Ingrid den Ouden schreef op zondag, 5 december 2004, 11:46:


haha, ik dacht idd ook aan jou.


Je hebt helemaal gelijk hoor. Ik denk ook dat een paard met pijn in zijn voeten niet in die ontspanning kan gaan en geen plezier kan hebben aan buitenritten over de harde weg. Als dat met hoefschoenen wel kan en het dan maar langer duurt, tja, dat ben ik wel met je eens.

Dus bij Isabella groeien de hoeven nu ook minder hard ? Is bij mijn paarden nu ook zo. (Wat een stuk minder werk zeg.... )

Dank je.

Groet terug, Pien
....met het paard als spiegel....

Piet schreef :


Ja, weet ik. Je ziet wel al een verdikte van het nieuwe weefsel op de hoeven. Zo kan ik precies zien wat al vernieuwd is.


Volgens Raf heeft Stef goede brede open hoeven, ondanks de ijzers.
Maarja, weinig gevoel gehad, ja, dat wel, anders struikelde en gleed hij niet zo....


Ja, daar heb ik niet bij stil gestaan, de steunsels moet ik wel inkorten, dus ze groeien. Moet ik dus eerder zeggen dat ze wel groeien maar (nog) sneller afslijten dan de groei kan bijhouden, ondanks dat ik nu niet vaak op de harde weg rijd.

Groet, Pien
....met het paard als spiegel....

t buntertje schreef op zaterdag, 4 december 2004, 21:24:


Allereerst heb je iets goed te maken bij je criollo....! Ik begrijp niet A.) dat je de hoefsmid hebt laten komen terwijl je wist dat je criollo het niet gewend is en B.) dat je deze hoefsmid z'n gang hebt laten gaan met een praam en (fysiek en/of emotioneel) geweld. Maar goed, het is gebeurd en hier kun je weer van leren!
Hoe nu verder: Respecteer haar angst, werk er naar toe dat ze je gaat vertrouwen, vraag haar voetjes te geven zonder verder iets te willen, word niet boos wanneer het niet gaat zoals jij het wilt en blijf liefde (begrip, geduld, etc) voelen voor je criollo! Pas wanneer ze vol vertrouwen haar voetjes durft te geven, ga je wat met je handen aan haar hoeven prutsen. De volgende stap is een hoevenkrabber gebruiken. En als laatste kun je een rasp ter hande nemen. Gun haar de tijd om te kunnen vertrouwen en te accepteren! Pas wanneer ze er aan toe is (en dan bedoel ik niet wanneer de hoeven aan een bekapbeurt toe zijn, maar wanneer jij moeiteloos haar hoeven kunt verzorgen), laat dan een hoefbekapper komen die goed met paarden is en het op een andere manier oplost dan deze laatste hoefsmid. Jouw "ja ja geduld hebben enzo" komt op mij niet erg geduldig over (en wellicht bedoelde je het ook niet zo), maar geduld is toch echt wat jij en je criollo nodig hebben.
Succes, en laat ons weten wat de vorderingen zijn!

groetjes,
Petra
www.jovarna.tk

Ingrid den Ouden schreef op zondag, 5 december 2004, 11:46:


Hallo
Inderdaad een paard dat tot zijn 16 beslagen geweest is heeft tijd nodig om te wennen.
Minstens een jaar, als je niet wil investeren in schoenen laat hem dan deze winter rusten of werk er alleen mee in de piste met de zeven games ben je een winter bezig en je gaat er veel plezier van hebben volgende zomer
Je paard is al wat ouder en in de winter groeien de hoeven van een paard minder snel
haver is ook niet geschikt voor een haflinger, zoals gezegd op deze site is dat krachtvoer voor paarden die zoveel uren per dag werken dat ze de tijd niet hebben om genoeg hooi te eten.
Hooi, worteltjes en zeker niet vergeten (het belangrijkste) een liksteen dat is genoeg voor een koudbloed.
Veel positieve berichten over deze schoenen http://www.oldmacs.be

Sonja

Trudy schreef op zondag, 5 december 2004, 2:47:


Oh?

Marianne

HannahFroukje schreef op zondag, 5 december 2004, 1:04:


... maar welk onderzoek bedoel je dan?
Als er onderzoek geweest is naar de werking van homeopathie dat mij ( of anderen) op andere gedachten zou kunnen brengen, dan wil ik dat wel graag weten?

Marianne

De Preter Sonja schreef :

Ja joh, weet ik ook, en die tijd krijgt hij ook van ons. Als het niet gaat dan gaat het niet. Simpel. Ik wil het zo goed mogelijk voor hem doen en ik weet ook dat er niet veel alternatieven zijn behalve hoefschoenen, dat is mijn volgende stap heus nadat ik alles heb uitgezocht.
Maar ik wil het niet bij voorbaat al doen, omdat ik geloof in het zelf oplossend vermogen van het paard. Toch denk ik nu dat ik hem een handje moet gaan helpen.


Hmm, het heeft niks te maken met niet willen investeren in schoenen. Een van mijn andere paarden heeft de schoenen van Smit waarover ik zeer tevreden ben. Het was alleen bij Steffie tot dusver niet nodig omdat hij het heel goed deed zonder. Tot nu.


Mijn paarden werken dagelijks in ons western NH centrum. En Steffie heeft bijvoer nodig omdat hij heel veel energie verbruikt. ook omdat hij altij dbuiten loopt. Aangezien ik niet meer zo geloof in de toevoegingen in de kant en klare produkten krijgt hij hooi, voederbiet , aangevuld met haver , en mineralenblok.
Hij doet het daar prima op. Van die bergen wortelen ben ik afgestapt vanwege het feit dat teveel provitamine A schadelijk is. Haver is geen kant en klaar krachtvoer, en zuiverder dan al die mengelingen, het heeft geen toevoegingen, vandaar.
Ik denk dat je dit niet kunt vergelijken met een recreatiepaard dat een paar keer per week gereden wordt.


Groet, dank voor het meedenken, Pien
....met het paard als spiegel....

Spirithorses schreef op zondag, 5 december 2004, 11:20:


Hai Pien,
Het enige wat ik je kan vertellen, zijn mijn ervaringen met de hoeven van Jovarna. Haar hoeven groeien ook niet zo snel en ik hoef er ook niet veel aan te doen. Alleen rondraspen en de steunsels bijwerken, die overigens wel vrij snel groeien. Haar zolen waren ook vrij plat, en nu pas, na een jaar, beginnen ze concaaf te worden. Jovarna was en is alleen gevoelig op ongelijkmatige paden waar stenen/keien liggen. Op alle andere paden (zoals beton en bospaden met takken, wortels, dennenappels etc) loopt ze van begin af aan probleemloos.
Ik denk dat het per paard verschilt hoe hard de hoeven groeien en hoe ze zich gaan vormen. Nagelgroei bijv. verschilt ook van mens tot mens. Volgens mij kun je hier niet zoveel invloed op uitoefenen, aangezien Stef z'n leefomstandigeden - zo te lezen - wel optimaal zijn.
Zelf heb ik geen ervaring met hoefschoenen, maar wellicht is dit voor Stef bij de buitenritten toch een oplossing...?

groet, Peet
www.jovarna.tk

Trudy schreef op zondag, 5 december 2004, 2:31:


Bij ons hebben de pony's een grote inloopstal, met een zanderige ondergrond, De paardjes gaan er regelmatig liggen, ze mesten er zelden.
Lijkt me prima.

gr
Els

Trudy schreef op zondag, 5 december 2004, 2:47:


Het kan aan mij liggen hoor, maar wat heeft Marianne met de dood van die paarden te maken?

Ilona Kooistra schreef op dinsdag, 30 november 2004, 20:59:


De paardjes staan op een verse wei en onze witte d-pony eet bijna geen hooi.
ze krijgt wel iedere dag 1 kg appels en 3 a 4 wortelen.
Ze ziet er rond en gezond uit.
Blijkbaar halen de paarden nog voldoende voeding uit het gras, anders zouden ze toch zeker hooi eten.
Onze c-pony met vitaminegebrek krijgt basisbrok 400 gr. per dag, of kruidenmengeling of slobber.
Onze bruine d-pony met vitaminegebrek voeren we 1kg basisbrok of kruidenmengeling of slobber.
De bedoeling was om de twee laatste meer krachtvoer te geven, maar de bruine d-pony werd daar stressig van.
We zijn dus aan het uitproberen wat het beste is.
Onze pony's werken niet al te veel op dit moment.

gr.
Els

Ik zie dat er een aantal foto's, inclusief de onze niet verschijnt.
Waar ligt dat aan?

Els schreef op zondag, 5 december 2004, 14:03:


Misschien heb je het al eens vereld , neem me dan niet kwalijk dat ik het gemist heb, maar hoe weet je dat je pony's vitamine gebrek hebben? En waarom voer je dan wat je beschrijft?
Piet

Hallo,

Ik ben, eigenlijk mijn twee lieve paarden, op zoek naar een goede hoefsmid die gelooft in natuurlijk bekappen, ik vind na alles wat ik lees hierover zo logisch dat ik dit graag wil gaan proberen. Karos en Winnie ( mijn paarden) staan allebei niet op ijzers, echter wil wel een verbetering van de hoeven.

Alvast bedankt,

Groetjes,

Monique.

Marianne schreef op zondag, 5 december 2004, 13:03:


******************

Heb even gezocht. Deze bedoel ik. Voor ieders gemak, een kleine samenvatting over het onderzoek die ik ergens vond.
Het onderzoek (6 jaar) was van november 2003.

Onderzoeker Roel van Wijk, presentatie Duitsland.
Doel van het onderzoek: de werking van de similiaregel.

Is gepubliceerd in toxicologische bladen. Het sluit aan bij andere onderzoeken o.a. op het gebied van HSP eiwitten.

De proef in het kort:
A. Het blijkt dat een celbeschadiging door bijv. hitte, cadmium of arsenicum
etc. een specifiek beeld geeft van HSP eiwitten. Een heel specifiek straatje
Elke toxische stof geeft een specifiek beeld en hier kun je dus aan zien wat de "verstoring" is geweest. Een bepaalde verstoring geeft een specifieke beschadiging.
B. Geven we de cel na de beschadiging een tweede gelijke maar zwakkere
schadelijke dosis, dan zien we een vergrote produktie van deze specifieke
HSP eiwitten. De aanmaak van HSP eiwitten kan 2 tot 3 maal zo groot worden. Gevolg: minder cellen gaan dood.

De verklaring hiervoor moet dus gezocht worden in die tweede maar zwakkere prikkel.

C. Wordt de cel niet eerst blootgesteld aan een sterke toxische belasting,
maar krijgt hij toch deze zwakke tweede prikkel, dan zien we nauwelijks tot
geen toename van deze specifieke HSP eiwitten.
D. Wordt de cel blootgesteld aan een sterke toxische prikkel en de tweede
zwakkere toxische prikkel is niet gelijk aan de eerste prikkel, dan zien we
geen toename van HSP eiwitten.

Dit is eignelijk het similia principe.

Nog wat feiten uit het onderzoek:

1. De tweede zwakkere prikkel moet wel tijdig na de eerste toegediend worden. Anders is de cel niet gevoelig meer. Geven we het
middel dan toch, dan werkt het toxisch. Er worden zeker niet meer, mischien zelfs wel minder HSP-eiwitten aan gemaakt.
2. De cel reageert dan nog wel op andere - zwakkere - prikkels, die tezamen in hun beeld ook deze HSP-eiwitten hebben zitten. Dit is eigenlijk "breedbandinformatie", waarbij de cel reageert op die bandbreedte wordt gebruikt die correspondeert met de eerste toxische prikkel. Dit sluit heel aardig aan bij de praktijk.

Het lichaam gebruikt alleen datgene uit het complex-preparaat wat het kan
gebruiken, op de rest wordt doorgaans simpelweg niet gereageerd. Van de vele overtollige informatie heeft het geen last.

Belangrijk is hierbij de sterkte van de tweede prikkel. Is de tweede prikkel te sterk dan kan er een toxisch effect ontstaan. Er ontstaat dan juist een verergering. Er worden minder HSP eiwitten aangemaakt. De cel gaat als het ware actie ondernemen op de 2e verkeerde lage dosis i.p.v. de schade te herstellen van de oorspronkelijke hoge 1e dosis. Roel van Wijk spreekt van een zwakke of sterke prikkel.

Dit bewijs met HSP eiwitten is algemeen wetenschappelijk
aanvaard en is waterdicht.

Literatuur:

In de volgende tijdschriften is over dit onderzoek gepubliceerd:

1. Int.J.Hyperthermia 8: 377-394. 8: 701-716. 9: 137-150. 10: 643-652. 10:
115-125. 11: 719-732.
2. Biochem.Biophys. Res.Comm.197: 265-272.
3. Cell Biol.Toxicol.9: 49-59
4. Toxicology 99: 19-30. 116: 27-37.
5. Toxicol.Appl.Pharmacol.132: 146-155. 135: 100-109.
6. J.Cell. Biochem.19B(suppl): 202. 19B (suppl):205.
7. Radiat.Environ.Biophys.34: 169-175.
8. J.Cell.Physiol.169: 364-372.
9. J.Biol.Chem.272: 26850-26856.

*******************

Het komt redelijk in de buurt bij principes die ik me er zelf bij had voorgesteld. Op zich vind ik het zelf wel interessant, maar interessanter vind ik zelf wat je in de praktijk ziet. Ik ben niet iemand die zich jarenlang bezig zou gaan houden met het onderzoeken van water of gebakken lucht. Ik wil vooral dat iets werkt, liefst snel werkt, en goed en veilig werkt. Dat je er iets mee opschiet. Dat is de enige reden dat ik me interesseer voor homeopathie, omdat je er op een veilige manier dingen mee kunt doen, die je niet met andere geneeswijzen kunt bereiken. Het resultaat staat bij mij voorop.

Even in het algemeen weer:

Ook hier geldt weer, dat onverbeterlijke skeptici dit naast zich neer zullen leggen. Dat maakt mij verder niet uit. Ieder het zijne (hare). Maar het zou wel prettig zijn als we eens op konden houden met elke keer "het werkt niet want het KAN niet werken want het is alleen maar verdund water" ... of zo.

Het verbaast mij telkens weer dat voor de werking van homepathie blijkbaar drieduizend bewijzen nodig zijn om aan te tonen dat het werkelijk zo is (de patient is allang beter maar iedereen moet er dan zo nodig nog over discussieren of het nu wel aan het pilletje lag of niet), terwijl niemand zich daar druk over maakt als men een allopatisch pilletje neemt. Want dat kan men begrijpen. En dus werkt het. Bij homeopathie wordt dat niet begrepen ... en dus mag het blijkbaar niet werken .

Frouk