Katrien Imbrechts schreef op maandag 14 december 2009, 11:56:


Het raakt een beetje off-topic, maar wou hier even op inpikken.
(Katelijne heeft er niets aan, haar wens ik een goede
begeleiding, veel sterkte en lef. Haar keuze is gemaakt : ze
wil er voor gaan)
Ik zit zelf ongeveer in hetzelfde schuitje.... kortweg: mijn
vertrouwen is zo erg geschonden, dat ik enkel nog op mijn paard
ga zitten omdat ik vind dat dat MOET. Ik heb er geen plezier
meer in, en dit is een vicieuze cirkel.
Uit mijn ervaring met honden, heb ik geleerd dat eens het
vertrouwen tussen dier en baas weg is, dat het dan meestal
finaal om zeep is.
Mijn persoonlijke grens, zowel in zelfvertrouwen, kunde (of
onkunde) en vooral ook (niet onbelangrijk he mensen, over dit
detail spreken jullie bijna niet) in budget om nog verdere
hulp/begeleiding/training te kunnen betalen, is eigenlijk
bereikt.
Het enige wat ik (tegenover dit paardje) nog overheb is
schuldgevoel. het paard zelf is daar niks mee. Ik droom ook
van een leuke, vooral ontspannen buitenrit..... die ik dan af
en toe (gelukkig) wel maak met het paardje van mijn vriend.
Ik ben elke dag 2 keer tussen onze paarden op de wei, niets
maakt mij gelukkiger..... soms moet ik mezelf eraan herinneren
dat ik met paarden houden ben begonnen omdat ik graag
paardRIJD. wat het laatste jaar een rariteit geworden is.....
In mezelf weet ik wat ik moet doen, lig enkel nog in de knoop
met mn emoties én het feit dat een nieuwe thuis vinden ook niet
simpel is.... ik twijfel nog om hier een advertentie te zetten,
omdat ik niet veel zin heb in kwetsende reacties.
Katrien

Els Kleverlaan schreef op maandag 14 december 2009, 14:35:

Begrijp ik nou dat inuline en insuline hetzelfde is? nee toch!...
Moek mijn schoolgeld terug gaan halen vrees ik....


Ja , daar kan je best gelijk in hebben , ik weet niet meer dan wat er in de link geschreven staat , en jij bent er nu zo mee bezig!!!
Schrijf maar lekker door , is super interessant allemaal!!!!


Gr Esther