen..Beter 1 harde klap dan jaren aanprutsen wat ie niet kan begrijpen met alle ergenis van dien :)

Groetjes Bianca

Peter Donck schreef op woensdag, 17 november 2004, 9:51:


Ja, dat vermoed ik ook. Het is anders als je tussen de paarden opgroeit en van jongs af aan dingen ervaart.



Mee eens, daarom schreef ik in een andere post dat een paard 'onberekenbaar' is.. een 'lief' paard kan opeens onverwacht uitpakken, net zo goed als een 'kwaaie' ook heel braaf kan zijn


Ja, een hengst is mooi, een hengst is stoer.. heel vaak super-braaf en door zijn hormonen ( maar dat is NATUURLIJK) soms razend moeilijk.
Voor de gemiddelde eigenaar, die al die sores niet wil, meestal niet geschikt.

Niet één paard is hetzelfde en ik predik geen geweld. Maar ik geloof wel in grenzen stellen en ja, dat moet soms op een 'paardse' manier ( zie post van Trudy). Geweld is een 'besmet' woord ( vandaar dat ik zo benieuwd was naar Nick's opvatting van dat woord) en ik ga er vanuit dat iedereen wel zo verstandig is om in eerste instantie het paard op een respectvolle en vriendelijke manier te benaderen. En van daaruit op te voeden en te begeleiden.
Dus ook dat veulentje wat zo lief en schattig is... doe je het niet dan krijg je een klier van een paard dat over al jouw grenzen heen gaat - waarschijnlijk tot schade van jou en uiteindelijk tot schade van het paard zelf. Want die gaat naar de slager. Of moet 'her-opgevoed' worden.
Nou ja, dan verdien ik ook weer 's wat..:) (ben gen slager hoor!)

Marianne

Spirithorses schreef op woensdag, 17 november 2004, 10:28:


Hey Pien, ik geef zelfs geen voer uit mijn hand aai mijn ruin nooit zomaar zonder reden alleen als beloning als ik echt met hem bezig bent....anders gaat ie denken heeey ! jij zit aan mij en nu kom ik gezellig even aan jou zitten :) nou ja! en dan werk je het ook zelf weer in de hand dat ie gaat bijten.

Daarom met sommige dieren moet je gewoon consequent zijn. Uit Liefde voer ik hem en uit Liefde Raak ik hem >>>hard!! indien nodig :)

Groetjes B.

Frans Veldman schreef op woensdag, 17 november 2004, 0:10:


tja zo ook op cavaletti.nl een tijdje terug:
http://www.cavaletti.nl/viewtopic.php?t=20755&highlight=

Bianca_6 schreef op dinsdag, 16 november 2004, 21:39:



Hoi, mijn ruin heeft dat bij mij ok gedaan zo'n 3 jaar geleden, kwam op me af, steigerde naar me en greep me in me hals, maar liet gelukkig wel los na een paar sec..dus ruinen doen t ok hoor alhoewel die van mij nog wel wat 'henstentrekjes' heeft.

Groetjes Eef

Evelyn Steenvoorden schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:23:


eh.. voor het goede begrip: grenzen stellen is niet alleen voor hengsten bedoeld hoor, ook merries en (toekomstige) ruinen.. :)

M.

Evelyn Steenvoorden schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:23:


Tjees! dan ben je er goed vanaf gekomen. En die hengst waar ik het hierboven over had die oogde heel braaf! maar zij was erg tuttig. In een show vertelde ze me dat ie haar er thuis altijd afbokte en toen dacht ik al Oei!!!...een half jaartje later singelt ze hem aan en hij grijpt haar en scheurt haar slagader af, paard zat onder het bloed en zij lag dood in haar bak....heel triest allemaal. Zelfs voor dat paard erna, hij handelde alleen maar uit zijn eigen besef ... en zijn omgeving haatte hem....nog triester

nou ja! shit allemaal

Nogmaals zij dacht ook alleen maar lief te zijn voor haar paardje en dit is maar 1 voorbeeld ..... Haar gezin is kapot en het paard heeft de naam een ''Killer'' te zijn met alle gevolgen van dien

Hengst die hengst GVD !!!

Ik hou er maar over op want ik wordt hier echt triest van......

Sjonge jonge, wat is dit toch allemaal ?
Dat gaat echt wel wat verder dan konten toekeren en willen spelen.
Dit is pure dominantie en proberen rollen uit te spelen.

Eh, wie denkt dit met een beetje geduld en liefde op te lossen ????
Of eh.... te beginnen als de hengst al bijna een jaar is ofzo ????

Je kunt je hengst nog zo "lief" maken, er zijn hormonale krachten in hem die regelmatig naar boven komen.... Dan moet je goed weten waarmee je bezig bent om dit gedrag te begrijpen en aan te kunnen. Dat los je niet op met een beetje lief zijn.... Je zult hem voor moeten zijn, je kunt niet vroeg genoeg beginnen met hem op te voeden.

Vergeet niet dat veel hengsten zwaar gefrustreerd worden omdat ze zodra ze vruchtbaar worden afgezonderd van de groep gehouden worden, of steeds maar weer op hun flikker krijgen vanwege hun gedrag (uitzonderingen daargelaten) .
Daarbij gieren hun hormonen maar ze mogen er niks mee doen....
Vaak zelfs staan ze hun tijd eenzaam te verdoen in een stal, ver weg van hun soortgenoten, ver weg van elk sociaal contact. De enige die dan met hem aan de slag gaat ben jij.... geen wonder dat zo'n dier af en toe flink flipt..... Kan ie al bijna niks meer aan doen dan....
Veel pensionhouders dulden geen hengst in de groep....
Dan nog liever castreren en socialiseren........
Groet, Pien

Marianne schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:43:


Dat is zeker waar, daarom is het zo belangrijk dat je kennis hebt van het natuurlijke gedrag en dat als uitgangspunt neemt tijdens opvoeding en omgang .... geldt ook zeker voor honden en kids :) Lol

cya B.

Bianca_6 schreef op woensdag, 17 november 2004, 11:44:


Nu klinkt het wel net alsof alle hengsten aso's zijn die er alleen maar op uit zijn om je te pakken....... Dat vind ik ook weer niet juist. Je kunt niet generaliseren, de ene hengst is de andere niet. Alles valt of staat met temperament, hormonen, opvoeding, sociaal gedrag en de mogelijkheden die je een hengst kunt bieden zodat ie hengst mag zijn....

Die eenzame opsluiting, dat onbegrip, dat doet in mijn ogen nog het meest kwaad. Bij elk paard, maar bij een hengst in het bijzonder....

Kijk naar Khani van Ilona en Frans, of Draupnir van Egon..... Dat zijn voorbeelden van hoe het ook kan zijn........
Ik hoop ook dat ons aanstaande veulen een hengst is.... Maar die gaat wel in de groep........... Groet, Pien

Door de komst van een nieuwe manege dichtbij, word het eindelijk mogelijk voor mij om een paard te houden.
Maar is het wel mogelijk om een paard een beetje natuurlijk te houden op een manege? Wat kan je voor je paard doen om het zo prettig mogelijk te maken op de mange?
Dat een manege niet ideaal is begrijp ik, maar valt er wel een acceptabele huisvesting van te maken?

Ik zou hier graag advies over krijgen..

Michelle