Peter Donck schreef op donderdag 23 juli 2009, 17:31:
aangepast versie is; hier het ideaalmodel is.

Hoewel op zich correct Peter zijn de noordelijker zwaardere paarden/ponys geen van nature daar voorkomende populaties.
Zowel de drassiger gebieden als de margnale rotsige gebieden zijn geen natuurlijk habitat. Dat op verschillende plaatsen in de wereld verwilderde paarden die gebieden bewonen is een gevolg van een gebrek aan keuze omdat de mens hun voorkeurshabitat bewoont en gebrek aan de natuurlijke concurrentie (de herten in de vochtige en de ezelachtigen in de droge habitats) die ook opgegeten is.

Er is logischerwijze geen moerasbewonende equide. Logischerwijze, want hun hoef is een product van??????
Idem bospony....
Op basis van de wetenschappelijkonderbouwde informatie welke ik heb gevonden zijn alle noordelijke zwaarder paarden een product van domesticatie.
Ik verneem graag broninformatie over bewijs van het tegendeel.

Waar wij wonen is er uit het fossiele archief van een locale site welke 200.000 tot heden omvat een heel interessant verhaal van klimaatsverandering en afgeleide afwisseling van de twee dominant equidae (europese wilde ezel en het paard) te lezen.
Het franstalige wetenschappelijke rapport van vier telefoonboeken formaat ligt hier in de dorpsbibliotheek en ik geef graag de refentiedata. (Het is ook rázend interessant mbt de steenbok, wolf versus wilde hond en het luipaard)
De huidige klimatologische periode zou een paardenperiode zijn. Je kan daardoor aanemen dat de hoef van de hier (semi)vrijlevende paarden waaschijnlijk dé hoef is van het hier gedomesticeerde wilde paard.

hc

Lena schreef op donderdag 23 juli 2009, 17:43:


Zal foto's maken. :)
Laten weken in een emmer water is nog geen optie, Lily verdraagt een emmer nog niet lang genoeg aan de achterkant.
Monique

marjolijn schreef op donderdag 23 juli 2009, 20:51:


Er is heel, HEEL veel wetenschappelijk onderzoek naar pzp als alternatief voor de niet zo onschadelijk hromoonpil.
Pzp is een véél beter alternatief gebleken doch het probleem met de drager lijkt onoverkomelijk.
De toepassing bij dieren is een afgeleide van het dierproef-onderzoek.
Het is bij wilde populaties dieren al meer dan 30 jaar met succes in gebruik.
Ik heb er zelf van gehoord toen natuurfilms van Survival nog in de bioscoop draaiden. Dat betrof olifanten in Zuid Afrika. Daar wordt het nu niet meer bij gebruikt: de blanke jager betaalt érg goed.

De slechte roep vindt haar bron in de hoek van de wapenindustrie. Het beheersargument voor het afschieten van dieren valt weg als vaccineren ingevoerd wordt.
Peter Dock gaf nt al aan de het bureau van landbeheer in de VS belang heeft daarbij: de mustangs zijn nu een vorm van extensieve veeteelt en een welkome bron van inkomsten voor hen en ook vele grondeigenaren. Veel veeboeren staan mustangs toe op de voor hun vee te marginale delen en oogsten het overschot jaarlijks.
Wanneer het brede publiek zich bewust zou zijn van een humaan alternatief wordt het bejagen/oogsten erg lastig te verkopen.
Enig idee hoeveel geld er in de jachtindustrie omgaat?

hc

Huertecilla schreef op donderdag 23 juli 2009, 21:35:


ik heb het anders gelezen hoor,
witte ranchers willen nog steeds het public land voor hun eigen beesten,
BLM verdient door goekope huurkontrakten voor rundvee,
is beterkoop voor hen dan het kostelijk beheren van mustangkuddes
gevolg is dat mustangs steeds verder worden gereduceerd
+ behandeling met pzp wat uiteindelijk uitmondt in globale uitroei
Ondertussen staat het nog overblijvend gros van wat nu nog mustang heet
dichter van popsickelponies in zuurtjeskleurtjes
dan van spaansgegenereerde harde werkpaarden
dus tjah, moet je er rouwig om zijn ?! het grootste kwaad is al geschied
en dit heeft weinig met afschotpolitiek en wapenlobby te maken wat mij betreft

Monique, alle paardjes hebben een andere graad van "vettigheid". Wij hebben er hier vier lopen en "onze" Indy is veruit de "vettigste"! Zij ruikt ook véél zuurder dan de anderen. Haar teugels zijn veel sneller vies, evenals haar buikriem en het zadeldekje.
Dat scheelt echt enorm met de anderen. Haar manen zijn plakkerig en zij heeft énorme zwilwratten die héél sterk ruiken.
Als je ook maar één keer een bepaald zadeldekje op Indy's rug hebt gelegd, dan wéét je dat het op Indy heeft gelegen.

Mel is dan weer véél "droger" en heeft een bescheiden geur.
Sela is gewoon "vies" zonder het vettige, die gaat gewoon lekker gezellig in haar eigen mest liggen. Bij Sela hangt er dan ook bijna altijd mest in haar manen!
Couscous is een proper arabiereke dat zelfs niet graag in een rommelige berm loopt met hele droge manen en staart.

Marianne

Peter Donck schreef op donderdag 23 juli 2009, 20:46:


Nee het is verre van een body builder van dat type houd ik ook niet maar nu liijkt hij meer op een kleine pony en echt dun voor een paintje ik zal een foto plaatsen dan zal je zien wat ik bedoel.

Michiel schreef op donderdag 23 juli 2009, 12:27:


Goh Michiel, heb je je paard nu nóg niet verpest?
Perfect om te lezen! Ga vooral door op jouw manier en vergeet niet om hier de resultaten neer te schrijven.
Toen ik bezig was met Shiny, die natuurlijk helemaal niets op zijn rug kon velen, heb ik van te voren ook allerlei manieren bedacht om het gemakkelijker voor hem te maken.
Ik dacht meer aan een pop die ik langzaam op kon bouwen.
Uiteindelijk was dat allemaal overbodig.
Ik heb bij elke toename van het (menselijk ) gewicht op zijn rug zijn ontspanning gemarkeerd en beloond.- hoofd laag vragen, smakken en likken- jes!
Misschien zou je ook in die richting kunnen denken, omdat je hem misschien nu wel went aan 'dood'gewicht op zijn rug maar dat me geen garantie lijkt tegen rug wegdrukken.
Wat wij gedaan hebben toen hij er eenmaal aan gewend was dat iemand op zijn rug zat is zo een periode in de weide lopen, zonder te bewegen of ook maar iets te vragen of te sturen. Alles was ok: grazen, stappen een drafje, stilstaan, slapen enz. in evenwicht met het paard.

Huertecilla schreef op donderdag 23 juli 2009, 21:21:


ik weet het niet HC, ik heb al van alles gelezen,
doorgaans wordt uitgegaan van 4 predomesticatie oertypes (bv Hardy Oelke)
2 zware noordelijke en 2 lichte zuidelijke
ook wat het tijdstip van domesticatie en de preciese plek of zelfs plekken betreft wordt vanalles verteld,
veel is te wijten aan stamboek-preferenties = het ophemelen van eigen registervlees en het toekennen van authentieke eigenschappen op basis van multi-interpreteerbare ampele ijkpunten (klein vb : rotstekeningen met paarden waarop bolltetjes zijn geverfd, zijn dit appaloosas, appelschimmels of mikpunten in jachtrituelen ? idem het vernoemen van leopardvlekken of schimmelbollen uit de riddertijd, later plains-people tipiversieringen of tekenverslagen)

Bij Cis Van Vuren ( de oeros, de weg terug) wordt als enige opener van bosgebied de bever aangehaald. Paard, wisent en oeros zouden alleen volgers geweest zijn en desgevallend teruggedrongen tot de waterrijke oeverzones,
en dit op een moment dat grote delen van europa ook voor de mens nog zowat ondoordringbare wildernis was.
Gedomesticeerde en wilde paarden en runderen kwamen toen nog naast elkaar voor.

Ook de vermenging van zuidelijke (iberische, arabische, perzische) paarden met noordelijke (engelse ponies, zware paarden uit de lage landen), en ja allemaal post-domesticatie is veel omschreven en beschreven, maar als je de oorspronkelijke (hangt ervan af natuurlijk hoe ver je kan of wil teruggaan, maar laat het ons houden op ecotroop) hoeven bekijkt kom je toch uit op 2 totaal verschillende hoefvormen : de zuidelijke smalle met hoge hielen en smalle rudimentaire stralen en de noordelijke zware paarden met brede platte voeten, met brede dikke stralen en lage hielen.
Zowat alle hedendaagse sportpaarden zijn mengvormen : de zware ridderpaarden, de leger-trekpaarden voor geschut en logistiek en de opfrissing, verfijning en versnelling met zuiders bloed (iberisch, perzisch, arabisch, rechtstreeks of onrechtstreeks) : vandaar zo vaak de tegenstrijdigheden in de voetproblemen en -vormen als je het mij vraagt, wat komt bovendrijven ?

en dit dan ook nog los van domesticatieve esthetische preferenties als weelderig beenbehang, witte-sokken-spel en andere te mijden paraphenalia.......

tot slot : onder zwaar noordelijk moet je niet Shire of Vlaams Paard verstaan : het gaat om een eerder ponytype met ronde vormen, zware beenderen, grovere beharing, ander hoofdtype,
juist zoals hedendaagse PRE ook niet het toonbeeld zijn van "zuidelijk", daarvoor moet je eerder naar berber en sorraia kijken, kaspische, téke en woestijnarabier
Ook PRE is een duidelijke mengvorm

Peter Donck schreef op donderdag 23 juli 2009, 21:57:


http://www.thehorse.com/ViewArticle.aspx?ID=14555