SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:41:


Zodra de vorst weg is lekker samen met Banjer en mij een rondje door het bos gaan stappen lijkt mij een goede start!
Je achterbuurvrouw

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:10:


AdB leert ruiters anders rijden dan zoals ze voorheen altijd gedaan hebben. Eén van de dingen waar hij op hamert, is het paard van voren de ruimte geven, dus NIET in de krul trekken. (En daar gaat het vaak mis, die befaamde krul.)

Verder krijg je een paard nooit recht. Zoals wij ook nooit recht zullen worden. Je gaat 'rechtrichten' wanneer je gymnastiserend/dressuurmatig met je paard aan de slag gaat. De oefeningen die je dan rijdt, verlopen in 'rechtgerichtheid' zowel rechtsom als linksom even makkelijk en soepel. Paard is los en ontspannen in de rug, nek en kaak en zal bijv. niet één been gaan overblasten (wat met scheefheid wel gebeurt).
De mate waarin je dit rechtrichten doet (of 'moet' doen), hangt inderdaad af van de scheefheid van je paard (erg scheef of niet zo scheef). Maar een grote rol hierin speelt zeker de ruiter, die vaak ook scheef zit en ongelijke hulpen geeft (ook omdat wij zelf nu eenmaal rechts- of linkshandig zijn).

Ik denk wel dat stalpaarden, bitgereden paarden en in de krul getrokken paarden veel meer klachten ontwikkelen dan paarden die altijd vrije beweging hebben (zowel in de kudde als tijdens het rijden).

trea hoex schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:06:


Laminae is latijn, het meervoud van lamina, wat 'plaatje' betekent. Meerdere van zulke plaatjes vormen samen de laminae. Omdat deze wit zijn -als alles metabool gezien in orde is-, heet deze rand van laminae ook wel witte lijn.
Ooit heeft Fred eens iets hierover geschreven, ik meen dat niet alleen de naam verandert, maar ook de structuur, gezien over de lengte van kroonrand tot beneden. Want als de witte lijn bv maar heel kort is, kun je hem dus niet als referentie voor het afgelopen jaar nemen. Als de witte lijn verbreed is, kijk je dus niet aan tegen de verschijningsvorm die correspondeert met een jaar geleden, maar bv van twee maanden geleden.
Hoe zit dat?

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:31:


Hey da's eens een interessant gegeven...zo had ik het nog niet bekeken van een veulen dat onderaan hangt en die vergelijking met brug.

Ook dat rechtrichten brengt verheldering in de zaak!! Ik heb wat mijn twijfels gehad bij dat rechtrichten, of dat nu wel zo goed was. Ik dacht, als een paardje scheef is, dan zullen ook z'n spieren ernaar gegroeid zijn, alsook z'n hoeven. Kan het zijn dat je het paard dan nog meer belast als je effectief gaat rechtrichten?
Ik bekap zelf m'n paarden niet dus ken daar niet zoveel van, maar vroeg me af of je vooraleer je gaat rechtrichten, ook de stand van de hoeven moet checken, om te zien of paard wel kàn recht lopen?
Dat buiten rijden ook veel beter is dan in de bak kan ik goed geloven, paard gaat welllicht met meer plezier gaan stuwen in de achterhand. Ik ga me op aanraden van Huerticilla het boek Caprilli Papers aanschaffen, zou te maken hebben met het outdoor trainen van een paard.

Realist schreef op maandag 4 januari 2010, 22:23:


kijk even hiernaar http://www.renegadehoefschoen.nl/shop/assets/s2dmain.html?http://www.renegadehoefschoen.nl/shop/027ae69b3e09e8e22/index.html

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:31:


Daar hoef ik niet over na te denken.
Paarden drukken hun rug weg vanwege hinder/last/pijn.
Dat kan bijv. voortkomen uit een onaangename ruiter, een zadel dat niet past, een bit dat zeer doet, kwaaltje in de hoeven, een blokkade ergens in het lichaam, etcetera.

Peet schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:49:


Had deze post nog niet gelezen. Hier zou ik graag meer over weten.

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:31:


Zoals ik al antwoordde : Zijn die heuveltjes niet NOODzakelijk maar helpen ze wel om véél afwisselende belasting te geven maw.varieteit in de training en spierbelasting . Een renpaard zal van zijn leven nooit geen bergjes zien buiten een occasionele mesthoop in de stapmolen en het is pas de laatste 10jaar dat men de renpaarden zowel linksom als rechtsom laat trainen op de renbaan net omdat ze ZO krom werden dat ze bijna niet in een recht lijn te rijden waren toch moeten het bijna perfekte atleten zijn op gebied van spierontwikkeling en balans !!! Er word zéér licht (genegeerd dus ) over mijn opmerking over gegaan dat elke ruiter zijn voorkeurkant gaat opzoeken indien hij /zij er niet opgewezen word en dat DAAR dikwijls de oorzaak van een groter wordend probleem zit .Trainen op een vlakke grond kan even effectief zijn als bergop/af en wendingen onder verschillende hellingshoeken .Doordat de belasting om de zoveel sec/min verandert kan je bijna geen OVERbelasting gaan creeren op bepaalde vlakken en langs de andere kant worden de minst gebruikte spiergroepen dan méér geactiveerd .Een klein vb : een piste paard dat bij ons voor het éérst een zéér steile kronkelheuvel naar beneden moet STAPPEN !! Laat zich bijna altijd naar beneden VALLEN met toenemende snelheid .Het lijkt alsof deze paarden (die toch mooi onderin stappen op gelijke weg en mooi uitgrijpen vooraan) niet in staat zijn om hun achterhand zover onderin te brengen of uit te strekken vanuit de schouders om hun eigen lichaamsgewicht tegen te houden in deze omstandigheden. Alhoewel ze goed gespierd ijken schijnt er toch een verschil te zijn Op vlakke ondergrond ga je meer de halve ophouding gaan oefenen en de vertreksnelheid vanuit de achterhand gaan stimuleren en opvoeren . STOPandGO excercises dit gecombineerd met Slalom en achten rijden .Als je in zéér gevarieerd terrein zit komt dit alles eigenlijk vanzelf .Als ultieme training voor zéér sterk getrainde paarden is vaak een uurtje stap en draf in duingebied met mul zand reeds een stevige work out voor de ruiter is het a walk in the park .

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:10:


Frans op die manier valt er gewoon niet met elkaar te praten. Bij 1 denk ik inderdaad, bij 2 denk ik hoe gingen die dan wel niet te werk, met een rollkur misschien, of hadden die paarden andere problemen en bij 3 denk ik simpelweg: onwetendheid.
Anekdotes zijn in mijn geval onderzoeken, vaststellingen met geleverde verbeteringen naderhand. En neen niet zomaar bij één paard en neen niet zomaar bij mijn eigen paarden alleen. Weet je wat? Geef me eens gezelschap als ik er een aantal ga bezoeken en je uitleg geef tijdens het onderzoek en je ook de duidelijke afwijkingen en (pijn)reacties laat zien die zij geven. Anekdotes ...
Ik ga er over zwijgen, tenzij je daadwerkelijk met mij mee de baan opgaat.

Frans Veldman schreef op maandag 4 januari 2010, 23:05:


hmm ben niet zo heel erg van meneer de bodt en ook niet zo van marijke de jong neem even een kijkje bij angela remie in rucphen www.avalonsruiterbegeleiding.nl zij heeft een wat zachtere en meer verfijnde manier van werken en probeert zoveel mogelijk met lichaamstaal en gewicht etc. te doen en zich hier ook verder in te scholen verbeteren. maar goed ts maar een idee en mijn mening

angelique hage schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:49:


Heey buuf!
Dat is afgesproken :)
Heb jij het beestenspul nu achter het huis lopen? Ik zie ze niet meer in de strook achter ons namelijk.

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:10:


1)Wanneer stopt iets een anekdote te zijn?
ik heb zelf een voorbeeld aangehaald,Cindy heeft wat verteld, maar ik ken géén voorbeeld waarbij het niet werkt, elk paard knapt op als ik de ruiter beter leer rijden en samen met het paard gerichte gymnastische oefeningen laat doen.Terwijl De Bodt dit al tientallen jaren doet en er zijn bekendheid mee verkregen heeft.
Zijn enige voorbehoud is dat paarden liever niet in de gewrichten ingespoten moeten zijn, of iets moeten mankeren wat met zijn manier van lopen niets te maken heeft.

2) een paard wat in de wei blijft staan zonder bereden te worden zal een lichaam hebben wat daarop berekend is, hoe was et ook weer? Vorm volgt functie?

3) Ik denk dat we er niet omheen kunnen dat door de verkeerde voorbeelden de meeste problemen ontstaan.
Hele volkstammen hebben van van origine gymnastische oefeningen een wedstrijdsport gemaakt en zijn met de top van de dressuurruiters voor ogen, hun paarden gaan mishandelen. (ik moet handschoentjes aan want anders krijg ik blaren in mijn handen)
Maar daarnaast geloof ik dat de kruik zolang te water gaat tot hij barst.
Als je beneden dat punt blijft, zal ie niet barsten, dan is er minder overbelasting.
Als ik eens per week fout rijd, heb je dikke kans dat mijn paard, kort door de bocht, 7 keer langer meegaat dan dat ik elke dag fout rijd.
Maar dat wil niet zeggen dat je niet beter eens in de week goed zou moeten rijden.

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:41:


Hoera! Het forum wordt weer gebruikt waar het voor bedoeld is!

Ben echter geen groot expert op het gebied van conditie, dus ik kan je alleen helpen met wat ik tot nu toe heb gezien.

Toen ik nog in Noord-Holland woonde, heeft de boer waar mijn paarden stonden ze tegen de afspraken in op stal gezet. We hadden binnen een paar weken gelukkig een nieuw onderkomen gevonden, maar in die paar weken van stilstand ging de conditie uiteraard keihard achteruit.

Ter illustratie: normaal gingen we met de trailer naar zee, met de paarden een paar honderd meter over het strand, dan een of twee uur door de duinen en dan weer terug over het strand. Zonder problemen.

Nu gingen we met de trailer naar zee... een paar honderd meter over het strand... en de paarden waren al uitgeteld.

We hebben ze na die vervelende periode eerst een tijd laten aansterken (een paar weken). Vervolgens weer buitenritjes gemaakt (nog niet de duinen in) en toen ze dat een of twee weken hadden gedaan weer het eerste voorzichtige duinritje.

Buiten hebben mijn paarden veel meer plezier in het lopen dan in een bak, dus voor het opbouwen van conditie zou ik echt buitenritten maken. In een bak wordt het al snel (in mijn geval dan) door zowel paard als ruiter als verplichte arbeid gezien, terwijl buitenrijden meer voor de lol lijkt.

Overigens houden paarden hun conditie heel goed zelf bij, als ze de mogelijkheid hebben. Mijn merrie waarvan ik altijd zeg dat ze met pre-pensioen is, kan ik zo uit de wei plukken voor een flinke bosrit. Zondag nog een flinke rit gemaakt met m'n moeder. Op de terugweg kan de jonge 'stoere' Volare haar maar moeilijk bijhouden.