eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:21:
> Piet schreef op dinsdag 3 november 2009, 23:08:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 3 november 2009, 22:53:

> mij" en binnen de tien minuten ga ik er mee wandelen
> !Wantrouwen en angst ?Schei toch uit man

Hey Piet , 'k
> vind je nen dijk van een kerel maar soms hé, soms ben je het
> noorden kwijt
Toch ff mijn (niet altijd gewaardeerde) mening zeggen.
Als Nadine je raad opvolgt, maar dit paard niet aankan (in uitstraling en met exact de juiste reactie op exact het juiste moment) -en dat is gebleken- is het voor haar levensgevaarlijk om door te gaan met het geforceerd laten blijken van haar dominantie.
Paard prikt daar feilloos doorheen en gaat het gevecht aan. En als het daar werkelijk op aan komt, win je niet van 600 kilo. De mens moet het in een dergelijke situatie puur van zijn uitstraling, scherpe zintuigen en supersnelle reactie hebben waarmee hij een gevecht kan voorkomen en dat is simpelweg maar voor een handvol mensen weggelegd.
De meeste van ons stervelingen redden dat niet/raken onwillekeurig toch geinmponeerd/zijn net iets te laat... etc en doen alsof je boven hem staat kun je schudden.
De join ups doen mijn inziens na hier absoluut meer kwaad dan goed. Het paard wordt in soms lange sessies gedwongen tot onderdanigheid. Het is dan niet zo vreemd dat ie op een bepaald moment zegt: je kunt me wat... ik zal met jou eens een gedegen join up uitvoeren.
Ik denk dat ik, als ik met mijn getraumatiseerde merrie, join ups had uitgevoerd ook allang op de spoed was beland.
Ook mijn paard is nergens van onder de indruk en heeft een diepgewortelt wantrouwen en minachting voor de mens (helaas met reden)
Daarom ga ik nu toch echt met Piet mee. De enige manier om dat te doorbreken is het belonen van negatief gedrag,
Want al is een paard nog zo moeilijk... er zijn altijd momenten van positief gedrag. Het is dan aan jou om die momenten te belonen,. Dat vergt overigens ook timing en ik kan het weten.
Ik kan je ook verzekeren dat het niet makkelijk is en als Piet je dat met raad en daad terzijde wilt staan, zoals hij aangeeft, zou ik dat met twee handen aannemen.
Want de eerste oefeningen kunnen al in de wei beginnen.
Je goed inlezen is zeker ook een optie.
Succes ermee. Je hebt je iig een aardig project op de hals gehaald en ik hoop echt dat het je lukt om tot een oplossing te komen.
Ben daarbij iig eerlijk, vooral tov jezelf
Erken angsten en onzekerheden en zoek daar eerst een weg in alvorens je de wei van het paard betreed.
Trouwens, wat
parelli betreft,,, Ik heb ook die cursussen gevolgd en veel, heel veel geleerd. Maar aanvullend heb ik ook geleerd dat
parelli niet overal een oplossing voor biedt en dat zaken als het opvoeren van fases bv niet bij ieder paard werkt.