Piet schreef op zaterdag 22 augustus 2009, 17:11:
> Ik begrip niet zo goed dat wanneer ik het heb over de
> druk van "wijken voor druk" je onmiddellijk in de pen
> klimt omdat je dit blijkbaar ziet als een aanval op
> parelli in person.
1) Ik heb nergens het woord
Parelli genoemd.
2) Een aanval op
Parelli (ken hem niet eens persoonlijk) is voor mij geen reden om in de pen te klimmen.
Het ging mij puur om de associatie dat communicatie via aanraking ("druk") onprettig zou moeten zijn.
> Maar ja om wijken voor druk aan te leren zul je in
> ieder geval zoveel druk moeten gebruiken dat je paard
> wijkt... of niet?
1) Dat hoeft helemaal niet. Dat kan desegewenst ook met clickeren.
2) "Vermijdingsleren" is dermate verweven met het leven op zich dat het onvermijdelijk is. Iedereen zal als kind leren dat een matras lekkerder ligt dan een stenen vloer. Dat het plezieriger leunen is tegen een schutting dan tegen een uitstekende boomtak. Dat je de thee beter even kan laten afkoelen alvorens deze op te slurpen. Het leren dat het prettiger is om mee te geven met enige mate van druk is inherent aan dit principe. Dat jij op een matras slaapt in plaats van op een kiezelpad is waarschijnlijk het gevolg van "vermijdingsleren", dat je even wacht met de thee op drinken eveneens, maar is dat een trauma geworden, of zelfs maar iets verwerpelijks? Lig je niet meer op een matras, en haat je hete drankjes? Nee toch?
Het hele leven bestaat voornamelijk uit vermijdingsleren. Dat levert geen trauma's op, zelfs geen negatieve associaties, maar is gewoon een efficiente manier van leren.
Natuurlijk kan het ook met clickeren. Prima. Ik vind het alleen wat kort door de bocht om iedere keer weer als er iets als "
wijken voor druk" tevooschijn komt om dat af te schilderen als een moreel verwerpelijk iets. Het IS en BLIJFT een efficiente manier van leren, waar zelfs jij onbewust niet aan ontkomt.
In het ene geval is clickeren de beste manier, in het andere geval kan iets anders sneller en doeltreffender werken. Mijn onderschrift is nog steeds actueel zie ik.

> En natúúrlijk kun je op een gegeven
> moment samen dansen, maar dan moet je eerst het volgen
> van je danspartner geleerd hebben toch?
En dat is een traumatisch iets, iets dat je koste wat kost moet vermijden, en wat dermate fout is dat iedere dansschool per definitie een martelinstituut is? Of kan leren dansen toch iets plezierigs zijn, ook al loop je zo nu en dan tegen de gevolgen van het niet volgen aan, en is er zelfs een kans dat je danspartner op je tenen gaat staan? (Oei, P- in optima forma).
> Als je een andere weg kent is er dan iets op tegen om
> dat zonder druk geven aan te leren?
Nou draai je de boel om. Ik heb geen bezwaar tegen clickeren. Ik reageer slechts op jouw kennelijke bezwaar tegen alles wat anders is dan clickeren.
> Om antwoord te geven op je vraag:
> omdat ik dag in dag uit met de resultaten van 'wijken
> voor druk' om mijn oren geslagen wordt Frans.
Dan zullen er ook legio mensen zijn die een legitieme weerstand hebben tegen de "softe" aanpak.
> Een van de laatste serieus extreme voorbeelden was
> Alegra. Geloof nou maar geen seconde dat ik het ooit
> voor elkaar gekregen had om haar voeten te laten geven als
> ik ook maar de minste vorm van wijken voor druk had
> gebruikt.
Ik denk dat ik dat wel had gekund. Maar ik versta onder "
wijken voor druk" dan ook iets anders dan jij geloof ik.
> Een 'verknipt' paard dat voor en achter uitslaat , zo gauw
> je nog maar naar haar benen kijkt...
Dat is ongeveer vergelijkbaar met een paard dat je de kleren van het lijf scheurt wanneer je ergens een stukje wortel hebt verstopt... Niet per definitie een bewijs dat clickeren niet deugt, en eveneens iets dat niet met enige kunde is op te lossen.
Een paard dat uitslaat met de benen heeft dit
geleerd. En dat is dus geen tegenargument voor de gebruikte methode, maar alleen maar een bewijs dat de methode verkeerd is gebruikt, of dit nou clickeren was of
wijken voor druk, of wat dan ook.
Stel dat je een paard hebt dat met zijn achterbenen een stuk wortel uit je handen slaat, als gevolg van het clickeren.... Is dat een bewijs dat clickeren niet deugt, of is dat meer een aanwijzing dat diegene die aan het "clickeren" is gegaan niet helemaal wist hoe het moest?
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."