e m kraak schreef op woensdag 16 december 2009, 23:18:
> Anja Seijn schreef op woensdag 16 december 2009, 22:49:
>
>>
>> Nou, Michiel, ik weet het niet hoor ... ik denk dat wij mensen
>> het veel gecompliceerder maken dan het voor paarden is.
>> Paarden leven in het hier en nu, morgen en gisteren bestaat
>> niet voor ze. Tenminste dat kom ik in heel wat boeken tegen.
>
> Pff, ik kom in heel wat boeken tegen dan god (welke god dan
> ook, ik discrimineer niet
) bestaat....
Ja, die boeken heb ik vroeger ook moeten lezen. Maar dat God bestaat noemen ze een geloof. Je gelooft of je gelooft niet, om jou moverende redenen of ideeën of gedachten of omgeving of ... vul maar in ... Ik had als kleuter al een vreemde kijk op het Adam en Eva verhaal. Inmiddels is ook bekend dat de zogenaamde Bijbel door de vroegere machthebbers substantieel is aangepast want het volk moest een worst voorgehouden worden om onder bedwang te kunnen worden gehouden. Tja, wat geloof je dan?
Wat ik van deze site begrijp, correct me if I'm wrong, is dat wij mensen menselijke eigenschappen toekennen aan onze paardenvrienden. Paarden denken dit, paarden denken dat ... en dan heb ik het nog maar niet over menselijke karaktertrekjes die wij vrolijk op het arme dier loslaten.
Of mijn Jeen gedachten heeft over de toekomst, shoot me ... Of hij gedachten heeft over het verleden, dito antwoord. Wel dat hij plaatsen, gezichten, gebeurtenissen kan "herinneren" op het moment dat hij deze real time on line binnen krijgt. Dat verklaart waarom hij een periode schrikkerig was op één bepaalde plek in de bak. Ooit een keer geschrokken van iets, wat mij niet was opgevallen, én keer op keer op die plek schrikkerig. Opgelost door tijd uit te trekken, samen met het paard die plek maar eens bestudeerd en tot de conclusie laten komen "nope, nothing niets aan de hand". Geen last meer, dus beeld is gewist voor een positief beeld. Trauma's bij paarden zijn "verkeerde" plaatjes die keer op keer bevestigd worden. Zet er een mooi plaatje overheen dan is er ook geen trauma meer. Denk ik hé, ben geen prof en zeker geen expert, maar heb wel twee paarden die meer slaag dan vreten hebben gehad en toch geweldig lieve dieren zijn geworden. Hoe? Door aandacht, door plaatjes te vervangen. Ik kan natuurlijk die vreselijk kerel uitnodigen om eens op bezoek te komen, denk zeker te weten dat ze daar direct negatief op reageren. Doe het niet. Dat was toen, verleden is dood én begraven. Ook voor mensen geldt wie continue naar het verleden kijkt, staat met zijn rug naar de toekomst. Nee, die paardenjongens én meisjes zijn zo gek nog niet
>> Als ze schrikken, gevaar zien, dan reageren ze instinctief
>> "vluchten of als maaltijd dienen". Volgens mij is er niet veel
>> meer dan dat hoor. Ik denk dat wij mensen te veel denken en
>> zeker voor anderen!
>
> Definitie van "instinct" graag?
Een instinct is een soortspecifiek en erfelijk vastgelegd gedragspatroon, waarbij ervaring of leren geen rol speelt. Het instinct van een levend organisme is genetisch vastgelegd, waarbij specifieke actiepatronen (stimulus-respons) optreden als een gebonden keten van reflexen (Eng: fixed action patterns), bijvoorbeeld de reacties van een spin op specifieke trillingen in haar web. Ook het bouwen van een spinnenweb is een zeer goed voorbeeld van instinctief gedrag.
In de literaire betekenis is een instinct een onbewuste aandrang of een voorvoelen van gebeurtenissen en kan het beschouwd worden als een primitieve (dierlijke) vorm van intuïtie. Bij een instinct is sprake van een resulterend gedragspatroon (voorbeeld:instinctief draaide hij zich om en hief hij de armen op). Bij intuïtie wordt meer gedoeld op het innerlijke gevoel.
Bron: Wikipedia
Let even goed op: .... waarbij ervaring of leren geen rol speelt
Warboel
