http://www.youtube.com/watch?v=kyQJCRxRGcI&feature=related

Ligt het nou aan mij? Ik vind deze combi niet echt een fijn beeld geven, ik moet ook steeds aan hout denken

Ik zou ook graag willen weten wat zo een ridderproef ook over het algemeen inhoud. Word je na het behalen van zo een proef geridderd? Is dat het idee?

Nils Vellinga schreef op zaterdag 5 september 2009, 20:15:


Hmja er zijn, driedimensionaal, natuurlijk meerdere mogelijkheden van slecht aansluiten.
Ik nam aan, i.v.m. te lange inciven dat Petra bedoelde dat de molaren relatief re kort waren. Dat snap ik dus niet aangezien het "doorgroeigebit".
Een andere manier van niet goed aansluiten is dat de gebitsdelen langs elkaar heen groeien en dat veroorzaakt de randen/haken meestal.
Nog een ander euvel kan zijn dat er gebitsdelen ontbreken door wat voor oorzaak ook. Dat is bij het doorgroeigebit veel vervelender dan bij beesten met knobbeltjeskiezen omdat de tegenoverstaande kies/tand dus wél blijft doorgroeien. Daarom snap ik het trekken van paardentanden niet - dat is wel het allerallerlaatste wat ik zou overwegen.

Hephaistos schreef op zaterdag 5 september 2009, 9:31:


Ik denk niet dat de laatste smid in die jaren zoveel fout heeft gedaan.
Behalve een gigantisch tekort aan de juiste kennis en daardoor onjuiste adviezen.
Hij was, mijn mening, een vakman. Ik kan niet negatief over zijn werk zijn.
Deed er ook rustig 2 uur over. Mooi ruim beslag.
Zeker geen prutswerk. Hij heeft vaak zat gezegd dat hij zich verbaasde over de achteruitgang van de voeten.
Mijn paards hoeven zijn niet alleen verknald door ijzers. Alleen is het daarmee wél ooit begonnen. Hij is heel gevoelig voor fructaan, en daardoor waarschijnlijk veelvuldig hoefbevangen geraakt. Die kennis was indertijd, behalve op deze website, bij mijn weten nergens bekend. Niet bij hoefsmeden, niet bij DA's.

Ik denk zelf dat paarden verknald worden als ze op zeer jeugdige leeftijd al op ijzers gezet worden zodat de hoef/mechanisme niet meer de gelegenheid krijgt om zich voldoende te ontwikkelen.
Als paarden als veulen, enters, twenters, alleen maar op zachte ondergronden gehouden worden zul je nooit voeten kweken die feilloos over gesteente kunnen gaan. Dat denk ik.

Jij niet..... ik heb zolen iedere keer weer, om de zes weken, tot bloedens toe uitgekapt zien worden.>

Dan hebben die paarden geluk gehad. Hebben ze op latere leeftijd ijzers onder gekregen. Misschien meer in aanraking gekomen met harde ondergronden.

Hephaistos schreef op zaterdag 5 september 2009, 9:48:

Dat hoeft niet. Er hoeft geen hoefbeenkanteling te hebben plaatsgevonden.
In ons geval dus niet, duidelijk zichtbaar op de toendertijd gemaakt röntgenfoto's.
Deze indruk heb ik dus echt niet... een HB paard loopt in de wei juist vele malen beter (mits goed bekapt!) dan op een harde ondergrond.
Een 'getraumatiseerde' door b.v. uitkappen, zo ook een hoefwand met traumaringen, zal ontzettend snel gaan groeien.
Mijn eigen indruk is dat in het beginstadium, dus als je de 'deuk' in de hoefwand gaat zien, je soms wel 2 x in de week kunt raspen. Natuurlijk is dit nog niet eens mm.werk te noemen... maar de groeispurt is er wél. Ik denk dus juist dat door die groeispurt, het eigenlijke genezingsproces, sneller verloopt dan dat je de hoef fixeert met nagels en ijzers.


Drie maanden schrijf je hier.... en dan is er dus nauwelijks groei?
In drie maanden tijd moet de deuk in de wand zeker, minimaal, drie centimeter gezakt zijn! Dus in principe de hoefwand zowat over jouw ijzer....

Hephaistos schreef op zaterdag 5 september 2009, 9:56:


Dat zou kunnen wat je hier schrijft. Dus door te korrigeren.... dwing je dus tot een kleiner formaat hoef. Ik heb hier geen ervaring mee, dit is ook niet wat je leert op een NB cursus. Ten alle tijde de witte lijn blijven volgen.
En daar blijf je een stukje vanaf. En dat stukje, rond je mooi af.
Als een paard een mooie dikke wand heeft, ga ik deze niet specifiek verkleinen.
De afstand van witte lijn naar einde hoefwand zou overal gelijk moeten zijn.
Alleen.... als ze erg HB zijn... dan terug tot in de toon.

Hephaistos schreef op zaterdag 5 september 2009, 10:23:


Ja, daar wordt je idd. hopeloos van. Dat is wat ik ook meemaak.
En ik ben geen NB'r van beroep. Ben al blij als ik m'n eigen paarden netjes kan bijhouden. Ik help wel mensen, door ze de kennis aan te reiken betreffende bekappen maar zeker ook de voeding.
Als ik dan zie dat ze doorgaan met fretuh geven.... tsja... dat houdt het gewoon een keertje op.

FaberSmid schreef op zaterdag 5 september 2009, 11:47:


Mijn paard kan nooit meer grazen in een weiland als het fructaan daarvan hoog is. Een vette wei is wat anders als een stress weiland waarvan de fructaan huizenhoog is. Nu woon ik zoals je kunt lezen onder mijn naam tegenwoordig in Portugal. Hier komen vette weilanden zoals in Nl al helemaal niet voor.
Het is veels te heet en te droog in de zomer. Als het hier herfst wordt komt de regen en gaat het gras weer groeien. Deze vegetatie is niet te vergelijken met die in Nederland. Voor hem dus vele malen beter. Om je een idee te geven hoe: ze lopen samen op 4 hec. heel ruig land, als het moet kunnen we een hek openzetten naar nog 4 hec. hellingen en diepe dalen vol met stenen.
Op al die 8 hec. groeit niet voldoende gras om ze het hele jaar in leven te houden. We voeren dus vanaf eind mei onbeperkt hooi. Op dit moment leven ze daarvan.

Hij heeft NOOIT een gekanteld hoefbeen gehad.... dus er valt verder niets te genezen.

Peter Donck schreef op zaterdag 5 september 2009, 13:11:


MIjn paard had na tien jaar ijzers smalle, samen geknepen stralen en te kleine hoeven die groter leken omdat de hoefwand naar onder toe een trompetvorm gekregen had. Ijzers kwamen er dan ook na enkele weken af inclusief stukken hoef. Nu na een jaar of vijf zonder ijzers heeft hij mooie harde en grotere hoeven met brede open stralen en hielen op gelijke hoogte. En nooit meer brokkelen.
Is trouwens naar volle tevredenheid bekapt door iemand die de Strasser-opleiding gedaan heeft.

Moniek

DC schreef op zaterdag 5 september 2009, 19:42:


Hallo,
Lily is vier jaar lang niet bekapt, ontwormd of ingeent bij de vorige eigenaar. Na de eerste wormkuur zaten er allerlei soorten dode wormen in de mest. In overleg met mijn dierenarts de passende wormkuur gegeven, ook Kim waar niets in de mest te vinden was. Daarna mestonderzoek laten doen door mijn dierenarts: Het was niet nodig nog een wormkuur te geven.
Ik ruim elke dag mest, volgens mijn dierenarts de beste methode om besmettingen zoveel mogelijk te voorkomen.
Groeten,
Monique