Rianne94 schreef op zaterdag 26 december 2009, 19:28:


Erg lastig wanneer je hiermee geconfronteerd wordt, maar ik denk dat er méér aan de hand is dan alleen "slechte besturing" Je schrijft dat ie grondwerk perfect doet, dus de signalen kent hij. Je geeft waarschijnlijk tegenstrijdige signalen wanneer je met hem buiten rijdt, misschien ben je toch, onbewust, gespannen. Of je paard vertrouwt je niet helemaal als "leider" wanneer je op hem zit, want wanneer er iemand mee loopt, gaat alles goed. Of het komt dan omdat jij meer ontspannen bent, of je paard vertrouwt op diegene die meeloopt. Zomaar wat ideeën van mij. Heeft je paardje misschien een ander paard waar hij zo gehecht aan is dat hij daar niet bij weg wil? Of is er ooit iets "engs" gebeurd tijdens een rit? Dit zijn situaties waar je alles moet analyseren, niet alleen denken in termen van "ligt het aan het halster" oid. Ik ben benieuwd hoe je het gaat oplossen!! Succes!

Ans Jondral schreef op zaterdag 26 december 2009, 19:32:


Wat intens verdrietig, je hebt haar vrij gelaten om toch nog 100% paard te kunnen zijn het mocht maar van zo'n korte duur zijn. Misschien te verwachten, met haar verleden, maar zo cru.................ze had zich geen beter vriendin kunnen wensen dan jij voor haar was, met zoveel respect voor haar. Héél veel sterkte Trudy, Vera zal altijd bij je blijven.

Rianne94 schreef op zaterdag 26 december 2009, 19:28:


Ik denk aan twee dingen (al zullen er nog meer meespelen)
1) je beenligging en de plaats van je beenhulpen (en zit); misschien vat hij het op als schouder wijken voor je been? En dan in zijn ogen een tegengestelde teugelhulp waardoor zijn hals buigt maar hij toch denkt de andere kant op te moeten en slingert?
Kan je testen door vb je been nog wat meer naar voor te leggen en te proberen naar links te wenden door linkerteugel te openen en tegelijk met je rechterbeen de schoduer naar links te duwen, probeer en kijk wat er gebeurt
2) voor een paard is het een heel verschil rutier er langs of er op, kan ook een stuk onzekerheid zijn of onduidelijkheid dat jij leiding geeft van op zijn rug ipv er naast

filmen, en hier zetten of, nog beter, les nemen van iemand met ervaring bitloos rijden en jonge paarden

een hele leuke oefening voor een jong paard is zigzaggen tussen een rijtje bomen door, oefen je sturen met een doel en is duidelijker dan zo maar wat in het widle weg iets doen

succes!

marjolijn schreef op zaterdag 26 december 2009, 10:56:


Wel een keuze die enorm veel respect verdient. Trudy, je bent een topwijf! Sterkte!

Minx (zo heet het paard) is heel rustig en ik doe ook heel veel schrikparcours met hem. Hij is gewoon heel cool in omgang.
Ik denk eigenlijk dat hij juist graag bij de rest weg wil. Er opuit.Dat hij terug wil is vaak ook niet te merken. Ik heb niet het idee dat hij ze mist ofzo. Ik neem zijn vriendinnetje ook wel eens aan het touw mee op buitenrit maar dan stuurt hij net zo als normaal. Alleen meer de kant op waar het andere paard niet loopt.
Ik vind het ook erg moeilijk te bepalen, omdat hij gewoon nooit ergens een kick om geeft.
Maar dat het aan mijn been ligging ligt weet ik ook nog niet helemaal zeker aangezien hij wel wijkt voor en achter als ik mijn been op die plek leg waar ik ook altijd met hem train met wijken in het grondwerk.
Ik zou er zelf echt niet uit komen. Ik denk dat ik zowiezo even een ander halster wil proberen aangezien hij niet altijd tegen stuurt.