Rita Klompmaker schreef op vrijdag 27 november 2009, 15:54:


Hoi Debbie,
Leuk bericht!
Even off-topic: had jij jouw paarden niet ook in een natuurgebied staan hier in NL? Ik nl. ook en maak me, sinds een gesprek met mijn bekapper, nogal zorgen om hoefbevangenheid ten gevolge van het vele vele gras dat daar in het natuurgebied staat. Heb jij ooit iets van hoefbevangenheid ondervonden aan jouw paarden?
Groetjes Julia

Janneke123 schreef op vrijdag 27 november 2009, 13:45:


Hallo Janneke,

Ik weet niet hoe groot de rest van de paarden is maar ik zou een veulen van 6 maanden niet tussen grote ponies en paarden zetten die ook nog naar het kleine ding trappen. Een trap van een grotere pony of paard is al snel op hoofd hoogte van een ponyveulen daarnaast kan hij zo een klap echt niet goed opvangen.
Een veulen van 6 maanden alleen zetten is natuurlijk ook compleet zot. Wellicht mogelijkheid om met een van de paarden die meer tolerant is samen te zetten.
Je vraagt toch echt af wat mensen denken als ze zo een "schattig" veulentje aanschaffen.

Koen Theys schreef op vrijdag 27 november 2009, 16:06:

Het spook is gevoelig voor krachtvoer, YES wijn hoera en feest geloof ik.
De preview overigens niet

angelique hage schreef op vrijdag 27 november 2009, 13:47:


Mag ik mij niet aangesproken voelen?



Heb ik op zich wel zin in , maar ben hier momenteel ook zwaar aan het werk.

Gr Esther

Rita Klompmaker schreef op vrijdag 27 november 2009, 15:54:


Hier beginnen er ook al steeds meer mensen, van fel veroordelen naar neutraal naar een tikkie jaloers, te kijken naar mijn 2 paarden in de winterwei. Wij zitten in de luxe positie van een pension eigenaar die de paarden wel buiten wil hebben, en de meisjes willen het Nog niet.

Groet, Michiel

Gatverdamme , het wou alweer niet vandaag...
Blijkbaar ben ik om ''iets'' erg gespannen of zo , want er is geen knol die rustig wil zijn bij mij in de buurt.
Thuis de knollen ook niet...
Stom! dan bekruipt me weer een machteloos gevoel , kan ut toch nie!

Maar goed , vandaag met Namkje geoefend vanaf de grond.
Eerst weer zorgen dat ze ontspannen loopt , maar ze zet haar nek vast , net achter haar hoofd , dus doorgaan , net zolang proberen dat het wel lukt , maar ut lukte nie....
Op een gegeven moment is ze het zat , en gaat ze dingen af lopen raffelen , en kan niet meer serieus meewerken , in kleine stapjes.
Even over balkjes laten stappen , en zijwaarts over balkjes heen , maar alles raffelde ze af.
Ze kon geen rust meer vinden , maar het zal wel degelijk door mij komen , want bij Trudy deed ze het wel goed , alhoewel ook nog wat snel.
Toen achteruit over een balkje heen , nou feest! NOT!
Ze deed er van alles aan om maar niet achteruit over een balkje heen te moeten stappen.
Ik wist trouwens niet dat paarden daar zoon probleem mee hebben?!
Toen het maar eens op een totaal andere manier gevraagd , al zittend op mijn hurken , en toen deed ze het wel!

Maandag weer les , en volgend weekend , als het weer meewerkt dan gaan Maike en Tekla weer mee!

Gr Esther

Julia el Mecky schreef op vrijdag 27 november 2009, 16:28:


Graag! Ik zou graag het hele stuk lezen en de bronvermelding weten.
Alvast bedankt.

Julia el Mecky schreef op vrijdag 27 november 2009, 16:32:


Hoi Julia en Debbie,

Bovenstaande vraag over hoefbevangenheid ben ik ook wel benieuwd naar, want onze paarden leven ook erg royaal en hebben nog steeds voldoende gras, ze zijn superfit en gezond maar wel te dik dus dan ben ik wel benieuwd hoe dat bij jullie gaat, nu heb ik niet het idee dat ze bevangen worden maar ik ben er toch bang voor omdat ze toch onbeperkt gras eten.... hoe gaat dat bij jullie ?
groetjes Andrea

Christel Provaas schreef op vrijdag 27 november 2009, 16:29:


Als ie ook nog te dik is, zou ik de magn. in een spuit geven. Ik heb er hier ook eentje (die ook chronisch te dik is). Rondom heeft ie een verbrede witte lijn, en gewoon nooit in de bevangen stand staan? Gelukkig heeft ie rondom schoenen en kan ie gewoon doorlopen, waarschijnlijk ook dankzij de magn. Dat shitgras ook, zelfs met korf op gaat het niet goed. Ik geef ook alleen asperine als er echt eentje stijf loopt op kreupel loopt. Een paar dagen en dan stoppen. Snel beginnen hoor met die magnesium..........sterkte, Ingrid

van lennep schreef op vrijdag 27 november 2009, 17:21:


Ach meid, het gaat altijd met ups and downs, hoef je je geen zorgen over te maken. Ook wij maken dat mee hoor

Hoi Andrea,
Mijn paard is net verhuisd naar een nieuwe plek met vreselijk veel gras (is een natuurgebied). In de winter is er over het algemeen geen gevaar, dan verkeert het gras als het ware in winterslaap (aldus mijn bekapper), maar in voorjaar/zomer wel.
In ieder geval zijn 2 ponies (de enige die daar langere tijd staan) licht chronisch hoefbevangen, maar zij zijn ook echt veel te dik - echt tonnetje rond. Vandaar dat ik me ook afvraag hoezeer de hoefbevangenheid wordt veroorzaakt/versterkt door hun overgewicht en hoezeer door de fructaan in het gras. Ik kan je dus niet vertellen over mijn eigen ervaringen en vraag me dus af wat ik zal doen: het aankijken en proberen of het goed gaat, of geen risico's nemen. Ik merkte zelf niks aan de pony's: zijn vrolijk, bewegen veel, maar als je echt de hoeven observeert zie je het wel aan de groeiringen.
Hoe lang staan jouw paarden al op dit gras? En je hebt nooit iets gemerkt - ziet niks geks aan de hoeven? Is de plek waar jouw paarden staan van jezelf, of van iemand anders?
Als je paarden echt te dik zijn en het lukt niet om ze af te laten vallen middels beweging, dan zou ik er zelf voor kiezen om, als je er geld voor hebt, iets in de zin van een paddock paradise te maken en op die manier het grazen te beperken zonder af te doen van de kilometers die ze per dag afleggen - als het goed is bewegen ze dan zelfs meer. Maar goed, dat kost wel wat natuurlijk...
Het lastige van hoefbevangenheid is dat het niet per se accuut is, maar er langzaam in kan kruipen volgens mijn bekapper. Hij vergeleek het met een mens dat zijn hele leven fastfood eet: eerst merk je er niks van, maar na 20 jaar wel.

vagebond schreef op vrijdag 27 november 2009, 18:52:


Bedankt voor jullie reacties!

Ben ik vergeten te zeggen omdat dit een korte versie van het verhaal is.
Hij heeft op buut gestaan en dit asprientje! Dit bijna een maand lang. Op het laatste op advies van de dierenarts die ook foto's heeft gemaakt, 2weken meer gegeven en daarna direct gestopt. Toen leek het goed te gaan, een maand lang liep hij super, we waren al weer aan het wandelen, voordat hij weer kreupel werd waren we 45min per dag aan het wandelen, 30min sochtends en 15 min savonds.

Sinds dat hij weer kreupel loopt, dat is nu 1,5 week geleden, krijgt hij weer dat asprientje. Maar niemand die met zekerheid kan zeggen dat hij hoefbevangen is, dit is ook weer anders kreupel lopen dan de vorige keer. Ik kan het niet goed omschrijven en ik mag het eigenlijk niet doen, maar hij loopt een beetje als de troepen van hitler deden. En dan alleen met dat rechter achterbeen. Het is al wel iets minder geworden. En het optillen van het been doet hem vooral zeer. De hoefsmid heeft hem ook met een tang in zijn hoef geknepen maar daar reageerde hij niet op.

Verder staat hij op speciaal beslag, ik weet dat niet iedereen hier over te spreken is maar het ging wel beter sinds hij op dat beslag staat. Tot voor kort dan.

Hij is trouwens wel te dik geweest, niet mega, maar ook niet gezond. Hij is al behoorlijk afgevallen, maar moet eigenlijk nog meer afvallen.

Wil graag Magnesium proberen. Hij heeft nu een himalya liksteen, dat mag ook niet?

Groetjes Marleen