Nils Vellinga schreef op woensdag 4 november 2009, 22:22:
> Lettfeti schreef op woensdag 4 november 2009, 22:03:
>
>> Ik heb het in het begin ook moeilijk gehad met de overgang naar

>
> Juist daarom zeg ik ook - zoek en vind - die optoming, die het
> best bij het paard past. Zoveel verschillende paarden, zoveel
> verschillende optomingen.
Mijn paardje is voor ik hem kocht altijd met bit gereden maar ik merkte dat hij daar enorme stress van kreeg en als hij een vluchtreactie had maakte het bit het allemaal ontzettend erger.
Dan hebben we crosslink geprobeerd wat voor hem niet duidelijk was.
Daarna de sidepull wat hij wel ongelooflijk leuk vond maar hij had dadelijk door dat ik daar eigenlijk geen controle mee had. Is gewoon het karakter van mijn paardje, hij gaat altijd proberen en met de sidepull wist hij dat het lukte.
Dus dat was het ook niet. Daarna het touwhalster geprobeerd waar hij dadelijk heel fijn op reageerde omdat het zo licht is. Eerst was mijn vertrouwen daar ook niet erg groot in, maar als hij dan ineens besliste van bv links te gaan ipv recht dan kon ik hem met het touwhalster tegenhouden.
>
>> Mijn paardje gaat door alles door als het moet en met de meeste
>> optomingen en bit kreeg ik de verkeerde reactie wat het alleen
>> erger maakte. Met het touwhalster kan ik hem tegenhouden
>> waardoor hij terug tot rust kan komen
>
> En hoe hou je hem dan tegen? Wat is er anders aan als, (bv) met
> de sidepull?
Wel ik heb een paardje waar je niet mee in discussie moet gaan want dan gaat hij door en door en door. Als hij ineens bv heel fel naar links trekt kan ik hem rustig tegenhouden omdat hij dan eigenlijk tegen de knoopjes aanloopt. Ok, dit voelt hij maar is uiteindelijk zijn eigen keuze. Daarna blijven we dan even rustig staan en kan ik hem op een rustige manier het andere alternatief vragen.
De sidepull is eigenlijk heel zacht waardoor ik geen druk kon leggen als hij dadelijk de andere kant op wilde gaan waardoor de druk dus langer aanbleef en voor hem hetzelfde gevoel gaf als met het bit en dat hij er dus gewoon doorloopt. Met het touwhalster heeft hij een heel korte druk waardoor hij dadelijk stil blijft staan. Tuurlijk rijden we normaal met losse teugel wat uiteindelijk de bedoeling is, maar in de situaties dat er controle nodig is, weet ik dat ik controle heb met het touwhalster.
Gewoon het idee om deze controle te hebben heeft heel veel aan mijn vertrouwen gedaan waardoor mijn paardje ook weer meer vertrouwen krijgt en dan ikke weer en zo verder...
Onlangs heeft een vriendin van me die mijn paardje al jaren kende voor ik hem kocht met hem gereden. Toen ik zei dat hij nu
bitloos gereden werd ging die bijna aan het gillen. Ze zei echt van ik wil mijn leven niet riskeren hoewel ze heel normaal heel positief is over
bitloos rijden. Uiteindelijk heeft ze dan toch met hem gereden met het touwhalster en ze zei dadelijk van dit is gewoon een ander paard. Ook omdat hij altijd brut gereden is en met het touwhalster kan je heel subtiel zijn wat hij nodig had. Alleen in de situaties dat hij het even beter denkt te weten krijgt hij wat druk waardoor hij dadelijk terug bij mij is en tot rust komt.
Dus ja, zoeken zoeken en nog eens zoeken totdat je uiteindelijk de optoming hebt die bij jou paardje en jezelf past.