Hallo Christel,

Ik heb nu NAF compleet supplement als aanvulling op mijn schrale hooi.
Het supplement dat ik nu geef is niet ideaal en ik hou mij aanbevolen als je een goede tip hebt maar ik heb zeer moeilijke eters wat betreft alles wat even anders smaakt (menige pot heeft hier nog zo goed als vol de voerkamer gepasseerd)
Ik zou graag magnesium van PN willen voeren maar krijg het in geen mogelijkheid naar binnen.

Langzaam opvoeren wel geprobeerd maar zodra je dan op werkzame hoeveelheden kwam laten ze de boel staan of je heel veel gaan maskeren met muesli's etc. Op de momenten dat ze gevoeliger zijn geef ik eigenlijk voor hb laminaze van NAF of D-ty van NAF in combinatie met Chevivit vit E/Selenium (sb) hier heb ik heel goede ervaringen mee.

Cindy Helms schreef op maandag 30 november 2009, 10:33:


Ivm bovengaande vraagstelling omtrent of grotere belasting (over het verloop van de dag) op een minder erg aanwezig maar zelfde soort letsel meer warmte zou kunnen produceren dan een verdergevorderd letsel dat minder belast werd, zijn we verder gegaan in Piet's fotoreeks met de warmte camera.

stumperd schreef op zondag 29 november 2009, 16:48:


Ik had je berichtjes ook al gemist, fijn dat je terug bent, maar zeker niets forceren hé, zulke dingen hebben tijd nodig.
Ook van mij veel moed toegewenst in deze moeilijke tijd.
Lena

Christel Provaas schreef op zondag 29 november 2009, 21:29:


Ja die van gezondheid van mijn paard toch? Dat vond ik erg goede informatie.

Ik probeerde vanalles te doen, koelen heb ik ook erg lang gedaan, maar dat mocht uiteindelijk niet of nauwelijks meer omdat de hoeven te zacht werden en hij daar dan weer last van kreeg.
Hij lijkt nu op zijn andere plekje beter te lopen. Nog wel een beetje stijfjes, maar niet meer zo raar. Misschien nog te vroeg om te zeggen. Maar ik denk omdat ik hem nu verhuisd heb, dit al een grote stap de goede richting in is. Nu de rest nog.
Zijn er hier ook mensen die uiteindelijk na lange herstelperiode weer rijden op hun paard met insuline resistentie?

Als iemand hier zin in heeft, zou ik wel graag ervaringsverhalen willen horen, en wat je zoal gedaan hebt. En dat mag dan wel naar mijn mail, ik kan nog niet zo goed wijs worden van het forum. dino1995@hotmail.com

Dino1995 schreef op maandag 30 november 2009, 12:45:


Als je bv update vera volgt vanaf bericht 1 dan heb je alvast 1 verhaal.
Insulineresistent en zwaar bevangen aan 4 voeten en ja ,na 10mnd ga ik heeeel rustig aan t rijden opbouwen.
Gisteren begonnen trouwens
groet trudy

Wil schreef op zondag 29 november 2009, 20:00:


Dierenartsen, waren aan het twijfelen, en daarna werd er gezegd hij is hoefbevangen. Maar ze vonden het raar dat het aan het einde van de zomer was. Maar dat was dus gewoon de insuline resistentie (denk ik zelf)
Zelf heb ik het alleen maar aan de voorbenen gezien bij paarden. Dus ik heb het gewoon aangenomen, maar diep van binnen wel aan het twijfelen geweest.
Hij stond op kort gras, en deed aan stripbegrazing (misschien niet genoeg). Wel heeft hij de winter ervoor kuil gehad omdat ik toen het hooi niet nat kon maken ivm met het weer. Waar ik nu achteraf spijt van heb. Verder kreeg niet veel beweging omdat hij rugproblemen had en therapeuten dat niet verstandig vonden. Wel ben ik toen begonnen met longeren en wandelen.
Het is eigenlijk een opstapeling van problemen geweest.

Dino1995 schreef :

Ja, wij.
Ik kan nou niet direct zeggen dat onze Puck IR is maar ze is wel een keer of 10 hoefbevangen en ook een paar keer spierbevangen geweest in haar leven. Ook had ze aan de lopende band hoefzweren. Ze is helemaal oké geworden al zullen we haar haar hele verdere leven in de gaten moeten blijven houden.
Wij hebben haar toen ze net hier was helemaal binnenstebuiten gekeerd en allerhande onderzoeken laten doen (inclusief rontgenfoto's van de hoeven) en daar is niks uitgekomen. Al haar bloedwaardes waren in orde.

Als we terugkijken waren de redenen voor haar gezondheidsproblemen: Chronische stress van het al 8 (!) jaren alleen-op-stal-staan-zonder-weidegang, te weinig beweging maar teveel beweging ineens als eigenaresse een keer per zoveel tijd met haar door het bos ging crossen, en verkeerd voerbeleid. Haar herstel hier heeft overigens een maand of drie geduurd. Anderhalf jaar later is ze pas weer gaan werken.

Ze krijgt bij ons wél granen maar uitsluitend in de vorm van spelt, ook bietenpulp, voederbieten, voordroog en gras uiteraard. Magnesiumchelaat krijgt ze al jaren niet meer niet meer. Suiker (melasse) is uit den boze. Soms, na een tijd overvloedig gegeten te hebben, wordt haar manenkam weer wat zwaarder dreigt te worden en dat is voor ons een teken om haar tijdelijk alleen hooi te voeren (dus van het gras af en geen bijvoer). Die manenkam slinkt dan weer binnen 24 uur dus het helpt zeker wat we dan doen.

Puck is een van de lespaarden en in de bak loopt ze gewoon blootsvoets maar op de buitenritten draagt ze altijd hoefschoenen aan de voorvoeten. Zonder kan ook maar we willen geen risico lopen met haar.

Dus het kan echt wel goedkomen hoor.

Groet, Pien

Spirithorses schreef op maandag 30 november 2009, 13:12:


Hmm, niet mijn meest correcte zinsbouw zie ik. Nouja, de strekking is duidelijk....

Dino1995 schreef op maandag 30 november 2009, 12:55:


De meeste artsen denken nog in voorjaargras ivm eiwitteveel.
1 van de grote boosdoeners is t fructaan.
Lees t artikel wat hier staat op de site.!!
Suikers in wortelen bv(bestaan dus 95% uit suiker,granen mueslis en ga zo maar door.
Als een paard rugproblemen heeft ,ga je er mee wandelen?
Geen beweging is ook funest voor allerhande spier/rug ed problemen.
groeten trudy

Spirithorses schreef op maandag 30 november 2009, 13:12:


hi pien,ik geef ook spelt.
Is t bij jullie makkelijk te krijgen?
Mijn spelt(bio-ron firma biologisch)komt helemaal uit soest.
In elk geval goedkoper dan de zakjes bij de biologische winkels.HAHAHA
groeten trudy

KB schreef op maandag 30 november 2009, 6:01:


Je schreef in september al over je hoefbevangen paard, en toen kwam het onderwerp voeding in verband met deze ziekte al aan bod. Trouwens ook huisvesting, ijzers en de noodzaak van voldoend beewging. Eerst gaf je bix, dat werd afgeraden en nu geef je nog granen. Gezien het ziekteverloop, de voeding en de vermagering van je paard denk ik dat het belangrijk is dat je nu serieus en constructief iets doet voor zijn gezondheid.

muriel schreef op maandag 30 november 2009, 11:34:


NAF Compleet Supplement bevat 58 mg calcium op 14 mg magnesium, wat effectief betekent dat de magnesium niet wordt opgenomen. De ideale verhouding is 2 a 3 eenheden Ca op 1 eenheid Mg.
Ik heb met EMS-Buck ondervonden dat magnesium, gegeven bij een compleet supplement, absoluut niet aankomt. Echt extreem!
Wat wél aankomt, is magnesium zonder iets maar dat lijkt me niet geschikt voor levenslang, als er ook nog wat prestatie van het paard wordt gevraagd. Ik ben als totaalsupplement uitgekomen op Chevinal Plus (PD), dat geen calcium bevat, heb het per mail nog eens gecheckt. Het is vloeibaar, dus gemakkelijk druppelen op een sneetje brood.
Als magnesium geef ik magnesiumoxide van Vitella. Chelaat gaat moeizaam naar binnen, moet ook in behoorlijke doses vind ik, en deze oxide smaakt neutraal, en een schepje is voldoende voor zichtbaar resultaat.
De berichten over opneembaarheid zijn erg tegenstrijdig, ik kan er geen oordeel over vellen, ik zie slechts wat werkt. Mg geef ik over een handje luzerne met een scheut lijnzaadolie erover om het te laten plakken.

Dino1995 schreef op maandag 30 november 2009, 12:45:

Ik heb toevallig gisteravond een lang artikel geschreven dat op voornoemde site geplaatst gaat worden, omdat de geschiedenis van mijn paard Buck zo'n 100% zuiver EMS-voorbeeld is waarvan werkelijk alle puzzelstukjes op hun plek vallen. Daarin het gehele verloop van een levenslange geschiedenis. Ik wil het wel naar je mailen.