Dag Anke
mag ik nieuwsgierig zijn?
je plannen lijken mooi
ik zie dat je veel geïnvesteerd hebt in opleiding en ben wel benieuwd
wat is je vooropleiding? en welke bijkomende opleidingen heb je dan precies gevolgd?
hoe definieer je je grenzen tussen equicoaching en psychotherapie mbv paarden? maw hoe grens je af wat je wil doen tov therapie?

groetjes
Ellen

Trudy schreef op zondag 6 december 2009, 13:47:


Eind van de week wordt het koud met heldere nachten. Maw de/het fruktaan vliegt omhoog. Denk nog eens goed na of je je paard aan dat gevaar wil blootstellen, zeker na haar recente verleden. Ik snap dat het je zeer doet om haar in een stal en in een paddock te zien, mensen zijn er nu eenmaal op geconditioneerd dat een paard in de wei hoort. Maar een hb-gevoelig paard duw je zó over het randje!

Britt Claeys schreef op maandag 7 december 2009, 1:15:


Ik en geen paardencoach en ga dat niet worden ook, mijn kracht ligt op andere vlakken en je moet het maar zeggen als ik het verkeerd zie.
Ik denk dat we nog maar aan het begin van een ontwikkeling staan en dat de inzet van dieren alleen maar zal toenemen in veel meer richtingen.
Denk maar eens aan konijnen en honden in bejaardenhuizen en voor bv demente mensen in verpleeghuizen.
Ook bij autistische kinderen ( nu moet ik heel voorzichtig zijn, want ik weet dat er hier op het forum mensen zijn die daar veel meer verstand van hebben dan ik) Ik ken een verhaal van een jongen die nergens anders belangstelling voor had, geobsedeerd was, dan het werken met legoblokken.
Sinds hij omgaan met paarden ontdekt heeft wordt hij per paard naar school gebracht en is enorm veel toegankelijker en opener voor zijn omgeving geworden en kan hij er toe gebracht worden eens even op iets anders te focussen dan lego.
Als jij als manager zover geindoctrineerd bent dat je jouw manier van communiceren met mensen als zaligmakend ziet, dan zou het kunnen gebeuren dat je door de communicatie met een paard de dingen in een ander perspectief gaat zien en gaat begrijpen waarom je bv altijd tegen bepaalde problemen aanloopt.

Alllemaal mogelijkheden voor mensen die dat willen om die manier van werken aan anderen aan te leren en om daar structuur aan te geven en infrastructuur vooor te scheppen.
Ben je niet goed genoeg dan stopt het vanzelf, maar waarom vooraf afbranden? Juist als trainer vind ik het hoogst interessant

Britt Claeys schreef op maandag 7 december 2009, 1:15:


Prima, maar waarom moet dat dan allemaal zo duur zijn?
Ik lees 2250,- voor een cursus van 10 dagen les of een dagprijs van 350,-
Dat is toch voor een normaal werkend persoon nauwelijks op te brengen?

Groet, Pien

Spirithorses schreef op zaterdag 5 december 2009, 22:21:


Natuurlijk paardhouden bestaat ook niet en natuurlijk bekappen ook niet dus........

Christel Provaas schreef op maandag 7 december 2009, 9:19:


Daar hebben Trudy en ik het uitgebreid over gehad
Vera gaat 'snachts op de wei samen met een kudde ipv op stal met de paarden waar ze nu bij staat ( omdat ze niet alleen wil blijven in de paddock) en zo gauw er sprake is van een toenemend fructaan overdag naar de paddock. Of misschien wel standaard.

Huertecilla schreef op zondag 6 december 2009, 12:16:


Als het goed is maakt de mens ook onderdeel uit van het systeem eten en gegeten worden. Tja? Pen op de hoofd?

sandratien2 schreef op maandag 7 december 2009, 9:45:


Nee, wij kiezen liever voor overvolle gevangenissen en recividisten, vaak tegen beter weten in en we noemen het .... beschaving ...

sandratien2 schreef op maandag 7 december 2009, 9:33:


100 % natuurlijk paardenhouden bestaat inderdaad niet zolang wij hekken om paarden heen blijven zetten, bepalen, wat, wanneer, en hoeveel ze eten en op hun rug gaan zitten. Als het dat is wat je bedoelt heb je groot gelijk. Maar het is wel een stréven om je paard zo natuurlijk mogelijk te houden. Het woord 'stal' past niet daarin want het is geen onderdeel van je streven

Zolang stallen, bitten, zwepen, ijzers, sporen symbool blijven staan voor het wezen paard is er nog héél wat werk aan de winkel

Groetjes, Pien

Maria Delavega schreef op zondag 6 december 2009, 15:04:



En zo komen de verhalen de wereld in! Een paard dat zich op de grond smijt van de pijn, en dat zou ook nog veroorzaakt worden door een handje muesli. Geloof nou niet alles wat je hoort, er wordt zo veel onzin verteld.

Trudy schreef op zondag 6 december 2009, 13:47:


Trudy, echt, als ik dit lees zou ik je zo graag willen aanbieden om Vera een tijd bij ons op te nemen om te zien wat wij voor haar kunnen doen, maar het zit er niet in; we zitten echt vol hier, de afstand is te groot, er zijn geen eczemers/hoefbevangen paarden meer om een aparte paddockgroep mee te vormen.

Toch wil ik dat je weet dat ik hier vaak aan denk....
Sterkte, succes de komende tijd en als we wat voor je kunnen doen weet je ons te vinden he.

Groet, Pien

joop schreef op maandag 7 december 2009, 9:59:


Ja bij mij kwam precies dezelfde gedachte op toen ik dit las.
Niet alles maar aannemen, Caro. Is hetzelfde als dat ze jou wijsgemaakt hebben dat het gras hier in de regio minder rijk is en er dus minder eczeem voorkomt, want dat is dus echt niet zo.

Groetjes, Pien

Peter Donck schreef :

Volgens Peter D is dit het Oostblok van België....

Pien

Spirithorses schreef op maandag 7 december 2009, 9:57:


Ik bedoel dat er vaak ten onrechte zo fel wordt gereageerd als het woord natuurlijk wordt gebruikt in combinatie met paardenhouderij.
Terwijl de manier van natuurlijk paard houden die men hier op PN als natuurlijk beschouwd heel ver van natuurlijk paard houden staat. En dan krijg ik ideeën van splinters en balken in ogen e.d.

Pien: Als je een beetje rondneust op I net kom je vanalles tegen:
os Mensen die adverteren met 'natuurlijke stalling', nou, dan wordt mijn beroepsmatige nieuwsgierigheid wel geprikkeld. Blijkt dat het om houten stallen gaat ipv betonnen. Hout is natuurlijker he offeh.... natuurlijke paardenstalling waarbij de paarden elke dag buiten komen (zolang het weer het toestaat).


Hoezo? Kun je een voorbeeld geven want ik snap je niet.

Groetjes, Pien