Nataschadevreede schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:51:



Dank je wel voor de link, hoe mooi ik de hoefschoenen er op deze site ook uit vind zien lijkt het mij nog steeds niet optimaal om ze permanent te gebruiken zoals in het geval met onze chronisch bevangen merrie.
ik kan me er compleet in vinden om deze schoenen voor kortere tijd te gebruiken bij gevoeligheid bij het rijden of ff een paar dagen maar ik betwijfel of langer dan een paar week geen kwaad zou kunnen omdat er veel meer ingepakt wordt dan eigenlijk nodig is.
Maar tis wat ik eerder al zei, het kan natuurlijk zijn dat als ik heb mogen ervaren wat hoefschoenen doen dat ik dan een andere keuze zou hebben gemaakt maar dat is nu niet het geval.

Want ook voor haar geldt dat er een hele lang geschiedenis met verwante problemen bij zit en ook haar bevangheid is iets waar we mee moeten oppassen vanaf de dag dat ze bij ons kwam (als 9 jarige vierkant op ijzers gekocht in Engeland in engelse conditie).
Nadat ze bij is is gekomen zijn gelijk de ijzers verwijderd en is ze netje onderhouden met ups en downs en vorig jaar rond deze tijd het dieptepunt in haar bevangen geschiedenis en na een langere tijd blootvoets alles zo wat geprobeert te hebben kom je voor keuzes te staan en in dit geval was de keuze voor een ijzer gemakkelijk gemaakt en helemaal toe de merrie na de eerste beslagbeurt zonder probleem haar weg vervolgde terwijl ze daarvoor met moeite over het harde naar de plek toe liep waar ze beslagen is.

Ik wil ook absoluut geen pro-ijzer verhaal op hangen maar ik vind het erg kortzichtig dat ijzers hier vaak worden afgebrand terwijl het dus wel verlichting kan geven aan een paard.
Ik zeg ook niet met dit verhaal dat iedereen met een bevangen paard naar ijzers moet grijpen, elk geval moet als een uniek geval gekeken worden en ook op deze manier behandeld worden zonder rekening te houden met al die verschillende stromingen die er heersen in paardenminnende nederland.

Michiel schreef op dinsdag 5 januari 2010, 9:56:

Oké, dat is nog niet eens zo ver uit de buurt hé ... wat spreken we af?

SimoneS schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:58:


Ja, ik heb die 4 volwassen pony's en de 2 kleintjes nu weer samen lopen hier achter de boerderij. Eén kudde wil ik eigenlijk ook liever, maar deed dat ivm het voorlopig nog even bijvoeren van die kleintjes niet (wordt alltijd knokken, waarbij juist die kleintjes het dupe zijn). Nóg een reden om geen krachtvoer meer te geven volgend jaar, er van uitgaande dat er dan niet weer eentje ziek wordt
Hier achter kúnnen ze nu ook allemaal de stal inlopen als ze dat willen (maar dat doet ze eigenlijk nauwelijks). Maar ook omdat ik dan maar naar een plek hoef met m'n kruiwagen met 80 liter water (is toch niet zo'n feest naar de overkant, door die sneeuw met ijs...)

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:56:


Erg goede bijdrage! Je hebt inderdaad gelijk dat een sterk wisselend terrein wel automatisch alle spiergroepen MOET trainen. En dat mijn eerdere idee over "lange stukken rechtuit" misschien toch niet zo goed is.
En het sluit mooi aan bij mijn eerdere ervaring dat een weekje in de bergen meer doet dan eindeloos gedraai en getol in de bak.

Op dit soort momenten ben ik dus weer blij met dit forum, want er komt een schat aan informatie, gezichtspunten en ervaringen naar boven.

Thanks!

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Michiel schreef op maandag 4 januari 2010, 23:23:


Hi Michiel,

Vast wel , maar ff geduld , ben een beetje druk en zal echt moeten graven in de oude mails.

Gr Esther

Arno8 schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:59:


Dat paarden (en veel ruiters!?) het buiten waarschijnlijk veel leuker vinden dan in een bak, dat heb ik ook altijd gedacht. Het verbaasd me dan ook dat ik hier uren door het bos kan slenteren met m'n pony en dat ik haast nooit een andere ruiter tegenkom. Op de ponyclub (waar mijn kinderen rijden) krijg ik wel eens de indruk dat dat ook verband houdt met de angst voor ongelukken, maar ik snap dat niet zo goed. Ik heb mijn kinderen, vanaf het moment dat ze een beetje konden blijven zitten, op hun pony aan een touw meegenomen (eerst ernaast lopen, later fietsen en daarna vanaf m'n eigen pony). Binnen een half jaar reden ze los (soms zelfs zonder mij maar met vriendjes) door de bossen. Waarom dan toch die angst (!?) bij zo veel ruiters?

Tav het in een bak rijden: ik heb nooit begrepen waarom mensen dat deden, maar omdat ik had besloten nou toch maar eens écht te gaan leren rijden (ipv er gewoon maar op te kunnen blijven zitten), ben ik lid geworden van een rijvereniging en die lessen zijn in een (binnen-)bak. Wat ik direct merkte is dat het tempo veel lager lag (mijn pony liep aanvankelijk, uit zichzelf, veel harder dan de grote paarden). Maar toen ik dat tempo een beetje terug kon brengen, was het wel veel eenvoudiger om bv door te zitten. Dus in die zin heeft het voor een tijdje voor de ruiter misschien wel nut, denk ik dan maar.

Cindy Helms schreef op dinsdag 5 januari 2010, 11:58:


Ik begrijp niet waarom je zo aangebrand reageert. Er komt juist veel waardevolle informatie en gezichtspunten naar boven. En ik pas mijn mening gaandeweg aan.


Hey, ik neem zonder meer aan dat de oefeningen van AdB een heilzaam effect hebben bij een specifieke doelgroep. Dat is niet het discussiepunt.

Het gaat mij vooral om de veralgemenisering dat ieder paard scheef is, en DUS ieder paard een probleem heeft, en DUS ieder paard rechtgericht moet worden, en DUS alleen een oplossing a la AdB / gymnasticeren acceptabel is.

Eigenlijk ben ik dus op zoek of al die "DUS-sen" wel te rechtvaardigen zijn.

Jouw bewijs en ervaring is dat gymnasticeren heilzaam kan zijn. Prima. Bestrijd ik niet. Neem ik zonder meer aan.

Maar het zegt niet zo veel over die "DUS-sen", mee eens?
En dat is nou net zo waardevol van dit forum, dat er al discussierend een steeds duidelijker plaatje gaat ontstaan.


Ik twijfel er niet over dat je me hier veel over kunt leren, en als de kans erin zit (je woont helaas niet om de hoek maar dat is wel op te lossen), dan ga ik graag op dat aanbod in.

Wel hoop ik dat je kunt begrijpen dat als ik paarden te zien krijg, die opknappen na gymnsticeren, hier niet de conclusie aan kan verbinden dat dit de enige manier is om deze problemen te voorkomen/genezen, en dat alle paarden die niet behandeld zijn een probleem hebben.
Want dat kun je er niet uit afleiden.


Ik wil dat zeker doen, maar ik denk dat we er voor de discussie NU ook veel aan blijft hebben als jij je kennis met ons blijft delen.

Zoals ik al eerder heb opgemerkt beschouw ik mezelf niet buitengewoon kundig op dit gebied, ik hoor graag hoe anderen erover denken, wat de ervaringen zijn, en probeer me gaandeweg een beeld te vormen, en heb mijn mening omtrent een aantal zaken al wat bijgesteld. En natuurlijk gaat het niet over mijn mening, maar ik denk dat iedereen er wat aan heeft. Er wordt in ieder geval door een aantal mensen weer nagedacht, en dat is een welkome afwisseling op wat er de laatste dagen gaande was.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op dinsdag 5 januari 2010, 10:03:


heey frans marijke de jong www.paardenbegrijpen.nl heeft een zeer uitgebreide site met info over gymnastiseren (noem het maar even geen dressuur) zij heeft een soort kennisbank opgezet met een abc en als je vragen over een onderwerp hebt kan je op abc zoeken en aan klikken en krijg je een lap tekst is het bezoeken waard wat je ook maar van mevr. marijke mag vinden het is wel informatief