Mijn merrie heeft in mei dit jaar haar pees gescheurd. Volgens de dierenarts zou ze stalrust moeten krijgen, maar dat heb ik niet gedaan.Heb haar gewoon in de wei bij haar vriendjes laten staan. Ze zou zich extreem gek maken als ik haar zou opsluiten in een stal. Ik hield soms m'n hart vast als ik haar weer gek zag doen, maar ik kan haar niet vastbinden.
Ze had een gigantisch dik been en dit is nog steeds niet volledig weg. Heb haar tot een maand terug lekker laten lopen en zag haar steeds beter lopen.
Ben nu al een aantal keren kleine stukjes met haar gaan wandelen op het fietspad en heb er zelfs al een paar keer op gezeten. Ik voel het bij haar beter dan dat ik het zie, vandaar. Ik merk met stappen helemaal niks meer. Wil het gewoon tijd geven en we zien wel hoe ver we komen.
De dierenarts had al aangegeven dat het wel een half jaar kon duren. Ik ben al heel blij met de vorderingen tot nu toe.
Dus volgens mij is veel tijd en "weide"rust de beste remedie!

Anja Seijn schreef op donderdag 8 oktober 2009, 10:57:


Ja ik kan er ook erg om lachen, en het is natuurlijk ook mijn eigen schuld. Lach erom en ze denkt helemaal dat ze het goed doet. Gewoon een net iets te inconsequente clickeraar
Maar goed, het is mijn paard, en er zijn ook een aantal dingen heel erg prettig aan een meedenkend paard. Een aantal dingen die ik helemaal nooit geleerd heb of niet kan, kan zij wel, en daar profiteer ik van. Het scheelt me soms een hoop werk Piet Bakker zegt toch ook altijd, je bent gek als je geen gebruik maakt van wat ze je aanbieden.
Ik zit niet vast aan 'ze mag het alleen maar doen als ik het vraag', maar wel aan, het moet over zijn als ik wil dat het over is. Zolang dat zo is maak ik me eigenlijk geen zorgen, als ik zou merken dat zij de overhand neemt dan is het snel afgelopen en dan kan het ook niet meer op deze manier.

Kreeg laatst een heel steiger tafereel, zelf aangeleerd, vind het prachtig mooi en ben ook altijd heel erg enthousiast over hoe hoog ze kan, ze doet het ook niet in mijn ruimte, mooie keus ook uit haar repertoire, maar blijf nu maar weer met je beentjes op de grond, want we waren iets anders aan het doen he miep
(het kwam overigens voort uit het galopperen tijdens het lange teugelen, wat ze nog niet kan zo langzaam want daar is ze nog niet sterk genoeg voor, dus er was wel enige aanleiding, gewicht op de achterhand, iets ingehouden worden van voren, maar toch, dat was niet de cue, haha)

Christel Provaas schreef op donderdag 8 oktober 2009, 8:15:


Maar ik stond wel niet enthousiast te gillen van opwinding hé En als je een paard wi laten wennen aan Quads kan je moeilijk vragen dat die kerels op een elec motortje rondzweveuh hé Maar ofdat menselijk enthousiasme als dusdanig door een paard word herkend ?????????????T'zal méér zijn van /Ooow baas krijgt het zot in zen gat , kzal maar mee zottekes doen . Is trouwens enkel voor clickeraars behouden dat giga enthousiasme Geef mij maar een kriebel op de hals en een zachte "good boy" of "fijn mieke" Als ik zot door de weide loop gaan mijn hengsten ook uit de bol (behalve Ilias die je aan kijkt van : Wa krijgde gij nu ??? Doe toch normaal vent das al zot genoeg ) K 'moet em hierin gelijk geven

Takoda schreef op donderdag 8 oktober 2009, 11:18:


Hi Trudy,

Julie blijft ook niets bespaard he...

Weet je nog het sprongprobleem van Namkje? Is dan wel geen pees , maar toch...
Ik heb inmiddels meerdere verhalen erover gehoord.
Mijn traditionele dierenarts ; opereren , en stalrust , dat was ook precies wat ze mij in Emmeloord vertelden.
Later mijn iets alternatief gerichte dierenarts , waarom heb je haar in godsnaam laten opereren? en stalrust? je bent gek!!!
En iemand waarvan ik ook het idee had dat ze wist waar ze over sprak [ diegene die mij zitles geeft , en waar Tekla bij in de kudde gelopen heeft ] , vertelde mij enkele verhalen van paarden met pees en andere blessures , die ze gewoon in een rustige kudde liet meelopen. Niets geen stalrust , wel het nodige afspuiten ed , maar gewoon in de wei dus.
En er was er volgens haar geen een die niet hersteld was...

Namkje kwam hier met een super slanke sprong , werd braaf volgens een geplastificeerd protocol, wat ik meegekregen had, op stal gehouden , maar na een aantal dagen werd ze zo gek als een deur , gleed uit , en kreeg een bloeding in haar sprong.
Als he....dan....misschien....
Je weet het nooit , maar ik zal in het vervolg mijn paard niet meer verplicht op stal zetten , maar gewoon bij Maike , die is rustig, in de bak waar ze niet zomaar spontaan kunnen uitglijden , een mooi soepele ondergrond die makkelijk meedraait in de bewegingen van het paard.

Sterkte ermee!!!

Gr Esther

Spirithorses schreef op donderdag 8 oktober 2009, 8:45:


Offeuh ,kom mammie zal effe je voetjes uitkuisen zie ,wat een brave meid ben je toch jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhhhhhheuh fliiiiiiiiiink zooooooooooooooooooooooooooooooooo dat is goeddddddddddddddddddd .Kijk is wat een mooie oogieieieiess ze heeft , en nu nog effeuh haar staaaaaaaaaaartje kammmeuhhhhhhhhhhhh omdat ze toch mooooi moet zijn voor de hereuh . Nog effffeuh haar miesemotteke proper makeuhhhhh met een vochtig dooooooooooekje en ................................................................................................

ZO eddy ze is klaar, kan jij haar nu voorbij de weide rijden want met mij wil ze niet vertrekken ROLF! 8-/ .

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 oktober 2009, 11:37:


Vrouwen én paarden, Eddy, daar moet je ver van blijven!