Nils Vellinga schreef op zondag 13 december 2009, 20:29:


Morgen komt de dierenarts. Hij geeft mooi al zijn voetjes, maar je merkt dat hij pijn heeft aan linksvoor.

Nils Vellinga schreef op zondag 13 december 2009, 20:29:


Nee, alsjeblieft, niet laten snijden. Meestal is het na een week gewoon weer vanzelf over. Als je gaat snijden kan het ellenlange ellende geven omdat ze meestal veel te veel wegsnijden, en die zool moet dan allemaal weer aangroeien voordat het paard weer comfortabel kan lopen over onregelmatige ondergrond. Dat duurt al met al dan vaak echt veel langer dan wanneer je gewoon afwacht. Animalintex helpt naar t schijnt goed om t helpen doorbreken maar daar heb ik geen ervaring mee (anderen hier op t forum wel).

Wel in de gaten houden dat t been niet gaat opzwellen, zolang dat niet zo is hoef je niks te doen hoor..

Peter Donck schreef op zondag 13 december 2009, 20:01:


Wij. Het stikt daar van de Medronho's, op dit moment trouwens knaloranje bolletjes en hardstikke rijp. Vogels vreten zich een levercirrose aan die dingen!
Gezien de vele toiletjes woont er een vrij uitgebreide dassenfamilie en ook lopen er zeker wilde varkens rond. Ik zie het zeker niet als een vod hoor.
Gewoon een heerlijk stukje ongerepte natuur. Als je daar zit of loopt, hoor je alleen maar de grote spechten nieuwe gaten maken en allerlei vogelgeluiden.
Geen verkeer, helemaal geen mensen, geen huizen.... niets.
Je kunt het niet cultiveren, het is allemaal veels te steil. Maar waarom zouden we? Lekker laten wezen.... Neemt niet weg dat vroeg voorjaar we het hek open zetten en beide paarden wel toegang hebben tot dat stuk.

Hennie van Oosten schreef op zondag 13 december 2009, 10:21:


Leuke experimenten die.
Waar heb je deze info gevonden, Piet?
Ik heb ooit hetzelfde ongeveer uitgeprobeerd. Twee emmers en in de ene emmer twee en in de andere vijf appels gegooid. Telkens ik in gooide in eender welke emmer wilde Queenie er heen stappen. Uiteindelijk, nadat ik ze alle 7 gegooid had liet ik haar kiezen. Ze ging gewoon naar de emmer waar de laatste was gegooid, jammer voor haar, de emmer met twee appels. Toen ik daarna vier appels in die andere emmer gooide en daarna 1 in de emmer waar ze voor gekozen had in de eerste test, ging ze wel naar de andere. Maar hieruit kunnen zoveel conclusies getrokken worden natuurlijk. Toeval. Of ze werd meer door die ene emmer getriggerd omdat ze meer prikkels kreeg daar. Of ze verkiest de emmer links voor zich omdat ze dan tegen de regen in staat. Of omdat ze de andere vorige keer al had en zich herinnert zich dat er in de tweede emmer ook appels lagen.

Kan me voorstellen dat paarden wel het concept hebben van "x is meer dan y" maar of ze ook x en y kunnen optellen...? Waarom zou de natuur dat talent dan voorgeprogrammeerd hebben? Dat ze het verschil kennen tussen een beetje voedsel daar en veel voedsel ginds, kan ik vatten.

Is daar verder nog onderzoek naar gedaan?

Ik ben me momenteel aan het verdiepen in een experiment aan de universiteit van Gent waar ze vermijdingsgedrag bij dieren testen, vooral wat er voorafgaat aan vermijdingsgedrag, een niet-gedrag dat optreedt als bekrachtiger.

Nog zo veel te lezen, te doen, ...

Spirithorses schreef op zondag 13 december 2009, 16:47:

Ik heb weinig recht van spreken, maar ik dacht het zelfde.
Geen paard-paard probleem, maar een mens-paard probleem

Nils en Olly

Michiel schreef op zondag 13 december 2009, 17:51:


Kom ik toch weer terecht bij streekeigen
Granen - wortelen - knollen - zelfs fruit (appel) en groenten, allemaal bewaar produkten voor de wintermaanden.
Geen kiwi - avocado - sinasappel - banaan - of sla uit Tunesië


Nils en Olly

Wat denken jullie hierover?

Onze twee paarden, Queenie en Beereke (de shetlander) staan momenteel op een weide van 4 hectare en delen die nog met een derde lid, een muildier.
Queenie is, zoals ze overal al is geweest, weer de grote madamme in huis. Maar deze keer zet beereke de shetlander het muildier op zijn plaats. Soms als het te heftig wordt (muildier en beer kunnen fel uithalen, vooral de shet naar het muildier die het dan aftrapt) dan komt Q tussenbeide.
Die weide is verdeeld in 2 grote weides van 1 ha en 4 kleine weides.
Gisteren viel het me op dat de paarden het naar hun zin hadden en heel veel rond galoppeerden, de een achter de ander. Mooi om zien.
Er was geen angst, enkel sociaal spel tussen de paarden. Ik liep er tussen en filmde met mijn gsm. Opeens stond Queenie stokstijf stil, en ze briesde heel erg, alle lucht uit haar longen, zo leek het. Alsof ze ergens heel erg van geschrokken was en ze nu haar longen uitbriesde om het op een lopen te zetten. Zowat 1sec later volgde het muildier. Daarna gingen ze alle drie metee weer rustig grazen.

Heeft iemand een idee wat dit zou kunnen zijn?
Ik dacht eerst aan pure imitatie in dit sociaal spel, of is het totaal niet gedragsmatig maar fysiek? Of nog iets anders?