Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 18:09:


Dat is niet gemakkelijk Ans...
Dikke shit, dat is het...
Ik wou dat ik je kon helpen maar 'k zou niet weten hoe. Jij kent haar het beste, jij bent degene die moet beslissen wat er verder gebeurt...
Sterkte,

Marianne

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:15:


Wat een ellende. Ik ken het hele verhaal niet, maar heb wel de nodige ervaring met lichamelijke problemen bij paarden.
Kan hier echter weinig zinnigs zeggen (ken tenslotte geen achtergrond) Alleen maar vragen of het paard ook op Lyme is getest...

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:15:


Dat moet echt zo verschrikkelijk zijn. Als je weet dat er iets is, maar wat?
En als je er eens een andere osteopaat of fysiotherapeut naar laat kijken.
Gewoon kwestie van een second opinion. Je weet maar nooit hé.
Ik kan de volgende mensen aanraden:
Jessy Raets
Ellen Martens

Groetjes

Als reactie op de besmeuring van Ons Yasmin haar naam en nagedachtenis . Door meneer/mevrouw Yasmina Winckelmans

http://www.dailymotion.com/video/xavuln_yasmina-winckelmans-op-de-poedertor_animals

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=251

Ik weet niet of het helpt, of het in jouw situatie toepasbaar is maar mijn ruin maakte 2 jaar geleden hetzelfde mee. Niemand wist wat er aan de hand was, DA dachten aan ziekte van Lyme of iets dergelijks. Niet veel te zien in bloed maar toch lichte afwijkingen waarvan ze niet wisten wat het betekende. Sindsdien is hij beginnen manken, had hij bekkenproblemen, lusteloos, de ene kwaal na de andere enz.
Hij leek wel depressief, ik wist niet meer wat ik met hem moest dus hij heeft 2 jaar gewoon in de wei gestaan. Hij had zelfs geen zin in een spelletje of een wandeling!

Maar begin dit jaar is mijn merrie waarmee hij heel close was gestorven. Door een stom ongelukje was haar kogelgewricht geraakt. Omdat ze al een verleden had van ataxie, blind aan 1 kant, zware peesbeschadiging door ongeluk bij vorige eigenaar en spieratrofie, wist ik dat ze geen operatie meer zou overleven. Ik heb nog geprobeerd met antibiotica en ze werd beter. Maar op een dag stond ze met een zwaar opgezet hoofd en bloedend uit haar neus en ze leek te zeggen dat het genoeg was geweest. Ik heb haar die dag laten inslapen.

Achteraf bleek dat mijn merrie een hersentumor had waardoor ze die symptomen had. Sindsdien is mijn ruin beginnen opfleuren en nu is hij bijna helemaal weer de oude!
Als je het nu bekijkt zijn de problemen met mijn ruin begonnen net nadat mijn merrie halfblind werd en langzaamaan achteruit begon te gaan. Hij nam gewoon een deel van de pijn en zorgen van mijn merrie op zich en werd zelf ziek. Jammer genoeg zag ik het pas toen het te laat was maarja...

Misschien heeft jouw paard ook zo'n achterliggend probleem dat hem tegenhoudt om zijn eigen lichaam in orde te brengen?

Veel moed en geef niet op!
Judith

Ans Jondral schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:04:


Op 10 okt schreef je dit:


Dit zag ik toch wel als een redelijk positief bericht eigenlijk.

Ze heeft heel de medische molen al gehad geloof ik? Wat erg dan dat je er gewoon niet meer uitkomt.

Gea R schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:25:


Ellen is er vandaag opnieuw bij geweest. En je ziet dan wel verbetering, eventjes.
In eerste instantie kwam Stefan Alen erbij maar dat was op initiatief van de DA die haar in de kliniek onderzocht heeft. (Die was toen nog osteo-student (ik denk ondertussen afgstudeerd?) en die 2 maakten er een soort van leer-uitstap van.)

verasita schreef op donderdag 22 oktober 2009, 19:03:


Ik denk ook dat het gewoon bij het beeld hoort. Het ziet er niet leuk uit, maar ja.. het IS ook niet leuk. Ik heb geen andere keus dan gewoon doorgaan, het zal zijn tijd wel nodig hebben. Ze is inderdaad bevangen aan alle vier de hoeven, achter het meest en dat zie je goed terug in het filmpje. Vóór wikkelt ze nog wel af, achter totaal niet. Één stijve klomp, van haar hoeven tot over de rug.

Ik geloof meteen dat een lichte massage verlichting brengt! Goeie tip!