Marlies Sanders schreef op dinsdag 22 december 2009, 17:23:


Ja, ik snap t ook niet hoor, die problemen met het voeren van het chelaat. Zoals jij het beschrijft heb ik het de meest kieskeurige madam laten eten..

Ik laat de grasbrok dan trouwens helemaal weken zodat het uit elkaar valt en als het ware weer gras is geworden. Daar de chelaat doorheen. Paarden komen dan naar je tóegerend hoor, als ze je zien aankomen met hun grasbrokhapje.

Het mooie van chelaat is dat het op een andere manier (aan aminozuur verbonden) binnenkomt en daardoor niet of iig minder afhankelijk is van de calciuminname. (zou leuk testje zijn voor jou, Christel..)

Daarnaast mag je eigenlijk niet zoveel oxide voeren als eigenlijk gewenst zou zijn omdat dit dan weer nadelige gevolgen heeft voor het lichaam, die gevolgen heeft chelaat niet.

Piet schreef op dinsdag 22 december 2009, 16:26:


Hele dag de postbode in de gaten gehouden , maar hij heeft geen dvd's achter gelaten
....zucht....
Moet het doen met de verhalen van mijn medecursisten...

Gr Esther

Martina schreef op dinsdag 22 december 2009, 15:01:


Mooi dat jullie dat hier opschrijven. Meer met Minder Inderdaad, als iets heel snel teruggroeit nadat je het hebt weggehaald: laten zitten. Verder zo weinig mogelijk maar zo veel als nodig doen.

Het ultieme natuurlijk bekappen is helemaal niks meer zelf te hoeven doen. Hoe meer je zorgt voor harde ondergrond en stenen, hoe meer je dat realiseert en hoe beter je bezig bent

Frans Veldman schreef op dinsdag 22 december 2009, 13:38:


Waar schrijf ik dat dit de redenen zijn waarom ik mijn paard 's nachts binnen zet?
Wat ik schreef was alleen reactie op Pien haar idee dat dat mijn paard haar 'kwaaltjes' allemaal stal gerelateerd zijn.
Dus waar jij bovenstaande rijtje haalt.
Ik heb helemaal geen redenen aangehaald waarom ik ervoor kies haar te laten staan waar ze staat. Daar ging ik namelijk niet op in gaan, weet je nog?

Wat die modder betreft. Mijn paard heeft toen ze jong was haar spronggewricht zwaar beschadigd, als het ware uit elkaar getrokken/verdraaid waardoor een gewrichtsband is afgescheurd en enkele botfragmentjes losgekomen. Dat schijnt een blessure te zijn die wel vaker wordt gezien en dan vaak te maken heeft met (diepe) modder.
Voor jou misschien hypothetisch, voor mij echter realiteit.
Dat ik niet de pech ga hebben om 2 keer de loterij te winnen is trouwens ook niet waar. Omdat mijn paard dus die gewrichtsband mist, wordt haar spronggewricht aan de binnenzijde praktisch alleen door littekenweefsel bij elkaar gehouden, wat veel kwetsbaarder is en snel kleine beschadigingen oploopt. Ik mag haar bijgevolg helemaal niet over zware bodems laten lopen.
Ik ben dan ook erg voorzichtig met zware pistebodems maar ook met modder etc...

Mijn paard loopt overdag inderdaad op een stukje bos-land waar de modder in de slechtste omstandigheden nog altijd minimaal is. Maar dat stukje hoort bij een kleine privéstalling waar ze gestald staat, daar zou ze 's nachts niet buiten kunnen blijven. Aanvankelijk hebben we dat trouwens wel geprobeerd; zij 's nachts buiten en haar vriendje binnen. (want dat wil zijn eigenaresse absoluut zo.) Maar dat was geen succes. Beiden paarden waren erg onrustig als ze elkaar niet konden zien.

Hallo,
Mijn locatie Horseman's Retreat in Oostburg is beschikbaar voor ondernemende mensen die in Natural Horsemanship een bedrijf willen beginnen, maar zelf geen locatie hebben. Kijk op mijn website www.horsemansretreat.nl
Met vriendelijke groeten,
Eddy Modde

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 22 december 2009, 17:36:

We hebben hier een vrij lang tegelpad in gebruik bij de "strijd tegen de wintermodder". 1 van de 2 sjokt daar altijd relaxt overheen. Ik hoef aan zijn voeten zo goed als nix te doen. Eens in de zoveel tijd ff mustangrolletje bijwerken. De ander landt altijd bij alle voeten op z'n hielen (met blote oog zichtbaar ), ook als hij relaxt sjokt... bij hem heb ik ietsiepietsie meer werk hihi.

Martina schreef op dinsdag 22 december 2009, 17:51:



Goed is dat he. Zo hándig ook.

Wij hebben dit jaar voor het eerst bij de groep die achter staat een vrij groot deel betegeld (om de hooimachine heen). Daar staan ze nu het meeste op, en lopen ze veel overheen. Erg leuk om te zien dat de hoefslijtage dan direct zo is dat ik maar weinig hoef te doen. Kwartierboogjes zijn belangrijk, die slijten ze er niet in en anders krijgen ze toch echt flares in de kwartieren. Verder alleen een beetje afronden en ik doe de steunsels zo dat die niet meer druk krijgen dan de zool.

Echt heel handig, zoveel mogelijk verharden. Weg met de modder en weg met veel moeten bekappen (bweeeeh, ook weg met spierballen na ja, poepscheppen is daar ook goed voor hahaha )

sandratien2 schreef op dinsdag 22 december 2009, 17:08:


Ik weet niet wat dit voor statistiek was, maar gebruik even je gezonde verstand.
1 )Verreweg de meeste websites zijn klein, en staan bij een provider waar ze 1 computer delen met veel andere websites. 1 computer is voor wat betreft energieverbruik niets vergeleken met een auto.
2) De prive-computer wordt niet alleen gebruikt om te internetten. Vaak gaat dit "ten koste" van de TV, die van oudsher ook een aardige energieslurper was. Steeds meer mensen internetten trouwens vanaf een laptop, die erg zuinig zijn. De grootste stroomverbruiker was de monitor, maar die is inmiddels veelal vervangen door een zuinige "flat-screen".
3) Internet maakt heel wat autogebruik overbodig. Als we alle emails per post zouden moeten versturen dan zouden er heel wat extra vrachtwagens moeten rijden.
Winkelen per internet scheelt ook enorm veel autogebruik. Als ik voor alles wat ik tegenwoordig koop zelf naar de leverancier had moeten rijden om het te kopen, dan zou ik jaarlijks heel veel extra kilometers moeten rijden. Tuurlijk, het wordt bezorgd. Maar dat is veel efficienter: vaak krijg ik meerdere pakjes tegelijk, afkomstig van meerdere leveranciers. En die vrachtwagen rijdt dan niet terug naar huis, maar levert eerst nog veel meer pakketjes af.
4) De energie die je PC verbruikt krijg je terug als warmte. In de zomer ongewenst, maar in de winter scheelt het wel gas. De kamer waarin onze website staat en onze "werk-pc's" hoeven we bijna nooit te verwarmen. Ik heb pas twee weken geleden de waakvlam van de gaskachel aangedaan.

Uiteraard, als je dit alles vergeet, en alleen kijkt naar het stroomverbruik per gezin, dan slorpt de "ouderwetse" PC een behoorlijk percentage op van de dagelijkse gebruikte hoeveelheid stroom.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Piet schreef op dinsdag 22 december 2009, 15:43:


lol! rofl! lol! rofl! lol! rofl! lol! rofl! lol! rofl! lol! rofl!

e m kraak schreef op dinsdag 22 december 2009, 18:15:



whip! whip!

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 22 december 2009, 17:59:

Heb ik ook iets op gevonden Check: http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?parent_id=1129 hahaha....

Ilona Kooistra schreef op dinsdag 22 december 2009, 16:57:


Afgelopen week schrok ik ook toen onze Dragon stond te rillen in de sneeuw terwijl hij vorige jaar -18 in de sneeuw ook goed heeft doorstaan. De pension houder zei dat hij net water had bijgevuld en dat Dragon misschien net heel veel koud water had gedronken dat hij daarom misschien aan het rillen was.
Zou dat kunnen ? Een uurtje later ben ik gaan kijken en was het over... gelukkig maar.

andrea en ariel schreef op dinsdag 22 december 2009, 18:26:


Dat zou heel goed kunnen, lijkt mij. Heb ik ook wel eens, als ik veel koud water heb gedronken, dan krijg ik het daar echt koud van (goed voor de energieverbranding, haha, kun je meer eten zonder dik te worden )

Je kunt in zo'n situatie natuurlijk ook denken: "oh nee, hij moet een deken op". Als je dat dan direct doet heb je er weer een paard bij 'dat niet zonder deken kan'.

Idem voor paarden die niet genoeg hooi krijgen, als het hooi op is tijdens koude (nat + wind) dagen, dan kunnen ze ook gemakkelijk gaan rillen. Meer hooi geven is het antwoord, niet een deken opleggen want het is best lullig als je de temperatuur niet meer optimaal zelf kunt regelen als paard zijnde..

Toevallig hoorde ik dat vandaag nog iemand zeggen dat ze een schuilstal hebben voor de paarden maar ze gaan zelfs tijdens de sneeuw niet erin.
Die van ons hebben geen schuilstal maar een stel bomen, en als het echt heel slecht is staan ze met z'n zevenen naast elkaar <lekker warm>

Raymonde schreef op dinsdag 22 december

Iedereen is wel eens onzeker en dan is het de kunst om de juiste mensen om raad te vragen ! Bij ons in de omgeving zijn geen mensen die de visie van "paard natuurlijk" volledig delen dus als we dan onzeker zijn dan bellen we of emailen we met Piet en die heeft ons al vaak bijgestaan.
Dank zij deze site zullen steeds meer paarden gelukkig worden !
De beste wensen voor 2010 !