Jasmijn Wauters schreef op zondag 20 december 2009, 14:22:


tja daar sta je dan
met je rijvlees van onder je kont geschoten
treurig wachtend op dat slachtveld
tot je lieve vijand je een kopje kleiner maakt

Ans Jondral schreef op maandag 14 december 2009, 12:24:

Hamai, wat mijn 'vraag' allemaal niet losbracht , ik probeer de nuttige tips die me verderhelpen eruit te halen, wat yep voor wie het nog niet doorhad, ik kies er duidelijk voor om samen met mijn paard verder te werken
en wat ik eigenlijk probeer te doen, is gans het 'plaatje' in beeld te brengen en een 'constructief plan' uit te werken zodat we stap bij stap kunnen groeien....zo maar opgeven...'no no'
Ik pik de mail van Ans er even uit om op te reageren, omdat ik dit sterk herken....ook mijn paard is veel 'moeilijker' tijdens de zomerperiode bv. als ze 'onafhankelijker' op de weide staat met haar kudde, dan als er meer 'staltijd' komt bij kijken....een duidelijk verschil, zo ook met stages op verplaatsing, de meeste paarden 'groeien' progressief tijdens die periode, zij wordt moeilijker naarmate de tijd verstrijkt....er komen andere invloeden en daar zit zeker, ook al is het maar voor een stukje, de 'opbouw van nieuwe connecties' met andere paarden tussen....
Dat ik daar moet bovenstaan als ruiter en dat zij haar 'alpha' roep moet lossen als ze met mij werkt en dat enkel ik hiervoor kan voor zorgen (las dit denk ik via Spirithorses) daar ben ik het volledig mee eens....maar dit is niet altijd evident....en hiervoor zal ik ook aan mijn rijtechnische bagage werken....want zij vraagt afwisseling en uitdaging....en 'haar knopjes' zitten perfect
Het is niet dat ik 'totaal geen ervaring' heb....reed al met verschillende paarden'typen', maar met haar is het zo anders....
Er zijn ook tijden dat het beter ging en ik probeer uit te zoeken waarom dan wel of net niet....samenrijden met andere paarden in choreografieën doet ze erg graag, maar en nu komt ie....soms werkte ze fantastisch mee, andere keren ontplofte ze......na een tijdje kwam ik erachter hoe dat komt....dat bepaalde posities ten opzichte van andere paarden binnen deze choreo haar stress gaven, andere niet..Zo net met buitenrijden in groep....gevaarlijk als je niet beseft wie je onder je hebt en dit meen ik, heb het nog gedaan, ook hier speelt de positie ten opzichte van de anderen en ze twijfelt niet, voor je het goed en wel door hebt, heeft ze al beslist, je krijgt geen tweede kans...
Yep Eddy, voor jou zou dit geen probleem zijn, dat weet ik, maar ik moet voor mezelf realistisch zijn en ook denken aan mijn veiligheid....we werken daar naartoe en ooit weet ik dat het zal lukken. Ben trouwens je tips niet vergeten en als we in de buurt zijn....zeker
Sas begeleidt me nu, ze kent haar ook erg goed en we zien de vooruitgang al weer.
Ik besef maar al te goed dat ik met dit 'niet - doorsnee' paardje meer dan dikwijls 'een spiegel' zal nodig hebben en die zal ik dan ook telkens weer opzoeken om verder te geraken......

Katelijne

*The Horse - Ronald Duncan °1954*

"Where in this wide world can man find nobility without pride,
Friendship without envy,
Or beauty without vanity?
Here, where grace is served with muscle
And strength by gentleness confined
He serves without servility; he has fought without enmity.
There is nothing so powerful, nothing less violent.
There is nothing so quick, nothing more patient."

sieg heil!!
digitale oorlog

een verkeerde scheet
veroorzaakte frustratie en leed

epische sprong
in het ijle
helaas

geschiedenis leert
zinloze strijd
dat altijd tegen ons keert

Duyck Katelijne schreef op zondag 20 december 2009, 14:39:


Katelijne, ik wens je héél véél succes en hoop dat je hier af en toe je vorderingen of ervaringen wilt delen. Ik vind het bijzonder boeiend en leerzaam om te lezen hoe je met dergelijke problemen om gaat. Respect hoe je aan het zoeken bent naar antwoorden en oplossingen!

Tik tak torretje
Mijn Goke heeft een snorretje

Waar gaat dit over?

Maria Delavega schreef op zondag 20 december 2009, 15:06:


die zich altijd tegen ons keert...

Maria Delavega schreef op zondag 20 december 2009, 15:18:


O je bedoelt er zo eentje waar een dove ook nog wat aan heeft?

Anja Seijn schreef op zondag 20 december 2009, 15:22:


Tja, zo iets...

een interessant gegeven voor mentale begeleiders-mensen, die hebben weldra een kluif vol aan via PN-gekwetste leden. Misschien daarom rijzen ze hier als paddestoelen uit de grond. Om ons MENTAAL weer op te bouwen.
Ik moet zeggen, digitale kritiek, voor ieders ogen te lezen, komt erg hard aan. Ik ben er ook nog altijd niet over.
Heeft dat te maken met eigen zwakte of eerder zwakte van de uitgever? Ik ben er nog altijd niet aan uit...

Maria Delavega schreef op zondag 20 december 2009, 15:35:


Eigen zwakte, denk ik. Bedoel, als ik eens wat lees wat ik niet prettig vind, haal ik 9 van de 10 keer mijn schouders op. Of het moet van mensen komen die ik ken én aan hun mening/kritiek waarde hecht. Ja, dan lees ik en denk ik na over wat er geschreven wordt. De rest, het zal wel! Ik neem het niet te zwaar en je zou het misschien ook niet zo zwaar moeten nemen. Het is niet op leven en dood en er zit ook op je PC een knop hé? PN-gekwetste leden? Mentaal weer opbouwen? Persoonlijk vind ik dat een klein beetje overdreven, maar hee ... dat vind ik persoonlijk hé?

Anja Seijn schreef op zondag 20 december 2009, 15:43:


Is maar een grapje, bij manier van spreken dan

Maria Delavega schreef op zondag 20 december 2009, 15:46:

Ik las erover...als die mens nu juist eens jouw ideaal is en je juist heel erg veel waarde hecht aan wat die zegt? Beetje persoon waar je erg naar opkijkt?

Hier ook eentje die dampig wordt, maar dan voornamelijk in de zomer. Warme dagen zijn funest voor hem. Helaas heeft hij dan regelmatig hoestaanvallen ( allergische reactie op iets) waardoor de Ventipulmin niet meer voldoende werkt. Als je dit te lang achter elkaar geeft werkt het niet meer goed. Mijn veearts zegt juist dat je hem maximaal 10 dagen moet geven. Niet korter omdat het dan niet werkt, maar dus ook niet te lang. Vandaar dat hij elk jaar aan de Pretnison moet, waar ik ook niet blij mee ben. Maar volgens de veearts zit er niks anders op. Elke flinke hoestaanval beschadigd zijn longblaasjes waardoor de capaciteit van zijn longen steeds minder goed wordt. Volgens hem blijft dan alleen de Pretnison over om daadkrachtig op te treden.
Het is echt heel sneu om te zien. Ik heb probeer hem een beetje te helpen door het maken van een hoestdrank, of het geven van spul tegen hoesten van Groene Os (ben ff de naam kwijt).

Groetjes Jolanda

Duyck Katelijne schreef op zondag 20 december 2009, 14:39:


Ook veel succes van mij toegewenst. Hopelijk heeft ze niet teveel tips toegefluisterd: 'hoe word ik alfa merrie' in de oren van haar buurvrouw...

Maria Delavega schreef op zondag 20 december 2009, 15:54:


Ja dan kijk ik er anders naar. Maar als het zonder respect naar de ontvanger is geschreven, dan is hij/zij plots mijn ideaal niet meer. Kortom, van kritiek kun je leren, van onbeschoft en beledigend gedrag totaal niets. In dat laatste geval haal ik dus altijd mijn schouders op. Het zegt meer over de ander, dus ook over je grote voorbeeld, dan dat het over jou zal zeggen.