Sinds maandag is Soraya weer thuis. Gisteren te lang moeten werken maar vandaag vroeg opgestaan om de hitte voor te zijn en onze training verder te zetten hier.
Eerst effe de piste in, geen stressmomenten geweest

Ok, ze liep aanvankelijk liever met haar hoofd in de richting van haar vriendjes op de wei ernaast en veel aandacht had ze ni echt voor mij maar soit, kwas al vree content dat ik geen testmomenten kreeg zoals vorig jaar. Na de galop ging het beter en na een aantal oefeningen die naar mijn zin waren heb ik de toegang van de piste opengedaan terwijl ik op Soraya bleef zitten, nog steeds geen stressmomenten, joepie! (paar maanden geleden zou dit nog niet gelukt zijn)
Hup naar buiten, vollen bak gehinnik vanuit de wei maar Soraya gaf geen kik (kpeins dat ze het gewoon begint te worden om daar weg te gaan, vorig jaar zat ik nog op een wandelend zingend verschijnsel

), wel wat zwalpzwalp maar dat heeft ze altijd bij het vertrek.
Nog eens de andere kant uitgegaan die ik de laatste tijden vermeden had voor haar voetjes (zandweggeskes met veel grote en kleine stenen) maar na een maand op Outback te hebben gestaan en daar veel buiten te zijn geweest, dacht ik om het nog eens te proberen. Af en toe wel een hinkel als ze op een grote steen stapte maar ze liep voornamelijk goed voorwaarts met ruime passen, haar voetjes blijven vooruit gaan.
Deze kant was dus effe geleden en dat kon ik wel merken, ze vond alles héél interessant maar was braaf en 100% controleerbaar. Alleen de zoo (shetjes, hertjes, ezels, struisvogels, lama's en nu ook een varken erbij) vond ze maar niks. Khad mij der al aan verwacht en hoewel ik ze er er de laatste keren wel voorbij kreeg als ik erop zat, merkte ik dat ze echt bang was nu van die fladderende struisvogels, ze begon te bibberen. Toen ben ik afgestapt en wanneer ik ernaast liep, kwam ze braaf mee met het nodige gesnuif maar niks trekken, stoppen of willen terugdraaien.
Meteen erna terug opgestapt en dat kwam ik in het werkterrein van de Keerbaan terecht. Een grote camion die al piepend achteruit reed richting ons en die ons daarna kruiste (goed rammelend want er ligt nog geen straat maar véél stenen) deed haar niks, struisvogels daarentegen

Nog een varkensboerderij gepasseerd met de nodige geur erbij en buiten wat vertragen deed, bleef ze mooi draven. Paraderende paarden vlak naast haar deed haar wat show verkopen maar daar wordt ze alleen maar mooier van

Terug thuis kreeg ze een verfrissende douche, de andere paarden probeerden haar aandacht te trekken door te hinniken maar wat deed zij? Ze hinnikte en toen ik me omdraaide (stond inmiddels een paar meter verder aan de zadelkamer), zag ik dat ze zich op mij gefocust had.
Ach, 't is een superbeest!!!!