Frans Veldman schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:54:


Hai Frans,
als je met voerbelonen bedoelt, je paard iets te eten geven uit je hand, omdat ie toch zo lief is, ja, dat heb ik altijd gedaan bij de hengsten die ik had.
Ook altijd spelletjes gedaan, waarbij ze op me mochten knabbelen, maar bijten uit den boze, paard heeft erg snel het verschil door, in mijn ervaring.
Mijn arabische hengstje liefkoost me, door met zijn neus over mijn gezicht te spelen. (Ik woon nu in ander land, maar zie hem wel nog af en toe.)
En hij is niet een dooie diender, mocht je dat denken, gewoon stout boefje.
groet,
Isabel

Frans Veldman schreef op woensdag, 17

Je bericht komt mij erg goed over, maar ik snap dat spel van jullie niet helemaal, ik vind het oprecht interessant wil je dit wat meer uitleggen?zodat ik kan zien of dit ook op mijn hengstje vroeger had kunnen werken misschien! en de mensen die nu met hetzelfde ongemak te maken hebben daaruit kunnen leren ?

Groetjes B.

Frans Veldman schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:01:


O, zag je bericht pas toen ik het mijne al verstuurd had.
Datzelfde hengstje waar ik het net over had, heb ik leren kennen als volledig verknipte 3 jarige, ook toen gaf ik hem lekkers uit de hand.
Hij stond toen nog laag in de rangorde, is uitgegroeid tot een soort superbaas, maar tussen ons tweeen is er eigenlijk nooit een dominantiestrijd geweest.

Isabel

Er gaan zoveel stappen aan vooraf. Iedere keer als je (per ongeluk) een centimeter aan de kant gaat omdat hij er langs wil, iedere keer als hij uit zijn eigen initiatief iets bij jou doet, iedere keer als...

Die kleine stapjes zijn belangrijk, wees daar heel alert op en reageer adequaat. Zonder emotie maar wel doeltreffend.

Knuffelen kan best maar alleen omdat IK dat wil, en het houdt ook op zodra IK dat wil. IK krabbel hem maar hij mij NIET. Onze verhouding is echt super leuk, ik geniet van zijn wispelturigheidjes en dat hij van me af rent om vervolgens als ik naar zijn kont kijk tóch maar naar me toe te komen. IK vraag hem maar HIJ bepaalt dat hij er naar 'luistert', zo komt hij goedgezind naar me toe, hij wil het immers zelf en toch ziet hij mij als de 'hoogste' want ik kan hem naar mij toebewegen zonder iets te doen, het wekt zijn interesse. Het is allemaal nog pril, ik heb niet veel tijd om veel met hem te doen maar hij leert zo snel.. De dingen die ik nu belangrijk vind leer ik hem, die zijn nuttig in de omgang.

-Naar kont kijken betekent dat hij zijn achterhand van me afdraait en naar me toe komt lopen (onmisbaar voor je veiligheid, zijn bereidwilligheid, zijn interesse etc)
-aan touw wiebelen betekent langzamer of stoppen, achteruit (onmisbaar als ik met hem langs de weg fiets)
-aan manen 'trekken' betekent loop met me mee (onmisbaar als je zo slordig bent als ik en telkens het halster vergeet )
-wijken voor druk (onmisbaar voor zoveel dingen, onder andere meelopen en zijn en mijn veiligheid)
-stoppen als ik stop (onmisbaar als je wilt dat hij je respecteert)

Dit zijn de basisdingen waar we nu mee bezig zijn, ik train hem niet maar dit gaat vanzelf omdat ik soms een minuut of 10 wat dingetjes met hem oefen. De belangrijkste dingen zijn de kleine, voor veel mensen bijna onzichtbare dingetjes waar ik het in het begin van deze mail over had.

Je moet wel zien wanneer hij een 'machtspelletje' speelt, als je dat niet ziet ben je verloren.

Ilona
--
let's keep on moving

Isabel van der Made schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:56:


Als dit zo is dan heb je toch ook zeker wel de ervaring dat het ook totaal anders kan zijn ? alleen zo kan je objectief blijven Ik ken zat hengsten die openstonden voor een goede opvoeding en als dekhengst fungeren zij prima en een hengstenhouder romantiseert niet over zijn hengsten maar weet precies wat ie aan vlees in de kuip heeft.

groet B.

Bij mijn paard is rontgelogisch hoefkatrol gediagnostiseerd. Dit was zomer 2003. Ik ben naar Emmeloord gegaan met haar en heb therapeutisch hoefbeslag gekregen. Hierbij hebben ze haar steiler neergezet door een wig te plaatsen tussen het ijzer en de hoef. Tevens is er cilliconenkit geplaast. Mijn paard loopt beter als ooit tevoren. Wat ik uit jullie verhaal over hoefkatrol begrijp is dat een steile hoef juist zorgt voor hoefaandoeningen. Ik dacht dat door de hoef steiler te zetten de buigpees een kleinere hoek maakt om te overbruggen. Hierdoor is de tractiekracht op de buigpees minder. Betreffende het katrolbeen heb ik begrepen dat de voedingskanalen in het bot verkalken en uitstulping op het bot veroorzaken waardoor de buigpees die erover heen loopt geiiriteerd raakt.. Door de buigpees meer "ruimte" te geven ontstaat er een mindere glijbeweging over het bot. Deze aandoening is vergelijkbaar met synoviale osteochondromatosis bij mensen, (verkalking van het synoviale membraam) Ben heel benieuwd wat jullie hiervan vinden en jullie visie op het probleem.

groeten Elke Groot

Groot schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:28:


Ten eerste zou ik willen zeggen, dat ik het erg treurig voor je paard en voor jou vind.
Ten tweede ben ik het het eens met wat er hier op de site geschreven staat over hoefkatrol.

Ik heb - in het engels - een mail van een Amerikaanse veearts, die de traditionele methode van hoefkatrol behandelen heeft afgwezoren.
Ik wil die mail graag naar je opsturen, tenzij het engels een probleem is, dan zal ik aan het vertalen gaan. En het vervolgens hier op het forum plaatsen.
Laat maar weten of je geinteresseerd bent.

groet,
Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:35:


Ik zou die mail graag willen lezen. Engels in geen probleem voor mij, maar ik denk dat er wel meer mensen geintereseerd zijn.

helena

Bianca_6 schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:35:


Mensen ook...
Pennymeisjes zijn er zelfs teveel

Groeten, Egon

Marianne schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:37:


Ik heb me maar stil gehouden want we vallen inderdaad nogal in herhalingen - het "hengsten"-topic is hier, op deze manier tenminste, nogal oud nieuws. Het hele castreer-fenomeen is nmm iets cultureels, getuige de culturen die het niet doen.
Misschien is het ont-hengsten wel een graadmeter voor mensenfobiën en taboes.

Maar voor alle duidelijkheid:
Ik heb dus niet "maar één" hengst, of "maar een enkele" pony en verder alles boekenwijsheid. Momenteel 2 hengsten, Hvuiski en Draupnir, en er zijn jaren geweest dat ik 6 hengsten had rondbanjeren, plus een veelvoud aan merries. Ruinen komen principieel mijn erf niet op. Dat is niet nieuw - zo denk ik er al heel lang over. Voor de rest: zie de knop ZOEKEN

Groeten, Egon

helena schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:37:


Ja, maar het is erg lang, past denk ik niet eens in 1 bericht hier.
Ik was van plan er een verkorte vertaling van te maken, voor op het forum, ben ik nog altijd te lui voor geweest.

Ik stuur het wel op naar je hotmail adres.

Isabel

Hoi,
Bedankt voor je reactie! Ik ben zeer geintresseerd in je artikel, mail het maar naar elkergrr@hotmail.com, kun je even op dit forum aangeven of je de mail hebt verstuurd? Wat ik mij afvraag is of je, je mening baseert op het artikel van de arts of op eigen ervaring?
Groeten Elke.

Isabel van der Made schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:35:

Frans Veldman schreef op woensdag, 17 november 2004, 12:54:


Weet je toch wel?
Ik vind toch steeds de term "voerbelonen" een beetje ongelukkig. Voerbelonen zonder brug werkt desastreus, maar dat is altijd zo en niet alleen met hengsten. Voerbelonen werkt prima als primaire reinforcer om snel een nieuw begrip aan te leren - zonder stevig verankerde secundaire reinforcer kan het NIET!





Ook groeten, Egon

Groot schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:47:


Is verstuurd.
Mijn mening baseer ik op 2 jaar lang er over lezen, en op een paard dat van stokkreupel door hielpijn, nu ijzerloos over alles heen danst.

Isabel

Isabel van der Made schreef op woensdag, 17 november 2004, 13:43:


Wil je t ook naar mijn mailadres sturen Isabel? Plaatsen op het forum kan ook, knip het dan gewoon in een paar stukken.

tnx

Ilona
--
let's keep on moving