Spirithorses schreef op dinsdag 28 juli 2009, 9:42:


Die vetuier waar Judith het over heeft, heeft Player altijd al wat gehad, alhoewel dat het totaal geen dikke uier was maar er was wel altijd een vettige plaque op en tussen haar tepels. Om de zoveel tijd haalde ik dat eens weg.

Is het melk dat ze geeft, Pien? Het is zo doorzichtig als water wat uit haar uier komt.
Ik probeer het eerst met die kamferzalf misschien, betert het niet gaan we verder zoeken.
Zal straks een polsen bij de DA over hormonale stoornissen.

Britt Claeys schreef op maandag 27 juli 2009, 23:43:


Ik zou inderdaad blijven vragen op dezelfde manier totdat ze het doet, al sta ik 3 uur in de bak. En dan haar helemaal de hemel in prijzen en afstappen. Maar goed daar moet je wel engelengeduld voor hebben en ik ben dan ook op zo`n momenten even koppig als mijn paard.

Maar toch zou ik voor jezelf na gaan op zo`n moment waar je je gewicht plaatst. Ik heb zelf in het begin ook die fout gemaakt dat Bombita steeds naar het midden ging en ik haar terug stuurde, zij niet reageerde waardoor ik meer druk met mijn been gaf en overal spanning kreeg in mijn rug waardoor ik mijn gewicht ook nog eens op de verkeerde bil plaatste.

En dan kom je weer bij het gecentreerd rijden en je adem naar je buik sturen.

Jacqueline v d Berg schreef :


Ik ben geen DA dus ik kan niet beoordelen of het melk is en al zeker niet vanaf een forum En ja, wat is een gevulde uier? Ieder heeft een eigen belevenis hierin.
Een wat opgezwollen uier geldt voor mij niet als een gevulde uier met dikke spenen zoals een merrie die heeft wanneer ze een veulen zoogt.
Dat vet tussen de tepels heeft iedere merrie wel dus dat is voor mij weinig criterium. Daar heb je dus echt een DA voor nodig in dit geval.
Ik weet niet of je bij paarden ook prolactine etc in het bloed kunt bepalen of iets anders dat wijst op een hormonale stoornis....

Groet, Pien

Spirithorses schreef op dinsdag 28 juli 2009, 11:13:


awel, zal straks een foto's maken, als ik eraan denk om mn cameraatje bij me te steken tenminste....Heb gister op de radio gehoord dat een volwassen mens gemiddeld drie dingen per dag vergeet, bij mij zijn dat er meer... Het ging om paswworden, en iets met gsm's vooral...de rest ben ik vergeten

Michiel schreef op dinsdag 28 juli 2009, 9:41:


Pertinent niet waar tenzij je onverschilligheid tolerantie noemt.

Debbie schreef op maandag 27 juli 2009, 11:36:


Die zwarte vliegen steken ook voor bloed!

Vandaag heb ik een dazenval met fuik geplaatst, die vangt ook de vliegen
http://www.mijnalbum.nl/Album=SGSOZKK6
Je moet alleen wel zorgen dat de paarden het niet kunnen slopen
Op de bulten kun je azijn doen tegen de jeuk en het desinfecteert. Op wondjes met bloed kun je groene klei smeren.
Lastig, hè, dat prikvolk!

Vanaf oktober 2009 zullen 't Brouwershof in Hemelveerdegem en ik samenwerken om er een gezellige hoeve van te maken, waar lessen en workshops met paarden kunnen gevolgd worden, en waarbij ruiter en paard in alle comfort kunnen logeren in een van de twee voleldig vernieuwde studio's op het domein.

Op de website van clickertrainingmetpaarden.be" target=_blank>www.clickertrainingmetpaarden.be kan je meer lezen over zowel de activiteiten door yES-Training als over de locatie 't Brouwershof.
Binnenkort ook Reiki met paarden!

't Brouwershof zit nog volop in de renovatie maar vanaf Oktober 2009 kunnen we er terecht voor lessen, workshops, etc
Deelnemers of vakantieliefhebbers van de Vlaamse Ardennen kunnen er terecht met paard én ruiter.
Ze kunnen er logeren in een van de twee studio's in de onmiddellijke nabijheid van de weides en hun paarden!

Accomodatie:
paddock
piste
4ha weiland
stallen, gebruikt als inloopstal
sanitair voor de mens + frigo + toilet + ...
Leslokaal
keuken
etc

Onze eerste workshop gaat door in november "Clickertraining met paarden - introductiedag"

Ook onze eigen paarden Queenie en Beereke zullen hier verblijven waardoor we ook met hen kunnen werken voor de gevorderde (clickertrainings)lessen.

Hier fotoserie: http://www.paardnatuurlijk.be/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1008

Helms Cindy schreef op dinsdag 28 juli 2009, 9:29:


Tuurlijk heeft Evi een punt!
Tegenstrijdige signalen zal ik ook wel geven, kben verre van perfect

Eerst was ik het stuur effe kwijt, aan een lange teugel rijden of met een halsring bleek toch ni helemaal hetzelfde. Dan deed ze het ook, geen probleem want dat lag helemaal aan mij, zeer zeker weten.
Langzaamaan kreeg ik het stuur te pakken, alles ging een pak beter. Dan plots (op haar slechtere kant!) ging ze de andere kant uit in een versneld tempo en met een korte draai. Daarvoor deed ze het wel met krak dezelfde signalen van mij. Mijn alarmbelletjes gingen rinkelen aangezien dit iets was dat ze ook deed toen ik haar net had. Maar nog steeds geen probleem: dezelfde oefening met overdreven gedraaid bovenlijf. Als ze dan ineens naar de andere kant draait (dus ni in hetzelfde tempo maar korte en snelle draai), krijgt ge snokken zenne
Nog een aantal keer geprobeerd, ni gelukt. Andere hand geprobeerd en da was geen probleem, terug van hand veranderen en 't was weer van da, steeds op hetzelfde punt! Ergens anders ging het wel.
Sorry maar dan heb ik op den duur echt zoiets van: nu zijde me mijn voeten aan't rammelen hè mieke
En dan was ik haar voor en zette ik ze liever stil met haar neus richting omheining dan dat ze weer die kant op ging, toen moest ze van mij echt wel de juiste kant uit. Ik heb toen alles gebruikt wat ik kon gebruiken (been, zit, halsring, stem) met meer druk dan dat ik wil maar dat is best nog relatief want Jean gaat op slot bij te veel druk, dat heeft ze geleerd uit die manegelessen en dat neem ik haar begot ni kwalijk. Kvind het zelfs een voordeel

En dat naar de andere kant draaien, als dat dan al volledig van haar kwam en mij bewust negeerde, neem ik haar ook ni kwalijk. Ik zou net hetzelfde doen als ik haar was Dermee het woord uittesten: zou ik???

Maar allé, ik vond het plezant en ben er zeker van dat Jean het ook plezant vond en dit was eigenlijk maar een ieniemienie stukje dat al de plezante momenten echt ni kan overschaduwen

deze man moet zichzelf dringend eens bijscholen

bitloos-niet-per-definitie-paardvriendelijker?nb=horses&editie=28%20juli%202009&link=Bitloos%20niet%20per%20definitie%20paardvriendelijker&WT.mc_id=mail_horses_28%20juli%202009" target=_blank>http://www.horses.nl/dressuur/artikelen/11297/09-07-24-bitloos-niet-per-definitie-paardvriendelijker?nb=horses&editie=28%20juli%202009&link=Bitloos%20niet%20per%20definitie%20paardvriendelijker&WT.mc_id=mail_horses_28%20juli%202009

ik denk dat ik hem maar een PN ansichtkaart stuur

Heb zijn adres inmiddels gevonden, J. Hamminga uit Elspeet staat nl gewoon in het tel. boek.

Wie stuurt er ook even een kaartje?

Evy1990 schreef op dinsdag 28 juli 2009, 10:19:


Awel chapeau, ik heb heel veel geduld maar ni als ik vermoed dat ze met mijn voeten proberen te rammelen, dan ga ik op zoek naar andere trukjes en blijf ik ni bij hetzelfde.
Hetzelfde met Soraya vorig jaar met haar staken op de brug, ze liep er heel braaf over tot ineens ze besliste dat ze liever een ommekeer zou maken. Net hetzelfde doen lukte langs geen kanten en werd best gevaarlijk, haar bezig houden zodat ze aan andere dingen moest denken daarentegen...

De volgende keer zal ik er eens extra op letten. Ik draaide mijn bovenlichaam overdreven naar binnen en met mijn binnenhand wees ik naar waar ik wou, mijn buitenhand had de halsring vast. Mijn binnenbeen aan de singel en buitenbeen erachter.
Dat naar binnen gaan en ni meteen naar buiten willen, had ik ook eerst maar da vond ik ni erg, dat lag volledig aan mij

Spirithorses schreef op dinsdag 28 juli 2009, 9:42:


JA natuurlijk, er is een groot verschil tussen melk en vetopstapeling. Maar dat 'vloeibaar vet' kan je er bij sommige merries ook vanzelf uitmelken, het komt wel (net zoals melk) direct terug. Een merrie die nog nooit een veulen heeft gehad kan normaal gezien nóóit melk geven, zelfs niet als ze behandeld wordt met hormonen die melkproductie induceren. Dus daarom ga ik er vanuit dat het in deze situatie gaat om vloeibaar vet dat zich toevallig opstapelt in de uier.

groetjes
Judith

Voor wie nog weet waar het omgaat schrijf ik nog een stukkie over haar.
In de tijd dat ze bij mij is is haar echte karakter helemaal duidelijk geworden.
Alles stress heb ik weg getraind en eigenlijk heb ik de laatste maand door veel bbhh niet zoveel meer met haar gedaan.
Vanmiddag MOEST ik van mezelf met haar bezig zijn en ik besloot eens te zien hoe ze zich buiten zou gedragen.
Het was de eerste wandeling buiten samen dus had wist niet precies hoe ze zou reageren. Haar karakter kennende verwachtte ik dat het allemaal wel los zou lopen.
Het was allemaal, logisch, vreemd voor haar. Af en toe wat grote neusgaten en proesten, maar langsrijdende fietsers, motors auto's en vrachtwagens was geen probleem. We liepen langs een geweldige donkerbruine ruin, het leek me een Belgisch trekpaard maar dan met gitzwarte manen van een meter en een golvende dikke zware staart, ècht een prachtige kolos en Alegra vond dat blijkaar ook, want we moesten toch van nabij even kennismaken. Hij is de hele lengte van zijn wei met ons meegelopen. Het was wederkerig dus.
en toen ... kwamen we bij de koeien....
Christeneziele, wat zijn dat voor monsters joh. Dat moet de duvel op vier benen zijn....
En dan zo'n hoop duivels, ja maar dáár ga ik niet langs!
Ok, dan komt de click boven en wordt het tijd voor een serieus partijtje trainen. Echt dood eng vond ze die beesten. Grote ogen, neus wagenwijd open, niet meer vooruit te branden, stond ze daar.
Jammer dat ik er geen foto's van heb kunnen maken.
Stel je de situatie voor: een weg, links 100 koeien, dan even niets, dan een bruggetje met roodwit gestreepte waarschuwingsborden aan beide zijden , met vlak daarachter rechts weer zo'n 100 koeien.
De eerste partij koeien , zijn we met wat getrippel en geblaas en geklik voor het toch doorlopen, redelijk doorgekomen, de ontspanning van het even niets volgde , vooral omdat ze even gras mocht eten, het bruggetje lukte ook nog en de 100 koeien aan de andere kant van de weg was ook nog niet het probleem geweest, maar die éne, die éne koe die tegenover hen stond en luid brullend op haar af kwam was er teveel aan.
Tóen had ik even alle kennis en power nodig om haar bij me te houden.
En dan is het écht een temperamentvol dier wat besluit, schijt aan jou, maar ik ben hier wèg, want die daar aankomt, die gaat me vast dood maken.....
We zijn gekeerd, ze was even niet meer voor rede vatbaar. 25 meter verder was het over en was ze weer haarzelf. Het hoeft ook allemaal niet in 1 keer.
Over 2 weken gaat ze terug naar haar baasje. 8 augustus komt ze eerst de cursus bekappen volgen en zondag's ga ik haar uitleggen hoe dit op Alegra met alle gebruiksaanwijzingen toe te passen is en dan neemt ze haar mee naar Den helder.
Ik ben bang dat ik eerst diep na ga denken voor ik weer zo'n klus aanneem. Niet om het werk, want dat is altijd leuk, maar ik heb nu al last van het gezegde, scheiden doet lijden. Het is zo'n kanjer joh....

.