't Is niet omdat je les hebt gekregen van iemand dat dat een afspiegeling is van hoe de lessen zelf zijn gegaan, of wat toen de issues waren, noch van wat er achteraf mee gebeurt

. Maar dat terzijde. Ik kan me perfect voorstellen wat je hebt gezien, marianne, en ben helemaal niet verwonderd. Druk wérkt, omdat het een makkelijk bruikbaar onderdeel is van van de universele lichaamstaal die we delen met zowat alle andere dieren. We zijn gewoon béter met druk dan met iets anders.
Het 'probleem' met
clickertraining is dat mensen vaak om de 'verkeerde' redenen bij
clickertraining terecht komen, en dan helemaal in de 'softe' kant blijven hangen. Er is niks softs aan operante conditionering.
Een ander probleem is dat weinig professionele clickertrainers aan hun leerlingen gaan uitleggen hoe ze zelf druk kunnen gebruiken, en vaak met goede redenen. Ten eerste precies vanwege de redenen dat iemand met
clickertraining wil beginnen. Ten tweede: als het fout gaat met druk, zijn de consequenties vaak véél erger.
Langs de andere kant vind ik het niet erg dat clickertrainers helemaal gaan exploreren hoe het stuk positieve bekrachtiging in elkaar zit - tenslotte levert precies dàt stuk beter dan welk ander stuk van operant conditioneren inzicht in wat timing is, en hoe leren in elkaar zit. En pas dàn (terug) naar druk.
Zelf zit ik op een wetenschappelijke lijst waar professionele trainers met gedragswetenschappers enz. discussieren. Daar zitten hele bekende namen bij overigens. Het is heel erg simpel: alles is al de rest, en je kan eenvoudigweg niet drukloos trainen - niet met mensen, niet met dieren.
Clickertraining is niet anti-autoritair opvoeden. Een paard MOET soms gewoon, potverdorie - ten allen tijde voorwaarts gaan is er zo eentje, en niet over mij lopen is er een ander.
Dat gezegd zijnde vind ik dat Marianne met negatieve bekrachtiging moet werken omdat haar dat het beste ligt, en Piet met positieve bekrachtiging en een
bridge omdat hém dat het beste afgaat.
Ikzelf werk met een
bridge en operante conditionering.