Piet schreef op woensdag 28 oktober 2009, 9:08:


Nou... dan was ik op 16-jarige leeftijd jou drakerige vrouwelijke tegenhanger...

Arina Bezemer schreef op woensdag 28 oktober 2009, 9:27:


Ben ik niet helemaal met je eens.... het is ook weleens hengstengedrag, het uitdagen tot een spelletje. Mijn appaloosahengst deed dit vaak, maar alleen als ik nét de wei inkwam. Dan moest er gewoon eerst flink uitgedaagd, geraced, gebokt en gesteigerd (die lijp kon voorwaarts springen op z'n achterbenen!) worden in een cirkel om mij heen.... Ik, op mijn beurt, hoefde weinig aan het spektakel te doen, alleen zo af en toe zelf een flinke bokkesprong maken.
Goed voor minstens 10 min. idioterie van zijn kant.
Daarna was het goed. Helemaal gekalmeerd en braaf, je kon alles met hem doen.
Dus geen hittepetit.

Groet,
Wil.

Trudy schreef op woensdag 28 oktober 2009, 12:23:


Hele goeie Trudy!!!
Wat kan het leven soms simpel zijn he?? Met een klein beetje nadenken en medewerking van andere maak je het voor de dieren weer een stuk gezelliger.
Maarre...... zijn die andere 5 ook HB??? Want dan zou het tijd zijn voor een beleidsverandering bij jullie?

Groet,

Wil.

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:28:


Ik heb het ook niet over Muiske en Florence, ik heb het over de jeugd in het algemeen. Uitzonderingen bevestigen de regel. Eén ding weet ik wel: ik behoor nog tot de generatie waar respect voor ouderen, leerkrachten. politie etc. werd getoond. Ik stond op in een bus zodat een ouder iemand kan gaan zitten, doe ik overigens nog als ik per bus zou reizen. Houd deuren open voor andere mensen. Gewoon de als normaal te beschouwen omgangsvormen. Juist die mis ik over het algemeen genomen. Jongeren weten exact welke rechten ze hebben, maar over plichten wordt nauwelijks gesproken. Ik ben niet stokoud, moet nog 44 worden en heb twee dochters groot weten te krijgen ... een grote bek wordt bij mij niet geaccepteerd en onbeschoft gedrag naar volwassenen al helemaal niet! Respect werkt twee kanten op, het wederkerigheidbeginsel (reciprociteit). Je melden en van leer trekken omdat je denkt dat je in diskrediet wordt gebracht, geeft je niet het recht anderen in diskrediet te brengen. Hoe goed je ook bezig bent of niet. Simpeler kan ik het niet verwoorden!

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:04:


Dit noemt panten bij ijslanders. Mijn ijslander staat ook al goed in zijn wintervacht maar heb nog niet opgemerkt dat hij het nu echt te warm heeft.

helena schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:16:


En zo is dat. Omdat je hier geleerd hebt dat het bit eruit kan... en je het toepast bij je eigen paard, is het resultaat wél dat je volgende jonge paard opgeleid wordt (ja, hij heeft heel kort een bitje ingehad) zonder bit. Was even zoeken naar de juiste optoming.... En het nu geweldig doet, bitloos.
En daar moeten we met z'n alles naar toe.
Laten zien dat het anders kan, maar niet dat het anders MOET.
De mogelijkheden laten zien, erover schrijven, filmpjes zoals de dame in de cross met alleen een halsring... dragen daartoe bij.

Iemand schreef hier dat ie moeite had (Cindy?) om met vrienden om te gaan die traditioneel met bitten, ijzers en sporen rijden.
Dat merk ik ook, dat je toch lichtelijk geirriteerd raakt als je naar hun dieren kijkt.
Omdat je weet dat het schade aanricht bij de dieren.
Toch kan ik niet een star standpunt t.o.v. hun verkondigen, want dan raak ik ze kwijt als vrienden. Wat ik wél doe is ze gewoon laten zien dat het anders kan.
In de hoop dat ze zelf gaan nadenken. Maar het kost tijd, en geduld.
En soms heb ik dat ook niet.

Vriendin van mij heeft een Lusitanohengst. Hij zal nu vijf jaar oud zijn. Ontzettend lief en braaf paard. Zet geen poot verkeerd. Een 'zachte ogen' paard. Ik moet altijd even met 'm kriebelen....
Staat bij haar in een grote paddock, de merries staan in naastgelegen paddocks.
Best een leuk leven.... lekker relaxed, lekker buiten....

Is laatst (met 1 van haar jonge ruitertjes) op een 'manege' geweest, voor een drie-daagse cursus.
Dat betekende voor de eerste maal ook op een trailer, ritje van zeg een half uurtje.
Nu heeft mijn eigen Jules hem geladen en ook weer opgehaald, dus dat is vrij stressloos verlopen.

Wat er in die drie dagen cursus gebeurd is weet ik niet... maar ik hoorde wel dat hij z'n ruiter eraf gegooid heeft, gesteigerd heeft en zelfs achterover geslagen is...

Toen ik hem vorige week zag stond ie in een box, opgesloten tussen vier muren.
De zachte ogen zijn verdwenen, ik zag alleen maar een stikongelukkig dier.
M'n hart huilt. Echt.

Groet,

Wil.

Anja Seijn schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:53:


Heel duidelijk Anja. Wederzijds respect, mensen in hun waarde laten.
Als we dat nu eens allemaal zouden doen, zou de wereld er al heel anders uitzien.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 28 oktober 2009, 12:59:


Els, over geiten. Wij hadden zo'n geitenhok in het weiland staan met 2 lange schuine daken. Daarom dwarsliggers van hout, want geiten mogen graag klauteren en ergens opstaan.
Dat dak hadden we bekleed met die daksingles, van dat grove met steentjes bestrooide asfaltpapier.... Els... nooit meer die hoefjes hoeven te raspen of knippen! Werkt perfekt. Idem als bij paarden, natuurlijke slijtage.

Groet,

Wil.

Wil schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:49:


Nee!! hb gevoelig,al jaren.
Ja als t balletje eenmaal gaat rollen ,moet je er rekening mee houden .
Deze paarden mogen ook maar weinig op t gras en voor de rest in de paddock.
Vandaar.
trudy

Wil schreef op woensdag 28 oktober 2009, 14:16:


Geitnatuurlijk.....

sorry, kon het niet laten
Monique

Monique Meijer schreef op woensdag 28 oktober 2009, 14:40:


Ja, Wil, ik weet het . Meer slijtage zou ook beter zijn.
Maar ze hebben een vrij smal weitje langs de schuur. Wel een heel hoog hek (bijna 2 m.), maar als we op het weitje klimgelegenheid maken gebruiken ze dat als startblok en wippen zo over het hek heen. Ook schrikdraad of schrikgaas houdt de dames niet tegen.
We hebben ooit een vlechtscherm met wat ruimte voor de ingang naar hun hok in de stal gehad, zodat de wind daar uit bleef. Klauterden ze schuin tegen op en hop over het hek heen.
Ze hadden vroeger een mooi buitenhok waar ze ook op konden staan, maar dat is helemaal opgegeten. Ze vreten zelfs de gipsblokken uit hun deel van de stal weg. Daar hebben ze een hoge brede plank, waar ze op kunnen slapen en vandaar weten ze zelfs de balken van het dak te bewerken. En als ze erbij kunnen, vreten ze de manen en de staarten van de paarden op. En die sukkels gaan juist zo langs het gaas staan dat de geiten erbij kunnen.
Iemand heeft mij heel lang geleden eens gezegd: "Als je vloeken wilt leren, moet je geiten nemen!". En misschien had die man wel gelijk. Maar ze zijn ook wel heel leuk en de laatste jaren zijn wij meest slimmer dan de geiten, ze zijn al héél lang niet meer ontsnapt.

En dus kappen we maar eens in het jaar de hoefjes. Zoveel werk is dat nou ook weer niet.

Els.

Els Kleverlaan schreef op woensdag 28 oktober 2009, 15:25:


Haha... ja, ze zijn ontzettend slim. Probleem is dat als 1 iets uitgevonden heeft, de rest het vanzelf ook doet. Kampioen uitbreken zijn ze!

Groet,

Wil.

Wil schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:45:


Winsor, nu 4 jaar. Gecastreerd voor hij hier kwam op 2 jarige leeftijd. Haflinger.. hij doet het ook. Wanneer hij blij is, jolig of hoe je dat ook maar wilt zeggen. Is geen hittepetit volgens mij. Af en toe een bok na een draai met het hoofd. Wanneer hij het tijdens het "werk" doet is er verder niets aan de hand en gaat gewoon door met wat er van hem gevraagd wordt.

Christel Provaas schreef op woensdag 28 oktober 2009, 13:04:


Nee, een grote KWPN-er met een super dikke vacht ( tenminste de andere KWPN-ers op stal hebben misschien maar de 1/2 aan dikte van haren ).
Hij kan zowieso niet zo goed tegen de warmte omdat hij nooit snel zweet.

Ik ben wel een beetje gerustgesteld nu.