Sandra van Bommel schreef op maandag 21 september 2009, 12:20:


knipperdeknip...

Dan lijkt het mij al duidelijk wat je zelf wilt...[ben je al verder dan ik hihi]

Misschien dat je nog even kan wachten , en die mensen wat beter kan leren kennen , kijken wat er gebeurd met de paarden als het rotweer wordt , in de winter , of ze echt doen wat ze zeggen en beloven...
Jaren wachten , nee , dat kan gewoon niet meer , dat begrijp ik.
Maar misschien even een paar maand?

Gr Esther

nu moet het lukken toch?!

Sandra van Bommel schreef op maandag 21 september 2009, 10:52:


Ik heb toevallig je hele verhaal gisteren gelezen elders op inet.
Ik begrijp je twijfel, maar denk ook dat je met onbezwaard hart Amber naar die andere plek kan brengen.
Dankzij jou is nu duidelijk waar het allemaal mis is met haar, mag ze met pensioen en wordt er niet meer met haar gesold. En zullen er geen malloten meer op haar rug proberen te zitten.
Je eerste indruk van de nieuwe plek is goed, als de tweede indruk ook goed is, dan zal Amber daar haar laatste dagen (en misschien wel jaren) kunnen slijten.
Sterkte met de beslissing.

Monique Meijer schreef op maandag 21 september 2009, 12:06:


Boomloos is natuurlijk ook weer net een ander verhaal, dat zal inderdaad wel net iets anders zijn...
Het blijven dezelfde principes natuurlijk, maar is net een andere constructie...

Volgens mij moeten we gewoon ons gezonde verstand gebruiken...

Als je paard goed loopt het zadel dan denk ik dat het ok is. :)

Isabel van der Made schreef op maandag 21 september 2009, 13:39:


Hoi, je legt dit verhaal hier neer met de bedoeling om advies. Is het niet het meest eenvoudige om de situatie te accepteren zoals die is? Daarmee bedoel ik dat je aanvaard dat je niet kan rijden met amber. Daarentegen kun je een heleboel andere dingen doen, zoals wandelen, fietsen, parelli, grondwerk etc etc.
Samen rijden met je man is er dan misschien niet bij, maar jullie kunnen wel wisselend rijden met zijn paard.
Het lijkt mij dat jullie een heel "rijk" leven zo hebben, en wat maakt het dan uit dat 1 paard niet te berijden is.
Een paard wegdoen om redenen dat je niet meer op haar kan rijden vind ik geen goede reden, er is zoveel meer als er op zitten!
Groetjes Jean

Cindy Denkers schreef op zaterdag 19 september 2009, 15:18:


Ik denk dat je voorbereidingen tot nu toe prima zijn om naar een keurig te gaan!

Ik ben gisteren met mijn merrie en 4,5 maand oud veulen naar de jaarlingse keuring geweest. Dit waren mijn voorbereidingen: Merrie (die moeilijk laadt) 1,5 week lang elke dag op de trailer gevoerd. Veulen 3 keer ook op de trailer gevraagd en dit ging prima; hij kreeg op de trailer ook wat voer.
Ik doe geen parelli, maar ik heb de afgelopen maanden (vanaf zijn geboorte) het veulen de volgende dingen geleerd: veel aanraken (ook andere mensen dan ik -, hij moest namelijk op de keuring ook geschetst en aangeraakt worden worden voor zijn paspoort) meelopen aan het halster, stoppen als ik stop, mij niet bijten! wandelingen met en zonder moeder, verschillende soorten terrein en borstelbeurten. Ik speel niet echt met hem ofzo; ik neem hem mee uit de wei (aan halster) we wandelen wat met en zonder moeder, aaien wat, borstelen wat en tillen voetjes op en dan gaat ie weer terug naar de wei. Ik doe dit misschien 3 keer per week.
Het lopen en draven in de bak (met moeder) zoals je op een keuring moet doen heb ik slechts een paar keer geoefend.
Ik vond dit een goed genoege voorbereiding voor mijn veulen. Hij heeft zich uitstekend gedragen!! En ontzettend veel indrukken opgedaan: honden, paarden, mensen, een binnenbak etc.Tijdens de keuring zag ik een aantal mensen ontzettend rukken en trekken aan hun stuiterende veulens, mijn veulen gedroeg zich als één van de besten!
Ondanks dat ik mijn veulen gewoon ga houden, vond ik het leuk en leerzaam voor hem. Helemaal leuk voor mij toen mijn hengstveulen werd gekozen tot bestgefokte veulen 2009! (klein stamboek weliswaar maar toch)
Als je het leuk lijkt om naar zo;n keuring te gaan, en het is niet te ver weg, moet je het gewoon doen vind ik. Veel plezier!

Groetjes Alice

alice de beer schreef op maandag 21 september 2009, 14:09:


En oja over het keuren zelf: zoek inderdaad even uit wat je precies moet doen: meestal is het een rondje stap en rondje draf. Eerst alleen met zijn moeder, daarna met meerdere veulens en moeders samen (is hij al gewend aan andere paarden of staat hij alleen met moeder?) Als de merrie ook gekeurd wordt, moet de merrie ook een rondje alleen draven, terwijl het veulen even moet wachten/stilstaan met een begeleider uiteraard. Als je veulen nog weing los is geweest van de moeder is dit extra moeilijk (ik heb veel veulens zien steigeren op dit moment) Soms moet je dit hele ding dan later in een tweede ronde nog een keer doen, het geheel neemt (per keer) een paar minuten tot maximaal 15 minuten in beslag. Doe het natuurlijk niet alleen en je gebruikt alleen je eigen mensen natuurlijk. Dus geen 'vreemde' aanjagers die je paard gaan lopen opjagen..
Ook moet je uitzoeken waar je je paarden 'tussendoor' moet laten (in de wachttijd). Moeten ze dan op de trailer staan, mag je een prikweitje maken, moet je ze vasthouden, is er gras? etc. etc. Kan hij al vaststaan (onder toezicht?) Kan hij tussendoor ergens rustig uitrusten etc. Groetjes Alice

Deze morgen om 06:45 uur kom ik aan aan mijn weide. Ik zie in de laaghangende mist in de verte een schim van een paard...maar ik zie maar 1 schim wanneer er eigenlijk 2 zouden moeten te zien zijn. Stilletjes aan ga ik dichter maar ik zie nog steeds maar 1 schim. De schim blijkt Volant te zijn (mijn 7 jarige ruin). Hij is een pak van mijn voordrooghooi aan het bewerken. Ik zie de rest van de reeds lege pakken in de wei verspreid liggen maar ik zie nog steeds Iandor niet (anderhalf jaar oud bwp hengstenveulen). Ik ga in de inloopstal kijken maar ook daar is hij niet.
Er begint lichte paniek te onstaan als je weet dat Iandor er ook een aantal keer is in geslaagd om tussen de draden (jawel MET elektriciteit) door te stappen zonder ze stuk te doen om zo tussen de draad en de diepe brede beek komen te staan. Mijn hart begon heel snel te slaan en ik riep op hem in de hoop dat hij zou hinniken maar geen reactie..
Ik ging hierop eerst achter de stal kijken daar er een dikke meter plaats is. Normaal kunnen ze daar niet geraken omdat dit langs ene zijde is afgespannen (hier staat mijn hooi voorraad ed) en langs de andere zijde staat mijn watervat van 1000l.
En jawel, daar staat hij, met zijn kont naar mij gericht. Ik zeg "maar jongen hoe sta jij daar nu?" Hij draait zijn hoofd in mijn richting en bekijkt mij met een hoofd van "ja ik sta hier niet gemakkelijk maar ja paniekeren heeft ook geen zin". Hij staat daar welliswaar "vast" (hij kon wel achteruit terug komen maar daar dacht hij niet aan) maar hij is totaal niet aan het stressen (gelukkig!)
Al een geluk dat ik vaak met hem grondwerk doe en hij achteruit gaan al zeer goed kent. Ik neem zijn staart vast en vraag hem achteruit te komen. Pasje voor pasje doet hij dit tot hij terug de weide in kan. Ze hebben voldoende gras en hooi maar toch waren die gesloten pakken aantrekkelijker.

Ik sta te kijken hoe mijn 2 schatten het nieuwe pak (dat ik dan maar open gedaan heb) op eten en voel mij zo gelukkig dat ze dankzij de training rustig blijven en cool in hun kopje!
Iandor komt even naar mij toe en lekt aan mijn hand precies of hij lijkt te zeggen "maak u maar geen zorgen hoor, doen wij ook niet"
en ik... ik kan een kleine glimlach echt niet onderdrukken

alice de beer schreef op maandag 21 september 2009, 14:09:


Kortom voor de meeste veulens was het een rotdag met veel stress.


Voor de eigenaar leuk, voor het veulen totaal onbelangrijk. Keuringen en shows voor paarden, honden, katten en allerlei andere dieren hadden allang afgeschaft moeten zijn, voor de dieren is er namelijk niks aan. Een paar rondjes showen en de rest van de tijd moet moeder en veulen maar in de trailer blijven staan of ergens anders opgesloten.
Ik vind "miss world" ed verkiezingen al totaal belachelijk, maar dat doen mensen tenminste zichzelf aan.

joop schreef op maandag 21 september 2009, 15:23:


Paard vooral altijd maar thuislaten?
Want reisjes zijn slechts plezier voor de eigenaar?
Ik denk dat je je paard niet helpt met een prikkelarm leven.
Hoort allemaal bij domesticatie en dat is nu eenmaal wat anders dan op de prairie.

joop schreef op maandag 21 september 2009, 15:23:


Jumpings ,dressuurwedstijden !! idem dito en als men wint nog een pintje of tien vooraleer naar huis te gaan ,paard staat ondertussen leeg te zweten op trailer

Christel Provaas schreef op maandag 21 september 2009, 15:31:


Vervoer van paarden en andere dieren kan het beste tot een minimum beperkt. Dat betekent niet dat je er niet fijn met je paard op uit kan lijkt me. Veulens mee nemen naar shows is onnodige stress, niks te maken met perse prikkelarm leven.

Ik heb het filmpje aan een klas laten zien, op de 15 zag ééntje de gorilla meteen, de rest dus allemaal niet.

verasita schreef op maandag 21 september 2009, 7:52:


Heb t vanmiddag even opgemeten en t scheelt maar 3 mm in dikte met de andere kogel
Toch zie ik t .
De dikke kogel is wel wit en van t andere been met zwarte haren,misschien dat t daar aan ligt.