Britt Claeys schreef op maandag 21 december 2009, 21:43:
> Cindy Helms schreef op maandag 21 december 2009, 16:46:
>
>> Tja, sommigen weten reeds al waarom ik weer ganse dag achter
>
> Oh ja, of mijnen totter van de week. Ik lag in de sneeuw en
> Jean ging voor mij een portie rollen. Toch net iets anders maar
> ik vond het wel lachwekkend
Haha, wat grappig.
Sommige paarden hebben inderdaad wel humor.
Ik had vroeger een shetje, Lolita. Die haalde altijd nogal stoten uit.
Zo was ik haar hoefjes eens aan het bekappen en ze was maar 90 cm groot, dus ik zat op mijn hukken. Ik verloor wel vaker mijn evenwicht. Maar één keer was ik met een achterhoefje bezig en gaf ze mij een duwtje. Ik ging languit op mijn rug. En die pony vond er niet beter op om bovenop mij te komen zitten met haar kont. En ze bleef nog zitten ook. En terwijl ik haar opzij probeerde te duwen, kijk ze mij aan met zo'n 'Hey, wat doe jij daar"-blik. Gelukkig dat die pony niet zo zwaar was.
Die pony ontsnapte ook altijd in de winter. Ik had al de hele wei gebarricadeerd maar toch slaagde ze er altijd in om er vandoor te gaan.
En je kon zo aan haar smoeltje zien wanneer ze dat van plan was. Als ik van de wei naar huis ging, dan bleven de paarden altijd nog even bij de draad staan, Lolita van voor. Daar bleef ze dan braaf staan wachten, terwijl ik haar probeerde wijs te maken dat ze het niet hoefde te wagen en dat de wei ook leuk was.
Ik draai mij om en loop naar de auto en wanneer ik bij de auto aankom, staat die pony naast mij.
En Puzzle, die heeft ook humor. Die loopt altijd achter mij aan als ik op de wei ben. En ik heb steeds een schoudertas bij. Voor één of andere reden is Puzzle gek op dat ding. Als ik dan door de wei loop met hem achter mij aan, gebeurt het dat hij plots die schoudertas vastgrijp (die ik meestal half op mijn rug draag.) en dan blijft hij staan. En ik heb dat natuurlijk niet door en blijf doorlopen. Dan lig je er bijna. En nu met al die sjaals, vindt hij het ook heel leuk. Met een beetje pech grijpt hij het vast en wil ermee gaan lopen, alleen vergeet hij soms dat er nog een mens aanhangt.
Elke, de DA, is trouwens één van zijn grootste slachtoffers.
Die kwam vorig jaar het paard van een vriendin schetsen en chippen enzo. En Puzzle liep bij dat paard op de wei. Eén van die papieren was ingevuld en Puzzle vond het blijkbaar leuk om dat papier weg te ritsen en ermee vandoor te gaan. Hij heeft de hele wei rondgelopen met dat ding in z'n mond. (En eigenlijk wil hij dan dat je hem komt vangen
) T'was naar't schijnt niet zo bruikbaar meer achteraf. (Ik vind het nog steeds jammer dat ik er niet bij was, maar ik kan me zo z'n hoofd voor stellen wat hij er dan bij trekt.)
En de vorige keer dat er sneeuw lag, had hij haar ook liggen. Elke was eerst nog tegen mij aan't vertellen dat het toch echt ni leuk was met die sneeuw en dat alles direct nat werd, haar schoenen etc... Ze kwam voor een ander paard, doet haar handschoenten uit en legt die ergens opzij aan een paaltje zodat ze droog blijven. Maar Puzzle huppelde daar dus ook rond.
Tegen dat ze haar handschoenen terug wilde aandoen, had hij ervoor gezorgd dat ze uitgebreid in de sneeuw waren gerold en dat er niks droogs meer aan was.
En Puzzle stond er naast, 'Zo, klaar!' leek hij te zeggen.
Grapjas...
Warboel
