Ilona Kooistra schreef op maandag 4 januari 2010, 23:36:
> Hier in onze vriezer hebben héél veel
hoefbevangen hoeven
> gelegen mét een ijzer. De eigenaren van die paarden/pony's
> hebben dus hun best gedaan (veel geld betaald) om hun dier te
> redden en er een ijzer onder te doen. Dat ze dan alsnog bij ons
> in de vriezer komen, betekent dat het
niet heeft gebaat. Het
> is echt niet zo dat een hoefijzer garant staat voor genezing,
> juist niet! Voorbeelden genoeg, ook van bv Chaser van Wil.
Zo kan je wel doorblijven gaan, sowieso worden de hoeven in jullie vriezen niet geleverd met een briefje waarom het paard is afgemaakt.
Mijn vriend (die hoefsmid is) kan je verschillende voorbeelden geven van paarden die bevangen waren en waarbij goed bekappen de oplossing gaf maar hij kan je ook voorbeelden geven waarmee het paard geholpen is met een ijzer.
Je kan niet stellen dat wat voor Chaser geldt ook voor andere paarden geldt, net zo goed als ik niet kan stellen dat wat voor mijn merrie hielp de oplossing zou zijn voor alle bevangen paarden.
In mijn geval zijn er naast het ijzer ook andere dingen veranderd, dingen waarmee me bezig waren vanaf het moment dat deze merrie bij ons aankwam en bleek flinke problemen te hebben.
Na de laatste bevangenheid heb ik vooral mijn vader bij zijn oren moeten pakken en duidelijk moeten maken dat deze merrie een zeer sober bestaan moet hebben willen we nog lang van haar kunnen genieten.
Elke dag weer opnieuw inschatten waar ze komt te staan afhankelijk van haar lichamelijke gesteldheid (vermoedelijk heeft ze ook IR, dikke harde nek als het weer dreigt mis te gaan.
In mijn ogen ben je verplicht om elk geval als een uniek geval te bekijken ipv ze op een grote hoop te gooien.
> Mijn eigen passie om mensen te laten zien wat
hoefbevangenheid > is en hoe je er het beste mee om kunt gaan komt en hoe je de
> meeste kans maakt een dier weer gezond te krijgen komt uit de
> tijd waarin ik mijn allereerste eigen paardje in heb 'moeten'
> laten slapen omdat hij
hoefbevangen was. Iedereen adviseerde
> het me, alle dierenartsen en hoefsmeden. Was niks meer aan te
> doen, zeiden ze... Hoe erg, ik was het na jaren verzorgpaarden
> te hebben gehad zó zat dat de paarden waar ik steeds weer van
> ging houden, telkens werden verkocht, dat ik als 17-jarige heb
> gespaard voor een eigen paard. Gebeurt er dat...
Daarom is het dus ook van belang dat je je als mens blijft verdiepen in het wezen paard en dit zou absoluut niet stroming afhankelijk mogen zijn.
Mijn passie (nu we het toch over passies hebben) is om mensen aan het denken te zetten, duidelijk te maken dat niemand ermee geholpen is om binnen een kader te blijven denken en ieder te zien als individu ipv kampen/groeperingen.
Voor jullie geldt dat veel benaderd wordt vanuit de natuur maar vergeet niet dat de natuurlijk ook verschillende wegen kent qua genezing.
Ik probeer alles te benaderen vanuit het paard, zijn behoeftes en eigenaardigheden want ik ontkom er niet aan dat van de 11 die we hebben lopen ze allemaal hun eigen eigenaardigheden hebben en daar pas ik de omstandigheden aan.
Zo ook met voeren, heb hier paarden staan die het redden op alleen ruwvoer maar mijn 2 jarige wordt wel heel schraal als ik hem niet extra bijvoer terwijl de jaarling al groeit bij de geur van hooi.
In princiepe spenen wij de veulens na een jaar af (liever nog langer) maar toen mijn schimmelmerrie haar 5 maanden oude zoon niet meer in haar buurt dulde (ze sloeg met van haar af, terwijl haar vorige veulen pas op 15 maanden is afgespeend en waar ze dus geen moeite mee had) hebben we besloten om ze uit elkaar te halen want inhoud dat ik dit veulen wel extra moet bijvoeren.
>
> Anyway, een ijzer is niet 'de' oplossing, kom op, dat weet je
> zelf ook wel en is al door zoveel mensen ontdekt...
Het is niet de oplossing maar het kan wel helpen om de genezing op gang te brengen want een paard wat alleen maar stilstaat zal nooit de doorbloeding stimuleren en dan is een ijzer wat de merrie aan het lopen houd altijd nog 10X beter.
> Vera's probleem was veel meer dan alleen éénmalig
hoefbevangen > zijn, zij was insulineresistent. Het enige dat Vera had kunnen
> helpen was geen gras meer, nooit meer. Hoefijzers zouden haar
> echt niet beter hebben gemaakt.
Sorry Trudy, wilde dit er niet bijhalen, in mijn optiek heb je alles uit de kast gehaald wat mogelijk was om Vera te helpen maar moet toch ff reageren.
Je kan niet stellen dat het ijzer haar niet had geholpen omdat het niet geprobeerd is, voor het zelfde geld had een ijzer er voor gezorgt dat vera pijnvrij had kunnen rondlopen, zolang een paard niet wil of kan lopen van de pijn zal dit in mijn optiek elke genezing in de weg staan en/of zorgen voor nog meer andere problemen.
Pijnstillers en andere middelen geven weer bijwerkingen die de genezing vaak niet helpen.
> Vera was alweer een heel eind genezen, het probleem was
> waarschijnlijk alleen dat ze weer opnieuw bevangen was geworden
> door het gras.
Ik alle berichten van Trudy heb ik niet echt iets gelezen van genezing, 1 jaar lang aan klote met een paard wat pijn heeft, heeft geloof ik weinig met "genezen" te maken.
Mijn merrie heeft vermoedelijk ook
IR (alle wijst die richting op) en toch hebben wij het aangedurft om haar in september weer in de buiten groep te zetten en dus op het gras.
Tot vorige week heb ik haar hier ook laten lopen, al hebben we haar nu wel weer op een zandpaddock staan om de problemen van vorige jaren proberen te verkomen.
> Of Vera zonder gras maar met hooi weer helemaal goed zou zijn
> gebleven is ook niet 100% zeker, als ze zo erg
> insulineresistent was dat ze constant veel insuline zou hebben
> blijven aanmaken, ook met zo goed mogelijk hooi, dan zou ze
> telkens opnieuw bevangen zijn geraakt. Of dat zo is zullen we
> niet weten maar je moet dat maar geloven want als dat laatste
> het geval is, dan heb je een goede keuze gemaakt en je lieve
> Vera voor veel pijn behoed.
Je zegt het zelf al, waarschijnlijk/niet 100% zeker want je kunt het zo niet stellen omdat Vera anders is dan een ander bevangen paard.
Maar dat neemt niet weg dat de ene stroming de andere in de weg behoort te staan want dan doe je jezelf en je paard in mijn optiek echt te kort.
Daarnaast wil ik nog maals benadrukken dat mijn post waar dit topic is ontstaan bedoelt was om nadruk te leggen dat ff eigenwijs zijn en je eigen weg volgen helemaal geen kwaad kan vooral als je de enige bent die het paard in werkelijkheid kent.
Ik weet wat voor mijn paarden het beste is, zoals iemand anders dat van zijn eigen paarden weet omdat je er elke dag mee in de weer bent.
Ik kan in 1 oog op slag zien als een van onze paarden zich niet lekker voelt terwijl andere dit niet opvalt maar andersom heb ik het dus ook wel dat ik van iemand anders zijn paard niet zo 123 kan vertellen dat er wat aanmankeerd omdat ik het paard niet ken.
Warboel
