e m kraak schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 23:48:


Dat vermoeden lijkt me onjuist, was het maar waar dat je meer wist dan Laurette, dat zou echt fatastisch zijn. Ik heb haar boek en je indruk hieronder is er inderdaad in terug te vinden. Onze lijven zijn te zeer gewend aan dood en slap voedsel om de kracht van wilde planten te kunnen verdragen, anders dan in kleine hoeveelheden. Een avocado en een tomaat blijft schitterend voedsel om mee te combineren.


Groet, Michiel

cindy altorf schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 0:01:


Hans Arendse heeft de cursus in Zwolle gedaan, vergelijkbaar. Hij moet zelf maar even vertellen wat hij er van vond

maar heel spectaculair was het niet geloof ik en ze stonden destijds niet bepaald open voor NB

Wil schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 22:33:


Daar heb ik geen ervaring mee. Ik zou een flex alleen durven gebruiken bij een paard dat volkomen relaxed is, en niet in nood is en dus ieder moment zijn hoef uit je hand kan rukken.


Ik heb hier destijds een discussie over gehad met Cedric Coucke (die is tandarts). Hij vertelde me dat ook bij tandartsen het steeds duidelijker is geworden dat de temperatuur tijdens het boren niet te hoog mag oplopen. De tendens bestaat dan ook om tijdens het boren steeds meer water te spuiten op de boorkop. Ook mijn eigen tandarts heeft dat trouwens bevestigd, noemde dat veel collega's te weinig water gebruiken en hij liever de patient bijna verzuipt. Bij al vrij lage temperatuursverhogingen ontstaat er namelijk schade aan weefsel (voornamelijk door denaturing van eiwitten), die schade is niet direct waarneembaar maar kan in een veel later stadium voor narigheid zorgen.
Dat hoeven geen temperatuursensors hebben wil niet zeggen dat temperatuursverhogingen geen schade kunnen toebrengen. Het feit dat je bij een flex vaak ruikt dat het weefsel verbrandt is een indicatie dat er een forse temperatuursverhoging plaatsvindt, precies zoals je zou verwachten bij snel roterend en fijn schuurmateriaal. Hier is vrij veel frictie in verhouding tot de schurende werking. Schuur maar eens een stuk hout met het ding, zou me niet verbazen als het hout hier en daar zwart blakert!
In dat opzicht is een langzaam schurend apparaat met zo grof mogelijk schuuroppervlak veel gunstiger (minder frictie, meer schurende werking). Eigenlijk moet het zoveel mogelijk op een rasp lijken (dus zeer grof en langzaam bewegend). De comforttrim komt daar meer bij in de buurt dan een flex, en heeft tevens het voordeel dat het schuurmateriaal een langere weg moet afleggen voor het weer terug is en dus onderweg meer tijd heeft om de warmte af te staan aan de lucht. Alle gangbare verkrijgbare schuurbandjes vonden we veel te fijn (teveel warmte-ontwikkeling) dus hebben we speciale schuurbandjes laten ontwikkelen. Als je persee een flex wilt gebruiken kun je wellicht ook ergens speciale lamellenschijven laten maken, een P16 korrel zou optimaal zijn.
Doe in ieder geval de "hout-test", ruik of zie je verschroeid hout, gebruik het dan niet op een hoef!


Dan is dat geen bezwaar voor jou. Maar op cursussen zie ik dat velen al moeite hebben om een rasp vlak te laten werken, dus dan lijkt me een flex-achtig ding minder geschikt.


Ik zou dus gaan voor een lager toerental, en zo grof mogelijk schuurmateriaal gebruiken. Liefst P40 of minder.


Ook dat wordt minder als je grover schuurmateriaal gebruikt en een langzamer beweging toepast (lager toerental).

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Als we nou eens met zijn allen de uitslagen van wormtellingen bijhouden van onze paarden en bijhouden wanneer en waarmee we ontwormd hebben dan kunnen we een soort database aanleggen

De laatste keer hadden we een lichte wormbesmetting bij onze paarden, bloedworm. De keren daarvoor hadden we dat ook en ontwormden we netjes zoals aangegeven, maar hadden ze bij de eerst volgende telling weer net zo veel wormen. Dit keer hebben we niet ontwormd en over twee weken doen we weer een telling. Ben heel benieuwd of het nou uit gaat maken.

Ergens heb ik sterk het gevoel dat als we braaf ontwormen een groot aantal wormpjes doodgaat en vervolgens de overlevenden zich weer vermenigvuldigen en binnen een maand weer 'op peil' zijn.....

Frans, misschien een site maken waar mensen hun gegevens van hun paarden + wormtellinguitslagen kunnen invoeren?

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 21:49:


welke machine raad je dan aan als je zonder stopkontakt zit?

Caatje schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 20:13:


Er is niet zoveel keus hoeveel ik ervan voer. De bomen hangen over de wei heen ........

joop schreef op vrijdag 2 oktober 2009, 12:35:


En kan dat dan niet zonder de kunstmest?

Moniek

Moniek schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 12:25:


het IS kunstmest, het heeft bijwerkingen, net als medicijnen altijd bijwerkingen hebben, namelijk het werkt ook als herbi- en pesticide

Arabesk schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 10:35:


Leuk idee!!!
Ben benieuwd.

Michiel schreef op zaterdag 3 oktober 2009, 0:04:


Meen je dit nu werkelijk? Wie heeft je dit nu weer wijsgemaakt?

Er is wel een andere, echt bestaande, constante die veroorzaakt dat mensen écht verse groenten (bijv. rechtstreeks geplukt uit moestuin - of uit de "natuur") niet meer lekker vinden: men is gewend geraakt aan de melige nonsmaak van wat er in de supermarktschappen groeit. Die melige nonsmaak is een gevolg van een chemische omzetting van (vers) meest bitter smakende stoffen, gebeurt dus ook als je je wildeplantjesoogst even laat liggen (een dag is al meer dan genoeg om niet meer "vers" te zijn).
Je hebt daarnaast wel een beetje gelijk dat cultuurgewassen een marktselectie zijn, maar die selectie vindt plaats op grond van eigenschappen als uiterlijk en smaak, echter niet op "kracht". Welke "kracht"?