jennet schreef op dinsdag 15 december 2009, 9:38:


Het laatste boek van Mark Rashid: Whole Heart, Whole Horse: Building Trust Between Horse and Rider
http://www.amazon.com/Whole-Heart-Horse-Building-Between/dp/1602396701/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=books&qid=1260910832&sr=1-1

Regelmaat is erg belangrijk, wordt daarin oa. uitgelegd. Mark Rashid heeft jaren op grote boerderijen met koeiendrijvers gewerkt en stond stom verbaast toen hij de paarden problemen van recreaties rijders tegen kwam op zijn eerste clinics. Zijn analyse was vaak, een groot gebrek aan regelmaat!

Voor mij is dat 3 maal in de week op pad gaan voor een uur of twee drie. Onze paarden zijn verschillend in problematiek maar dat maakt voor de te volgen regelmaat niet uit. Wat je doet in die regelmaat maakt ook niet zo veel uit, gewoon je eigen persoonlijke regelmaat. Ik ga uit de wei altijd naar een vaste plek voor poetsen. De voeten uitkrabben altijd op de hoef standaard omdat ze er zo'n moeite mee had tijdens bekappen. Niet vandaag dit en morgen dat. Nee altijd naar buiten, ze was onbeleerd en totaal onervaren met alles toen ik haar kreeg. Eerst maanden wandelen en daarin wel veel variaties, die lijken op hoe ik later ook graag wil rijden. Dan naast de fiets voor spieropbouw. Daarbij de hele zadel opbouw tot en met berijden. Naast een bankje stil staan voor het opstijgen. Met geduld en tijd alles opbouwen, vertrekken vanuit wat goed gaat, en dan weer iets erbij totdat je paard er aan gewend is. Bekijk het zo, wat Eddie in een maand doet, dat kun je zelf in een jaar. En dan heb je veel ervaren samen, ben je helemaal op elkaar in gespeeld ken je elkaar door en door. En dan weet je vòòr elke stap al of het een succes wordt en wat de volgende stap zal zijn. Het gaat dan met pieken en dalen, en altijd met een stijgende lijn, en dat is juist zo leuk. Ik hoop wel dat je een mooi afwisselend buitengebied hebt. En 1 maal per week met 2 paarden op pad bevat mij ook heel erg goed.

Groet, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 15 december 2009, 22:18:


Heej bedankt Michiel. Ow dat Engels moet ik me wel doorheen bijten mmmm. dan. Lijkt wel weer een baby, rust reinheid en regelmaat!
Ja wandelen gaat steeds beter, we gaan dat van het weekend uitbreiden en dan behoorlijk. Doe dat nu samen met mijn man want in mijn eentje vind ik dat nog even niks maar dat gaat ook komen zo we n u bezig zijn. Heerlijk he? Hihihi, als we maar naar buiten kunnen en lekker een rode dopneus halen. Ik moet zeggen dat nu na een aantal keer ze al niet eens meer perse moest eten maar liep te genieten en te kijken van hehehe, mag ik ook uit de wei. Ja en dan heb je zelf rust en dat slaat gelijk over he?
Ik wist niet dat regelmaat zo belangrijk was eigenlijk moet ik zeggen.
Wennen ze daar wel niet teveel aan??

jennet schreef op dinsdag 15 december 2009, 22:44:


Als je geen opbouw nastreeft, dan alleen kan regelmaat te veel worden. Zoals het paard van de karreboer. Mijn opbouw is gericht op alles kunnen, maar wel vanuit regelmaat alles opbouwen. En de grenzen/beperking van dit "alles kunnen", ligt dan vooral in mij en niet in mijn paard. We zien wel waar we eindigen ooit ergens

marianne laenen schreef op dinsdag 15 december 2009, 22:18:


Super lief Welshje, maar kindje van 3(!). Ik vind dat doodeng, pony's zijn geen speelgoed!

Anja Seijn schreef op dinsdag 15 december 2009, 20:21:


En groenten.. en fruit.. , Géén emmers, maar een handje!
eigenlijk geld dat ook voor dat snoeihout!


Nils en Olly

e m kraak schreef op zaterdag 5 december 2009, 15:11:


Frans is absoluut niet muizen aan t vangen, hij zou t niet moeten wagen. Ik ben namelijk net een muis aan t trainen Haha, er is een hele brutale in onze werkkamer, die kwam steeds dichterbij. De katten zijn er een keer niet voor de verandering dus dat zal muisje wel prettig hebben gevonden. Ik was benieuwd hoe stoer hij is en ik heb m al redelijk tam gemaakt en hij heeft inmiddels vier keer een pinda uit mn hand gepakt! Zo cute Ik wilde hem de derde keer een stukje over mn vingers laten lopen om de pinda te krijgen, die valserd ging eerst mooi in die vingers bijten hahaha (wel heel zachtjes trouwens, gelukkig...) Nu wilde ik er net een foto van gaan maken maar nu komt ie niet meer, ik denk dat hij vindt dat ie wel genoeg voorraad heeft Wel erg leuk eigenlijk, zo'n huismuis. Wie kent dat, dat ze zo stoer zijn dat ze gewoon uit je hand durven te eten (voor de duidelijkheid: het is een wilde, niet gesocialiseerde muis maar hij is ons wel al langer gewend want ik hoor hem al veel langere tijd ritselen).