Michiel schreef op zondag 19 juli 2009, 21:04:


Ik denk dat je dit onderdeel helemaal snapt. Van de ene plezierige plek naar de andere trekken sluit volledig aan bij natuurlijk paardengedrag.
Ik denk niet dat je veel bijzonders zult zien als je mij ziet paardrijden. Ik loop echt niet met snoeppies in de rondte (maar steun wel het klikkeren als kleuterklas om de technieken aanschouwelijk in de vingers te krijgen!!). Voor het hoe en waarom had je de opleiding van mijn nieuwe hengst de afgelopen 4 jaar moeten volgen. Niet dat we zoveel doen trouwens, we hoeven geen wedstrijden te winnen.

Ik snap Eddy echt wel en het is waar dat veel mensen sukkelen met paarden die hun eigen gang gaan. Maar dat ligt nmm niet in "een simpele afspraak" in mensen-semantiek die wezensvreemd voor paarden is en technisch niet anders dan een voorwaardelijke p+ is, maar in veel grotere bogen van opleiding en belering. De eerste maanden van ritualisatie van intentiebewegingen (zie onvolprezen hr. Hempfling wat dit aangaat), die zowat iedereen (Parelli trouwens niet) veronachtzaamd, zijn denk ik het belangrijkste. Daar heb ik dan ook echt wel intensief mijn uiterste geconcentreerde best op gedaan. Dat associeer je met beloning. Verders volgt alles dan min of meer vanzelf wel.

Arabesk schreef op zondag 19 juli 2009, 23:54:


Precies. Zou mijn moeder kunnen zijn
Het wachten is dan ook tot deze hippische georganiseerde dierenkwellerij met een overvloedige lading systematisch verzameld bewijsmateriaal (jouw moeder heeft uitstekende opmerkingszin m.b.t. tot de dichtgeknepen ogen) voor de rechter komt. Dat zou nmm op de weg van bijvoorbeeld De Dierenbescherming (die bij mijn weten nog nimmer initiatief tot verbetering van dierenwelzijn genomen heeft) of Party voor de Dieren liggen ( ) liggen....
Kansloos? Ik denk van niet. Dierenkwellerij is pertinent verboden tenzij er een redelijk noodzakelijk doel kan worden aangetoond en er geen alternatieven zijn. Via deze weg zijn festiviteiten als varkentjetikken en ganzetrekken etc. reeds historie. Vreemd dat hengelen zonder enig ander doel dan "sport" dat lot tot op heden niet beschoren is?
Hypocriet? Tuurlijk, NL is minstens driedubbel hypocriet zodra "dieren" ter sprake komt - dit volgens Midas Dekkers die zijn bronnenonderzoek voor zijn publicaties zover ik weet grondig doet.
Toch zal de wet worden uitgevoerd zodra er een serieus en goed voorbereid beroep op wordt gedaan (waarna de Minister wellicht per omgaande post voor een wetswijziging zorgt - ik heb dat persoonlijk meegemaakt!).

Spirithorses schreef op zondag 19 juli 2009, 18:31:


Waarom ga je ervan uit dat een stalhalster makkelijker breekt dan een touwhalster? Als dat getest is zou ik die test graag eens zien....

Hoi Egon

Dit stukje snap ik niet.

Ik rij meestal niet zo lang per keer. Ergens tussen een half uur en anderhalf uur en dan heb je het wel gehad. Ik neem dan ook zelden of nooit rustpauzes en stilstaan doen we over het algemeen alleen als we over moeten steken.
Bedoel je nu met bovenstaand stuk dat dit heel erg onbegrijpelijk (en daardoor oneerlijk) is voor een paard?

Opvallend vind ik ook dat de merrie continu bezig is met eten onderweg. Geen takjes en blaadjes, maar de kop gaat naar beneden als ze de kans krijgt. De ruin totaal niet, enkel als we halthouden op een plek met hoger gras komt het idee wel in hem op, verder niet. Terwijl ze beide al jaren door dezelfde mensen zijn gereden, altijd samen op het gras staan, evenveel hooi krijgen en een vergelijkbare conditie hebben.

Groetjes Karin

http://www.marcalbert.be/video/s.mp4

Het duurt even paar minuutjes voordat het begint als je de link aanklikt, en je moet quicktime op je pc hebben.
Wilde even laten zien wat ik met mijn merrie doe (ik rijd haar met mijn lichaam), en zien of jullie verbeterpunten hebben voor ons.

Groetjes,

Marije

e m kraak schreef op maandag 20 juli 2009, 2:04:


Het zijn de gespen/musketons of de stiksels van een stalhalster die eerst breken. (Met een paard dat er vroeger een hobby van maakte om ze stuk te trekken, durf ik toch wel beweren dat dit bij 9 op de 10 halsters het geval is.)
Een touwhalster heeft deze niet. Er zitten nergens zwakke plekken in zo'n halster.
Ik weet niet wat voor koord jullie gebruiken voor je touwhalsters, maar als je ze gaat halen in een zeilwinkel hebben koorden van 6 à 8 mm toch al gauw 1000 kilo nodig voordat ze breken. Ik weet niet hoe zwaar jou ijsco's zijn, maar geen van mijn paarden is zo zwaar.
Ik bind dus ook geen paarden aan met een touwhalster. Meer nog, ik selecteer mijn stalhalsters specifiek zodat ze zouden breken. Liever een kapot halster dan een kapot paard. (Zo heb ik ook een mooi leren halster, wat ik eigenlijk niet goed durf gebruiken.)
Ik vind het eigenlijk gek dat mensen die beweren met zoveel (jonge) paarden te werken, een paard durven vastzetten met een touwhalster. Komen die dan nooit eentje tegen die er maar bij gaat zitten, of zich zo in de problemen werkt dat je maar wat blij bent dat het halster uiteindelijk breekt?

e m kraak schreef :

Het stalhalster breekt bij de gespen. Een touwhalster heeft die niet (tenzij je die erin knoopt). Kwestie van logisch denken....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 20 juli 2009, 9:50:


Ow, ik zie net dat Ans dit ook al geschreven had, sorry....

verasita schreef :


Hoho, denk niet alleen aan de rondneukende hengst.
Die merries lusten er ook wel pap van, wat dacht je!?.
Het is uiteindelijk de merrie die bepaalt of er gesext gaat worden. Niet de hengst, zoals zoveel mensen wel denken....(ahum, bij paarden die gezond-in-de-kop-zijn)

Groetjes, Pien