Michiel schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:06:


Mooi stukje, Michiel! Ik ben eventjes de naam vergeten van een theorie, maar zal het proberen te vatten in een voorbeeld. Degene die je het meest irriteert is ook degene met een eigenschap die je feitelijke bewondert of waar je het meest van kan leren.
Voorbeeld: je neemt één van je positieve eigenschappen, bijvoorbeeld je bent vrolijk. Door deze positieve eigenschap te vergroten, krijg je je "valkuil". Dus als je vrolijk bent en je overdrijft dat, kun je gezien worden als een flierefluiter of clown. Neem het positief tegenovergestelde van clownesk, bijvoorbeeld "serieus" als je dat dan weer gaat overdrijven krijg je je "allergie". In dit voorbeeld zou dat "saai" of "star" kunnen zijn. Héél kort door de bocht zijn vrolijke mensen dus allergisch voor starre of saaie mensen, maar die saaie mensen hebben wel een kwaliteit die ze bewonderen of waarvan ze kunnen leren, namelijk ze komen serieus over. Kortom, bij mensen die je irriteren moet je verder kijken dan de spreekwoordelijke neus lang is en dan kom je tot de conclusie dat ze eigenschappen bezitten waarvan je: 1. kan leren én 2. die je bewondert.
Zo leuk om te doen: gewoon een vel papier een quadrant opzetten en met de klok mee invullen! Alles moet óf vergroot worden én het tegenovergestelde moet positief zijn. Uitkomsten zijn verrassend!

Sandra van Bommel schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:48:


Mijn gedachten zijn hetzelfde als jouw uitspraak ^^

Iedereen weet wel wat te vertellen waar m'n wat kan van meenemen.

Bovendien is niemand perfect en heeft de mens meer dan werk genoeg met eerst zichzelf te gaan bekritiseren ipv direct een ander de grond in te boren.

Soms is het moeilijk maar tracht het positieve ook te zeggen en dan dat met opbouwende commentaar.

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:31:


Leuke oefening ja, het werkzame principe ... richting het contact met diegene die je irriteert, is volgens mij zo: De donkere bril waarmee je kijkt naar die ander, vervang je in die oefening voor even door een roze bril, daarna ben je een stukje brilozer geworden iets naars mengen met iets positiefs, werkt immers altijd!

Groet, Michiel

Ha Anja, je hebt het over de kernkwadrant. Menigeen zal het bij een cursus wel eens ingevuld hebben. Even googlen en je krijgt volop informatie.

Voor t eerst voer ik weer voordroog, als het goed is 2e snee. Het is niet erg nat, gewoon superlekker ruikend spul, ietwat vochtig. Maar nu, eerst krijgt Goofy na 4 dagen na de 1ste maaltijd voordroog buikpijn 's-ochtends vroeg. Dat is raar, koliek krijgen ze hier echt alleen maar in de avonduren. Ik associeer het eigenlijk toch niet met de voordroog. Dan krijgt ie volle kogels achter, niet kreupel, ik rij m gewoon vooral rechtuit buiten. Na het rijden is het voze weg. Volgende ochtend zit het er weer. Na de koliek ben ik de voordroog met grof hooi gaan mengen. Kunnen die voze benen toch van de voordroog komen? Ik ga nu een paar dagen enkel hooi geven. Hij heeft echt nooit geen aanleg voor voze benen. Ik hoop t toch niet, anders moet ik nu op zoek naar hooi, snif. Gr. Ingrid

vagebond schreef op zondag 25 oktober 2009, 12:11:


Ja hoor,
Mijn paard had dat ook wel eens van voordroog. En als het echt heel rijk was, dan kreeg ze er zelfs vochtbulten van op haar buik.
Als ze jong was stond ze op een pensionstal waar men normaal hooi voerde maar aan het einde van de winter overschakelde op voordroog. (Ivm beperkte overdekte opslagcapaciteit.) Ik kon zo altijd aan paardlief haar benen (en buik) zien wanneer er overgeschakeld werd.

groetjes
Ans

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 11:31:


Yes! echte liefde dus !

Anja Seijn schreef op zondag 25 oktober 2009, 10:00:


:)* !