Hoi,

Wat Marianne al zei, wat goed van je dat je je zelf erop aan kijkt en niet het paard! Maar wat Sandra ook zei, strenger zijn hoeft niet beter te zijn. Je moet duidelijk zijn voor je paard. Hij snapt jouw roofdiergedrag niet, en wat ik ( en vele anderen ) doe met parelli is een taal ontwikkelen die te snappen is voor mens en paard. Je moet dus duidelijk onderscheid maken tussen, wat mag wel en wat mag niet. En niet soepeltjes, de ene keer wel en de andere keer niet want dan snapt het paard je niet meer! Net zoals Sandra zei, als je moeder zegt, tafel dekken, en soms wordt ze boos en soms niet, jah..., dan probeer jij natuurlijk altijd eerst niet te reageren, want misschien houdt ze op met zeuren. Op die manier krijg je dus geen respect! Als je paard weet waar hij aan toe is, dan krijg je respect van hem. Maar natuurlijk moet je ongewenst gedrag niet afschaffen mbv slaan bijvoorbeeld. Want dat soort 'straf' werkt niet bij prooidieren, daar moet je discomfort en comfort voor gebruiken.
Ook met snoepjes belonen is niet zo erg, zolang je het maar op de juiste wijze doet. Huur wat boeken uit de bieb, een boek dat echt handig is als je nog niet zoveel weet van NH vind ik: Luister naar je paard. Volgens mij heet het zo, dit kan je vast wel ergens vinden. Marianne gaf ook als tip Monty Roberts, vind ik ook een goed idee, al is het meer over zijn leven maar toch erg leerzaam. Je hebt nog een boek van Parelli, ook boeken van Voest. Daarnaast kun je als je PNH wil gaan doen ook af en toe op ebay kijken of daar paketten te koop staan. Zo ben ik ook aan mijn L2 pakket gekomen! In eerste instantie vond ik het ook heeeeeeeel veel geld, en deed ik het samen met een vriendin. Maar zodra je echt verandert in je denkwijze, en de manier waarop je met paarden werkt, dan is dat geld opeens niet zon probleem meer. Ik spaar alles steeds op met mn oppasgeld en nu heb ik zomaar ff L2 gekocht voor 170 euro. Alsof het niets is..., maar het kan me nu niets meer schelen. Ik heb liever een goede band met mn paard dan mooie kleren .

Waar woon je trouwens, als je in de buurt woont, misschien kan ik eens langskomen :)))? Ik ben ook nog niet zover hoor maar het lijkt me echt leuk om eens met andere mensen en paarden te werken!

Groetjes Sophie
Oja.., mijn ouders en broers geven ook niet om paarden hoor, en vinden het allemaal grote onzin wat ik doe. Niets van aantrekken! Ik kan mn hart hier luchten of op het forum van yahoo. Wij begrijpen je wel, dus als je iets kwijt moet, ga gerust je gang!

henny wittenaar schreef op maandag, 23 februari 2004, 13:13:

Rust...........
Magnesium is o.a. belangrijk voor het zenuwstelsel. En pride had allerlei onsamenhangende dingetjes (althans, dat dacht ik ) Totdat ik via via magnesium op het spoor kwam en mij daar in verdiept heb. Toen bleek dat al die onsamenhangende dingen daar volledig bij paste. Dus zijn soms nerveuze gedrag op stal, tot het soms exploderen in de bak, tot zijn stalbenen etc etc. En mijn stalhoudster dus met o.a. ook die vruchtbaarheidsproblemen. Ik dacht daarna wel heel sterk aan mijn ex-pensionstal. 1 merrie wilde totaal niet drachtig worden, was niet te rijden etc. 1 paard is uiteindelijk toen ook afgemaakt vanwege evenwichtsstoornissen. (ook een symptoom van ernstig magenesiumgebrek) En het is dus echt niet zo dat al die symptomen dagelijks aanwezig 'moeten' zijn, dat maakt het ook zo moeilijk. Maar al bij dag 3 hoorde ik helemaal.....niks.... toen ik de stal in kwam. Er was echt een innerlijke rust bij mijn paard gekomen. En jawel, stalbenen komt ook niet meer voor etc.

cornelie

cornelie schreef op maandag, 23 februari 2004, 18:10:


Ik kan me er wel wat bij voorstellen! Even een gek verhaaltje 'tussen-door': een tijd geleden had ik echt last van 'onrustige benen' - dat manifesteerde zich vooral als je rustig in een stoel zat en dan kreeg ik echt de neiging om de hele tijd met m'n benen te wiebelen, een soort onrust die volkomen onbewust was! een vriend van mij is arts en die riep, neem 's wat extra magnesium in - je eet behoorlijk onregelmatig. Zo gezegd, zo gedaan: en ja hoor, ik voelde me meteen héél véel beter en de onrustige benen waren weg! Maar, en dan nu weer terug naar de paarden: ik heb hier ook een fries op stal gehad, nou - zúúr, sjagerijnig.. niet te kort! Zag er verder prachtig uit, goed in 't vel, goede conditie. De oplossing? Geloof 't of niet: extra magnesium! En na korte tijd bleek 't een schatje van een peerd te zijn!

Groets, Marianne

Marianne schreef op zondag, 22 februari 2004, 21:23:


Hoi Marianne.

Ik vind het heel aardig van je aangeboden.
Maar dat hoeft niet, hoor.
Voorlopig zal ik toch geen boots kopen.
En de keus is hier heel beperkt.

Joke.

Marianne schreef op maandag, 23 februari 2004, 18:51:


Hahaha, moest wel even lachen hoor, mijn vriend heeft namelijk ook altijd zo'n last van 'onrustige benen' en nu ik hier woon heb ik er ook last van, misschien allebei maar wat extra magnesium nemen? hihihi...
Maar, even een vraagje, misschien heb ik het gemist, maar hoe kun je zoal magnesium toedienen aan je paard (niet dat Tamara er last van heeft, maar ik ken een pony die er wel last van heeft namelijk). In welke producten, die veilig zijn voor je paard, zit zoal magnesium?

Groetjes,

Linda