Anja Seijn schreef op woensdag 9 december 2009, 12:58:


Wie doet dat?

Maria Delavega schreef op woensdag 9 december 2009, 11:45:


Mijn jonge ruin heeft ook eens zoiets gedaan. Ik kon er niet meer van maken, dan dat hij een serieuze vijs kwijt is. Waarom zou een paard anders zoiets doen?

Hier was dat dit voorjaar toen Mandy er net was.
Mandy is C-pony van een jaar of 18. En Puzzle een 4 jarige D-pony.
Mandy was toen nog maar enkele weken bij ons. Maar ze was niet zo goed te been en ze lag het grootste deel van de dag neer.
De pony's liepen al een paar dagen samen en dat leek geen probleem. Tot de buren mij in paniek kwamen halen al roepend dat Puzzle, Mandy aan't vermoorden was en dat ik iets moest doen.
Hij was op Mandy gevlogen die neerlag en had zich vastgebeten in haar hals en trok haar op haar zijde en sleepte haar mee door de wei. Daarna is ze recht geraakt en gaan lopen en heeft hij haar de hele wei door gejaagd terwijl hij haar probeerde te bijten en schoppen. Achteraf had de pony pijnlijke open plekken op haar rug en hals, dus blijkbaar had hij zich niet ingehouden.
Mandy was ook helemaal in paniek.
Zodra ik de wei op liep, kwam ze achter mij staan en week niet van mijn zijde. En Puzzle bleef maar chargeren. Ik heb hem uit de buurt moeten houden met een tak en veel kabaal, tot ik Mandy apart kon zetten.
Enkele weken later liepen ze trouwens wel weer samen. (Niet dat ik ze samen had gelaten maar Puzzle liep alleen omdat Charly naar de hengst was en ik vond hem opeens bij Mandy in de wei, uitgebroken.) En sindsdien staan ze wel terug bij elkaar.

e m kraak schreef op woensdag 9 december 2009, 12:51:


Ok, is duidelijk...zo had ik het nog niet bekeken. Mijn Haf zal niet zeggen: O wat een kleintje, ik moet hier voorzichtig mee zijn...
Toch zag ik een ander vertederend beeld, van een kruising Haflinger/Arabier. Hij stond bij een mishandeld klein shetterd-hengstje, liet hij zich helemaal doen door de kleine. Deze grote loebas was erg dominant naar andere paarden toe (mijn haflinger heeft hij verschillende keren bijna verrot geklopt), maar met deze kleine Shet was hij heel zacht. Voor eten zou deze zwarte gemoord hebben, maar de kleine Shet stak z'n kopje in de ton en verdedigde z'n portie alsof z'n leven ervan af hing. De zwart stond erop te kijken en liet z'n pot afnemen, de kleine was dus baas...dit zou de Haf nooit toegestaan hebben, hij zou de kleine verrot geschopt hebben.

Geertje schreef op woensdag 9 december 2009, 13:03:


Dat staat in boeken én wordt geadviseerd door de vee-arts? Nadat het veulen ongeveer zo'n 14 dagen oud is, kan het samen met de merrie de kudde weer in.

Ans Jondral schreef op woensdag 9 december 2009, 13:03:


Amai, dat moet nogal een zicht geweest zijn...
Mensen zijn misschien soms wreed, maar dieren kunnen toch ook wel wreed zijn. Nu, meestal is dat omdat wij mensen, plots de samenstelling van een kudde veranderen, in de natuur heb je minder dat probleem, maar daar worden jonge hengsten wel hardhandig de meute uitgeklopt als ze teveel noten op hun zang hebben...

Elke ochtend, als ik mijn dog een paar YT's en jack russell's geef voor het ontbijt.
Puur natuur, levende have bij de dis.
Mind you! Alleen kleine hondjes die een goed leven hebben gehad. De zgn. gelukkige worstjes op pootjes met een rust-hap-rust einde

Anja Seijn schreef op woensdag 9 december 2009, 13:14:


Nog eventjes in het kader van kuddes en hengsten weer een domme vraag:
Ik heb twee groepen: een "groep" 1 ruin met 2 merries én 2 ruinen. Ze staan naast elkaar met een draad er tussen. Ze staan ook vaak bij elkaar bij het draad. De merries zijn van de ruin, als de dames teveel naar zijn zin belangstelling tonen voor de andere ruinen, worden de dames bij het draad weggehaald. De ruinen onderling neuzen met elkaar, showen wat, maar niets duidt op vijandelijk gedrag. Maar nogmaals de draad zit er tussen, hé?
Kan ik deze groep ooit bij elkaar laten lopen? O ja, ik heb ook nog twee shetjes (een merrietje en een hengstje), die hobbelen, als ze van mij mogen, door beide groepen heen ... dit terzijde.