Peter Donck schreef op donderdag 10 september 2009, 22:01:


Ha, nou ik denk dat Cedric iets cruciaals&real zegt. Moet je Ramey eens horen met zijn beschrijving over de hoeven van de Mustangs als deze gevangen zijn genomen en leven zoals andere paarden. De hoeven gaan van mega-goed en sterk over naar het niveau dat we gewend zijn bij onze in gevangenschap levende paarden, met de daarbij horende problemen.

Met andere woorden: de paarden zijn nog prima in staat om goede hoeven te hebben maar de wijze van paardenhóuden zorgt ervoor dat ze toch zoveel problemen krijgen.

En ja, er zijn wel degelijk verschillen in de basiskwaliteit van de hoeven. Maar toch, het is zeer zeker toch een grote mate van de huisvesting, beweging en voeding die bepalen hoe goed het met het paard en zijn hoeven gesteld is.

Ik krijg hier en daar nog al eens een mailtje of telefoontje van verontruste mensen dat hun paard iets mankeert en of ik misschien ff wil komen kijken.
Zo ook vanavond, naar 4 paarden gekeken.
Redelijk bij elkaar in de buurt dus het was te combineren.
Een was een Fries met een gebroken hoefbeen dat volgens mij bijna genezen is, ik zag hem nog iets korter lopen met het zere been, maar niet iedereen zou dat opvallen denk ik. Oei... kapsones he
Maar wat een leuk beest!
We stonden na gedane arbeid nog even van een pint te genieten toen hij wel heel erg nadrukkelijk aan mijn flesje kwam ruiken. Ik kon het niet laten en schonk een paar druppels in het kommetje van mijn hand en meneer lebberde mijn hele hand af. De laatste paar druppels waren ook voor hem en hij was niet meer weg bij me te slaan. Lebber, lebber.....
Toen zette ik mijn lege flesje op een muurtje, hij pakte het met zijn tanden en gooide het precies in een emmertje... 5 cm ernaast en het was op het beton uiteengespat, maar dat wist ie zeker....

Maar wat ik eigenlijk wou zeggen.... "We" kennen ze vaak niet, maar óveral zijn mensen op een PN manier bezig. Alle soorten mensen maar allemaal dankbaar voor de boeken van Frans en Ilona, de sites en jawel, ook het forum.
Om met een van de mensen te spreken: "Je kúnt gewoon niet meer terug!"

Ilona Kooistra schreef op donderdag 10 september 2009, 22:30:


Is het dan toeval dat mijn Andalusiërs na een behoorlijke periode van hele slechte verzorging (dag en nacht binnen in een klein hok in de mest en urine) hoeven hebben als beton?

Cedric Coucke schreef op donderdag 10 september 2009, 18:33:


Nee, gewoon afwachten denk ik...

Ilona Kooistra schreef op donderdag 10 september 2009, 22:30:


get real Ilona !
mustangs zijn gedomesticeerde paarden
gewoon sedert een stuk of wat generaties weer in 't wild gegooid
dit is géén vergelijkingsmateriaal
bovendien doorspekt met recent huisvee : quarters, palominos, morgans, volbloed enzomeer......

Moniek schreef op donderdag 10 september 2009, 18:29:


Ja, wij hebben dus ook "last" van die gele plekken.
Ik heb even wat gegoogled en volgens mij zijn het de engerlingen(larven van de meikever of de junikever of nog een andere keversoort) die zorgen voor de meeste overlast. Zij eten de wortels van de graszoden.
De emelten (larven van de langpootmug) schijnen alleen het gras bovengronds op te eten.
De mestkevers zijn juist NIET schadelijk: zij slepen een bolletje mest onder de zode, hierin wordt de larve geboren, die zich met diezelfde mest voedt om daarna uit te vliegen.
Ik heb nog niet aan bestrijden gedacht.
Dit jaar is het wel erger dan andere jaren overigens.

lies zondag schreef op vrijdag 11 september 2009, 8:36:


Jullie weten zeker dat je deze plekken niet verward met de plasplekken? Urine + zon = gele, verschroeiene plekken, toch?

Peter Donck schreef op vrijdag 11 september 2009, 7:48:


Misschien een hele domme opmerking, maar dan wil ik daar gelijk patent opvragen ... Kan ik het niet een beetje vergelijken met kindervoetjes? Kindje wat altijd op verkeerde schoentjes heeft leren lopen én gelopen, heeft grotere kans op voetproblemen (én natuurlijk hoger in het lijf, de rug bijvoorbeeld)? Het lijkt mij namelijk zo hartstikke logisch: genetisch materiaal + leefomstandigheden = kwaliteit van de hoeven. Ik zIe het ook hier. De één heeft prachtige sterke hoeven en de ander heeft de neiging tot brokkels. De hoeven van het ene paard groeien ook ietwat sneller dan het andere paard. Leefomstandigheden zijn voor alle paarden bij mij hetzelfde. Ligt de oorzaak dan niet in waarmee ze geboren zijn?

e m kraak schreef op woensdag 9 september 2009, 14:54:


Ik heb nog niet meegemaakt dat een TA iets ging vijlen als het nodig was... Enkel als er scherpe haakjes zaten b.v. Mike heeft (voor zover ik dat nog kan weten) een ongecompliceerd gebit. Indertijd meerdere keren gehoord dat er niets gedaan hoefde te worden.

Wel een zogenaamde DA?/TA die Pep deed en doodleuk vertelde dat er niet veel aan de hand was terwijl er een kies door midden was en aan het wegrotten...

Even een vraag tussendoor aan de Belgen: moet een TA in jullie land ook DA zijn wil hij/zij mogen verdoven?

Echter, de Fjord van een vriendin mist al 3 kiezen door abcessen... Peppermint is 1 jaar jonger ongeveer en mist er al 1... Plus dat Pep die offset heeft van ongeveer een cm van de onderkaak naar links.

Egon: in deze twee gevallen; wat zou er volgens jouw (kunnen) gebeuren als dat niet in de gaten en bijgehouden zou worden door onze da/ta?

Wil schreef op woensdag 2 september 2009, 21:01:


Wel eens een paarden hoofd onder verdoving gezien Wil? Laag... Lager... Laagst...
En dan ZWAAR......

En er zijn wel degelijk stallen met aan de bovenzijde een balkje boven de deur!

Gisteren is de dop uit het gat van Peps voormalige kies verwijderd. Een stevige kerel hielp de DA om het hoofd van de verdoofde Peppermint op zijn schouder te laten rusten...
Zie niet het verschil tussen een schouder en de speciale houder die mijn DA/TA gebruikt in dat geval... Behalve dat een schouder moe kan worden of pijn kan gaan doen.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 11 september 2009, 9:59:


Nu vind ik wel dat wanneer een paard zelf z'n hoofd niet meer omhoog kan houden en zowat neerdonderd, dat er dan te veel verdoving is gegeven.
Mijn paarden hebben dezelfde hoeveelheid verdoving gehad; Jovarna hield zelf haar hoofd omhoog, maar Banouck flikkerde zowat op de grond. En dit laatste vind ik erg kwalijk, zoveel verdoving moet niet nodig zijn.

(Ik heb ook navraag gedaan wat en hoeveel hij ze nou gegeven heeft, maar na 3 mailtjes naar deze DA/TA heb ik daar nog steeds geen antwoord op gekregen .)

hallo allemaal,

Sinds gisteren hebben onze paardjes de beschikking over een mooie en vooral stevige hooibak met een rooster met maaswijdte van 7,5 cm.
Vroeger voerde ik 4x per dag: Bij elkaar 1,3 pak graszaadhooi en 1,5 kilo brok en meusli per dag, voor 2 grote Hafs. samen dus.
Sinds we gestopt zijn met krachtvoer zijn we gelijk naar 5 x per dag porties gegaan en kregen ze dus ong 1,5 pak per dag. De oudste doet t daar goed op maar de jongste wordt toch te dik.
Volgens de voedingscalculator zou een pak ruim voldoende moeten zijn, ik hoopte dan ook dat ze een dag met 1 pak in de hooibak zouden doen.
In eerste instantie begonnen ze eraan of het de gewoonste zaak van de wereld was, maar na een uurtje stonden ze echt een beetje frustie te trekken en te sjorren , oren in de nek en tanden in ´t rek....
Uiteindelijk hebben ze dus 18 uur met 1 baal gedaan, wat neer zou komen op toch weer 1,5 pak per dag.....
Wat nu?
Een kleinere maasweidte? Nog meer frustratie? of gaat dat wel over?
Heeft niemand ooit problemen met de tanden gehad? En krijgt de oudste dan nog wel voldoende?
En waar kan je dat kopen? Heb me al rot gezocht en zelf 2 roosters van 15 cm.over elkaar heen gelast
Of toch weer in porties gaan geven? Dit leek me best wel ideaal(voor mezelf dan?!?)
Volgens mij hebben ze ook geen poot verzet sinds ze aan t hooi begonnen, dus wil best een 2e bak aan de andere kant van t terrein maken (verhard padje ertussen) maar dan moeten ze natuurlijk niet teveel gaan eten.
Lijkt me dat daar dan een dakje boven moet , voor als het regent? Zodat je hooi niet bederft?
Veel vragen en hopelijk veel tips (aub.) bij voorbaat dank !!!
Groetjes Marlies

Anja Seijn schreef op vrijdag 11 september 2009, 8:42:


De wortels van het gras worden afgegeten. Daardoor krijgt het gras vooral als het niet regent geen water en verdort, wordt geel. En dan komen de vogels die de zode omwoelen om de engerlingen op te kunnen eten. Daarna liggen alle kortgewortelde, verdroogde polletjes los verspreid over een zandvlakte.

Moniek

Hoe lang moet een mesthoop, waarin compostwormen, eigenlijk liggen voordat hij op het land kan?
De mesthoop die we nu hebben heeft twee jaar gelegen en is prima. Maar kan het ook korter?

Moniek

Moniek schreef op vrijdag 11 september 2009, 11:30:


Dus , als de vogels bezig gaan is het eigenlijke kwaad al geschied?De wortels zijn er al af...
Laat die vogels dan maar lekker eten...lijkt mij...
Das de manier om er van af te komen.
Maar ik heb makkelijk praten!

Gr Esther