Cindy Helms schreef op maandag 14 december 2009, 8:03:
> Koen Theys schreef op zondag 13 december 2009, 22:04:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 december 2009, 21:54:

> elke seconde en mag niet met overtollige ballast met dit paard
> aan de slag. Tevens moet deze merrie meer energie kwijt kunnen
> geraken dan nu op deze moment. Maar dat kan niet met Katelijne
> in dit stadium.
Als je leven met je paard er zo uitziet is dit misschien het moment om keuzes te maken. Ik kan sommige reacties hier goed begrijpen.
Wat wíl je; heb je een druk leven en wil je een paard waarmee je een keertje per week lekker ontspannen kunt werken, die je gerust wekenlang kunt laten staan zonder dat het paard er druk of baldadig van wordt. Of wil je echt Tijd vrijmaken en geicht met een paard aan de slag gaan om zaken op te lossen en omdat dat paard dat echt nodig heeft. Voel je je aangetast in je basisveiligheid, is het vertrouwen weg, of durf je er wel aan te gaan staan?
Dan nog lijkt me dit een paard dat veel werk/aandacht/training nodig heeft om (weer) tot een goede communicatie te komen. Heb je dat in huis, Katelijne, kun je dat je paard bieden, kun je het jezelf bieden zonder in de knoop te komen omdat-je-eigenlijk-geen-tijd-hebt maar jezelf verplicht voelt tegenover het dier (zo'n dier voelt dat ook). Is het paard misschien niet wat 'veel' voor je, had je je het anders voorgesteld?
Moet je dáár niet eerst gaan zoeken?
Vervolgens ga je kijken hoe je eea kunt invullen: Iemand zoeken die jou kan begeleiden, samen met je paard. Maar dan moet je er een aantal keren per week op kruipen en dat stuk aangaan. Of laat je je paard trainen in de hoop het te kunnen verkopen en een ander paard te kopen waarmee het wellicht meer klikt. Beide oplossinggen zijn volledig gerechtvaardigd.
Maar het zijn weer die keuzes waar een mens tegenaan kan lopen.
groet, Pien