Michiel schreef op zaterdag 12 december 2009, 11:14:
> Dan leg je wel een heeeel groot gewicht aan zomer/winter
> aanpassing van ons lijf.
Wat doet jou denken dat alle dieren om ons heen een duidelijk seizoensritme hebben maar mensen niet? Dat is net zoiets als vaststellen dat dieren voedsel niet verhitten maar mensen wel. Geen seizoensritme hebben is ook erg "ondierlijk".
> Ik eet rauw, ook omwille van een theorie, en dat is mijn
> experiment. Ooit begonnen daarmee door info over "instinctief
> eten". Argumenten die ik daar vond zijn oa. dat wij mensen 10
> miljoen jaar bestaan en pas de laatste 10 duizend jaar verhit
> zijn gaan eten. Ons lichaam is dus gevolueerd met rauw eten en
> die 10 duizend jaar heeft daar weinig aan kunnen veranderen. Er
> zijn aanwijzingen (ik ken de bewijzen niet) dat de grote en
> gezondheid van mensen door die overgang 10 duizend jaar
> geleden, toen de landbouw in zwang kwam, flink achteruit ging.
Ja, toen gingen we koolhydraten eten. Mensen zijn geen planteneters, dus logischerwijs was de landbouw een achteruitgang.
> De normale leeftijdsduur van mensen zou 120 jaar zijn en dat
De normale levensduur van mensen is absoluut geen 120 jaar, maar van nature slechts 40 jaar. Dat je bij die leeftijd geacht wordt al dood te zijn kun je afleiden uit tal van lichamelijke verschijnselen. De ogen zijn maar gemaakt om 40 jaar mee te gaan, na die leeftijd wordt de ooglens stug en kun je niet meer dichtbij kijken. Je gebit is rond die leeftijd van nature versleten (ok, met allerlei tandheelkundig gepruts kunnen we de boel nog wel rekken). Er ontstaan rugproblemen, de bespiering wordt minder, nakomelingen krijgen wordt (voor vrouwen) wat riskanter, de pigmentering van beharing laat het afweten, enzovoorts. Er ontstaan nogal wat problemen die totaal niets met voeding en levensstijl te maken hebben maar onmiskenbaar een oorzaak hebben in leeftijd. We waren nooit bedoeld om langer dan 40 jaar mee te gaan. Van nature zit onze taak er dan op, we hebben nakomelingen die inmiddels ook weer de vruchtbare leeftijd hebben bereikt.
Er bestaat inderdaad een zekere limiet rond de 120 jaar, dat is wanneer de celdeling definitief ophoudt. Dat is namelijk onze bescherming tegen kanker. Cellen kunnen zich een beperkt aantal keer delen, die limiet ligt normaal rond de 120 jaar zodat het geen belemmering vormt voor het bereiken van je normale levensduur. Gaan cellen zich ineens sneller delen, dan lopen ze tegen die limiet aan. Kanker krijg je dan ook alleen bij een opeenstapeling van fouten: je celdeling moet uit de hand lopen, en tegelijkertijd moet ook de regulering van je quota defect zijn geraakt. Gegeven het feit dat in normale omstandigheden dagelijks ongeveer 50 cellen een defect krijgen in de celdeling is het nog een wonder dat kanker gemiddeld behoorlijk wat jaren kost om het te krijgen.
Ook bij dieren zien je trouwens dat de "celdelingslimiet" ongeveer een factor 3 hoger ligt dan de normale geplande levensduur van het dier. Wat dat betreft klopt het prima dat mensen een theoretische levensduur hebben van 120 jaar en dus van nature gepland zijn om 40 jaar mee te gaan.
> Verder werd er beschreven dat alleen mensen gekookt eten en
> dieren niet,
Tsja, mensen zijn ook zowat de enigen zonder vacht, en zo zijn er nogal wat meer uitzonderingen. Het koken van eten maakt dingen verteerbaar die dat anders niet zouden zijn. Voor de rest wordt het vooral lekker gevonden. Echt veranderen doen voedingsstoffen er niet van. Je kan eten rauw eten, of gekookt. Mineralen blijven mineralen, koolhydraten blijven koolhydraten, en vetten blijven vetten. Ok, vitaminen houden niet van verhitting, maar als je er ondanks verhitting genoeg van binnenkrijgt is ook hier niets aan de hand.
De twee grootste verschillen is dat celwanden knappen (en dus meer voedingsstoffen prijs geven) en dat een aantal ziektekiemen de verhitting niet overleeft. Beiden eigenschappen lijken niet een bedreiging te zijn voor de gezondheid.
Maar ik ben er van overtuigd dat verhitten van voedsel voor je gezondheid niet hoeft. Ik eet eigenlijk ook niet zoveel verhit voedsel, zie ook niet zoveel in het "papperige" dat je daarna overhoudt. Hoewel rauwe eieren en aardappelen er bij mij ook niet zo in gaan.
> houden? En dan eten verhitten en onder een microscoop zien wat
> er van de cel structuur is overgebleven, eet smakelijk,
Tsja, kijk eens onder de microscoop hoe het eruit ziet als je erop hebt zitten kauwen? Misschien dus ook niet meer kauwen dan?
> Het is enkel cultuur dat we eten
> verhitten,
Wel opmerkelijk is dat dit in zowat alle culturen wordt gedaan, inclusief de "onbedorven" culturen, culturen die nooit of nauwelijks in contact hebben gestaan met andere culturen.
Een intrigerende theorie is dat van alle culturen alleen de culturen zijn overgebleven die voedsel verhitten, omdat die gezonder bleven.
Maar hoe dan ook, het is wel stof tot nadenken. Dat wij de enige soort zijn die voedsel verhit is onmiskenbaar waar.
Frans
"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."
Warboel
