Sandra van Bommel schreef op maandag 21 september 2009, 18:49:


Het hele verhaal gaat niet door. Zoals ik heb gezegd zou ik eerst eens gaan graven, op zoek naar info van die stal en wat ik hoorde, beviel bepaald niet.
Misschien ook erg naief om te verwachten dat zoiets mogelijk was.
Ze blijft dus, maar ik ga haar toch nog een keer volledig laten onderzoeken. Het was aanvankelijk niet de bedoeling omdat ik haar niet onnodig wilde belasten en ze volgens de da niet geschikt was voor belasting/werk. Maar gezien ze momenteel erg moeilijk hanteerbaar is (flipt erg snel en reageert zuur bij zelfs eenvoudige 'hanteer' oefeningen, nadat het een tijd geleden juist de goede kant uit leek te gaan) en ik wil weten of de oorzaak daarvan psychisch of lichamelijk is.
Het zal alleen enkele weken duren voordat ik in de kliniek terecht kan, maar goed,,. die paar weken maakt ook niets uit. Wellicht krijg ik dan wat meer duidelijkheid over de totale omvang van de lichamelijke schade die ze heeft.

Ik kan in dit geval de hand schudden met Frans, geef paarden altijd de kans om zelf de "ziekte" aan te pakken.
Een van mijn paarden is heel stress gevoelig en kan zichzelf van stress hele hoge koorts geven (stress is voor hem ziekte van andere paarden, drukte om zijn eigen terrein, merries die weggaan).
De laatste keer dat hij echt koorst had was toen wij een veulen met blaasruptuur hadden die met spoed naar de kliniek werd gebracht samen met zijn moeder.
Paard stond binnen 12 uur met 40.5, wat opliep naar 41 de eerste dagen gewoon elke 4 uur tempen en alles bij houden zonder medicatie.
Nu eindigde we op een na 4 dagen op zo rond de 41.5 en toen toch maar wat koortsremmers gaan geven omdat meneer zichzelf zo ziek voelde dat hij al zwalkend over zijn eigen benen begon te stuikelen.

Als het echt een accuut aandoening lijkt te zijn (koliek, slokdarmverstoppingen, longontsteking, breuken ect ect) of het paard klinisch heel slecht is (niet eten (voor langere tijd) en drinken, opzwellen (allegische reactie) bel ik gelijk de DA.
Verder wacht ik liever altijd een paar dagen af omdat het gewoon levende wezen zijn die zich ook weleens niet helemaal fit voelen, vaak overleg ik dan wel ff met de DA zodat die weet dat er wel iets aan de hand is maar hoeft er echt niet gelijk actie te worden ondernomen.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 23 september 2009, 12:31:


Jammer dat het niet was wat je ervan gehoopt had, maar hou moed. Het wil niet zeggen dat er geen andere fijne plek is voor haar. Wat je schuldgevoel betreft, ik vind dat je eigen plezier ook heel wat waard is, en dat je daar ook voor mag gaan zolang je eerlijk blijft naar haar toe. Het is jouw verantwoordelijkheid om te zorgen dat zij een prettig leven heeft, en ik denk dat uitzoeken wat er met haar aan de hand is daar ook bij hoort. Op basis van wat daar uitkomt kun je misschien ook beter een nieuw plekje voor haar zoeken. Succes en sterkte!

Realist schreef op woensdag 23 september 2009, 12:38:


Buitengewoon, een paard dat door stress zulke koortsaanvallen kan krijgen, er is dus iets met hem aan de hand wat je niet weet. Het is niet normaal dat stress zulke hoge koortsaanvallen veroorzaakt.