Patricia ter Haar schreef op maandag 27 juli 2009, 9:57:


Goed hoor!
Mijn ervaring is dat rechtrichten wel wat moeilijker gaat als je paard alle kanten op zwalkt. Ik heb het opgelost door te lange teugelen ook met bitvrije optoming.
Brengt me op de volgende gedachte: bitloos klinkt bijna als stuurloos, of hopeloos.
Ik zeg voortaan bitvrij!
Iemand anders had een mooie vergelijking, het moet net zo zijn als het dragen van een beugel. Het is er de hele tijd, het lijdt af als de pest. Je voelt het zelfs in je hoofd, en je krijgt extra speekselvorming en je mond kun je moeilijk sluiten.
Af en toe kan een leek een heel frisse kijk op de zaken geven.
Veel succes!

Patricia ter Haar schreef op maandag 27 juli 2009, 9:57:


Fijn!!! Volgens mij ga je het alsmaar beter vinden.

Wij zijn intussen met onze merrie ook terug geregeld in de wei aan het rijden. Voor de bevalling hadden we al 3 keer bitloos gereden en toen leek ze ons meer ontspannen. We wisten niet of het door de dracht kwam of door het andere hoofdstel. Nu is ons veulen vandaag 3 maanden geworden en zijn we al enkele weken bijna dagelijks een uurtje aan het rijden, en nog steeds lijkt ze meer ontspannen.

Wij gaan verder op de ingeslagen weg, maar hebben nog geen bitloze buitenrit gemaakt (op een wandelingetje met het veulen aan de hand na, maar dat telt niet (enkel stap en 100m draf), ook al kwam er een jongentje op een heel akelige go-cart met zwaailicht en sirene en een papa die ook nog eens zijn gazon aan het sproeien was)

Ook wij hebben deze week onze instructrice (klassiek) laten komen en zij vond het er goed uitzien voor zo de eerste keer... voor zover dat het met ons goed kan zijn want we zijn niet zo'n goede ruiters. Onze merrie kan het wel, maar wij zijn het eigenlijke probleem,

Onze instructrice was eerder ook sceptisch om Pavana ijzerloos te zetten (11 jaar en nog nooit zonder ijzers gestaan en geregeld hoefzweren), maar nu ze ziet dat het in de wei of de piste geen problemen geeft is het geen onderwerp meer.

Dus we denken dat ze ook dit "gewoon" gaat worden.
Ze wil dat ik in de winter eens terug zo'n niet officieel dressuurwedstrijdje doe, en dat zou ook bitloos mogen (heeft ze al naar geïnformeerd).
Maar ik wil dit enkel doen als ik 100% zeker ben dat ik controle over de situatie heb, want 2 winters terug heb ik nog eens een poging gedaan maar toen heb ik alle hoeken van de inrijbak gezien en uiteraard voorlaatste in de proef geeïndigd (er was blijkbaar iemand die nog slechter was, hoewel me dit niet mogelijk leek). Toen kreeg ik opmerkingen van "dat is leergeld".
Maar als dit nu opnieuw zou gebeuren, maar dan bitloos, dan ga ik de opmerking krijgen, dat het daaraan ligt, en dat wil ik absoluut vermijden, omdat ik nu besef dat een bit er niks mee te maken heeft.

In elk geval... rustig verder doen zoals je bezig bent!
Wij hebben nu het gevoel dat we minder "mis" kunnen doen. Ik heb echt het gevoel dat ik haar met mijn handen nu veel minder stoor. Van de week liep ze zelfs even met haar hoofd netjes, terwijl ik nauwelijks de teugels vast had. Voor mij was dat effe waw, dat is dus waar we naar toe moeten. Als ik nu eens leerde zitten en onstpannen...

lena

Wil schreef op zondag 26 juli 2009, 21:53:


vind het maar een eng gezicht, zo'n samengeknepen paard, krijg pijn in mijn keel als ik er naar kijk. Geef mij het filmpje van Britt met de halsring maar.

hoi allemaal,

Mijn paarden staan op een vrij groot stuk natuurlandschap en daar zitten veel dazen. Mijn paarden hebben dit opgelost door tijdens de piek-dazen uren op een zandvlakte te gaan staan. Daar is de dazenpopulatie aanzienlijk minder. Het aantal dazen per paard is daar gemiddeld 2 per paard.
Mijn ene paard heeft er echter meer last van dan de andere en de bloedende plekjes die die dazen achter laten, hebben weer een aantrekkingskracht op vliegen. Dit paard heeft dus ook nog eens last van vliegen. Moet ik me om deze vliegen zorgen maken? en wat kan ik er tegen doen? een vliegendeken is gewoon te gevaarlijk omdat ze gemakkelijk ergens achter kunnen blijven hangen. Moet ik de plekjes schoonmaken en zo ja met wat? de plekjes zien er verder gewoon rustig uit behalve wat bultjes van de dazen steken..

Groetjes Deborah

Piet schreef op maandag 27 juli 2009, 9:40:


Neeeeeeeee
Als je bezopen wilt worden vreet je maar valappels!

Arabesk schreef op maandag 27 juli 2009, 10:49:


Ik hou jullie op de hoogte.

Lena schreef op maandag 27 juli 2009, 11:27:


Hoi Lena,
Ik heb ook het gevoel dat ik haar minder stoor.
Doordat ze meer in balans loopt en niet meer zo tegen de hand is kan ik mijn meer bezig houden met mijn zit en gewichtshulpen.
Ik kom nu pas echt aan het rijden toe.

Naar buiten ga ik nog even niet. Eerst maar goed voor elkaar in de bak.
Groetjes Patricia

Even een variatie op herten en paarden....

Niek heeft zijn eerste ervaring met wilde zwijnen gehad op zijn nieuwe stek.
Zijn eerste nacht was voor hem behoorlijk spannend. Er lopen vlakbij 's nachts een stuk of 40 wilde zwijnen lekker in het bos te smikkelen en dat is Niek natuurlijk niet gewend. Hij werd behoorlijk zenuwachtig van al die rare geluiden en zocht contact bij de andere paarden die in de wei naast hem liepen. De stalhoudster was bang dat hij door het draad zou gaan dus heeft ze hem toch maar een nachtje op stal gezet zodat hij wat beter kon wennen. De insloopstal is in twee delen af te sluiten dus de andere paarden konden er wel in wanneer ze dat zouden willen.

Gisteravond zijn Hans en ik 's avonds nog naar Niek toegegaan om te kijken hoe hij er voor de 2e keer mee om zou gaan. Eerst zijn we zelf even gaan kijken in het bos naar de zwijnen. Gaaf om te zien zo dichtbij. Toen de troep dichterbij de paardenwei kwam stopte Niek even met eten, liep wat heen en weer en ging weer verder met grazen.....yesss. Even later zagen Hans en ik 2 jonge zwijntjes door het gaas heen via de weide naar de andere kant van het bos lopen. Zo'n grappig gezicht...
In oktober begint het jachtseizoen weer, dan wordt Niek ook nog eens schotvast gemaakt. Kan ik er nog een jachtpaard van gaan maken

We gaan zo weer naar hem toe en dan horen we wel of hij het de hele nacht buiten heeft volgehouden.

Gisteren had hij ook al snel door dat, wanneer hij op stal stond, geen last had van de dazen. Zodra hij buitenkwam kwamen de beesten al weer op hem af waarna hij maar weer naar binnen ging. Slim peerd hebben we toch.

Patricia ter Haar schreef op maandag 27 juli 2009, 12:16:


Een paard dat je het bit uit de mond neemt gaat voor een groot gedeelte de aandacht, dat eerst naar dat ding ging "waar iedereen zit aan te sjorren ", nu naar de ruiter verplaatsen . Als het niet een principe kwestie is zoals bij mij zou DAT de reden moeten zijn waarom ruiters overstap zouden moeten maken naar bitloos .Maak je echter geen illusies, het merendeel van de ruiters KAN en WIL niet loslaten en vinden dat ze één of andere vorm van "controle" nodig hebben te paard .Een vertrouwensrelatie vinden ze een abstract gegeven T'is al moeilijk genoeg je partner/kind ,enz...............Te vertrouwen wat zou je "zonder wapens" de strijd aangaan met een dier van 500kg ? Ga maar is na , ieder voor zich , hoeveel mensen kennen jullie die zeggen : Paardrijden is fijn en ik weet wel dat hij/zij aan mij niets zal doen MAAR ..................................het blijven wel dieren hé en dus onberekenbaar !! Zolang de mensen niet over die drempel héén stappen gaan ze nooit op een deftige manier kunnen rijden ,met of zonder bit trouwens
Door bitloos te rijden ga je als ruiter een volledig andere positie innemen als mens/ruiter naar je paard toe .Je gaat véél méér tijd in je zithouding steken , je handen en teugelvoering word secundair en de term .Met je zit rijden krijgt een andere dimensie ! Door als mens/ruiter een totaal andere taal tegen je paard te gaan spreken kom je uiteindelijk in HUN wereld terecht of tenminste in een taal die voor hun véél begrijpelijker is .Hierdoor komt er een soort RUST over je paard wat een volkomen normale reactie is. ECHTER deze rust word door wedstrijdruiters gevreest en gehaat want dan zit je toch met een slome kemel waar je niets mee kan doen !!Daarom ook altijd .JAMAAR jij hebt wel EEN HEEL braaf paard (ongeacht zelfs als je der een tiental rijd zoals ik /dag ) De (hoog)spanning dat een wedstrijdruiter van zijn dier verlangt op momenten van inspanning gaat lijnrecht tegen de principes/gedachtegoed van het bitloos rijden in en alleen daarom zal het stiefmoederlijk behandelt worden in die kringen ongeacht de graad van perfectie .Er is echter licht onder de zon !!! De wedstrijdruiters zijn slechts één kleine minderheid .90% van de recreatieruiters die wel degelijk dressuurrijden/springen/TREC/Endurance rijden staan open voor deze principes omdat voor hun de vertrouwensband buiten WEL van groot belang is .De dag dat de principiele, bitloze ruiters een tribune laten leeglopen bij een grote dressuur/springwedstrijd ligt mischien wel in het verschiet (ergens in 2090 of zo ) en zal DAN mischien een kentering brengen want dan zakken de verdiensten en das alles waar het om gaat .

e m kraak schreef op maandag 27 juli 2009, 11:55:


Van nature zit ik ingeklemd tussen Vlamingen en 'Ollanders, d'ene keer de zuiderlingen en de andere keer de noorderlingen gelijkgevend.
Ditmaal is het 100% voor de zuiderlingen. Bier is een culinair genot, als je je bezopen wilt zuipen doe je het maar met pils.. óf met valappels... ja, dat kan ook

Piet schreef op maandag 27 juli 2009, 9:40:


Ik vind het prima dat Michiel op zijn blote kakken rondloopt, moet hij weten. Ik vind het alleen zo overdreven dat hij dat steeds maar weer etaleert alsof dat iets bijzonders is. Er is niets bijzonders aan en als hij het gewoon zou vinden zou hij niet steeds weer komen met het verhaal dat hij op blote voeten loopt en hoe geweldig dat is. Ik heb er een hele tijd terug voor gekozen om alleen maar gesloten schoenen te dragen. Ik zeur toch ook niet de hele tijd hoe geweldig dat is. Dat als de schuifdeuren bij de HEMA langs mijn voeten zoeven niet gelijk mijn tenen openliggen, dat ik niet meer besmet word met enge dingen als voetschimmels en schimmelnagels, dat ik eindelijk verlost ben van voetwratten. Ga maar door. Nee, ik loop op gesloten schoenen, da's mijn keuze, Michiel wil op zijn blote voeten, da's zijn keuze, niets bijzonders aan. Trouwens, mijn vader liep vroeger ook altijd op blote voeten, zijn broers en zussen ook. Amsterdam, oorlogswinter, er was gewoon geen geld voor schoenen. Wassen?????? Tja er was ergens een badhuis, moest je wel geld voor hebben. De kleren die er waren werden alleen in koud water gewassen, met de hand! Dus zo nieuw is het ook niet om een lekkere poetsbeurt met zeep over te slaan. En Michiel woont volgens mij nog steeds in een comfortabel rijtjeshuis. 's Winters staat vast gewoon de cv aan. Douchen doet hij dan wel zonder zeep maar vast nog steeds met warm water. En dat hadden ze toen mijn vader kind was ook niet. Goed beschouwt leefde ze toen dus veel puurder, alleen ervoer mijn paps dat als armoede.